Δε φταίει ο λάθος πολλαπλασιαστής, αλλά η μεγαλύτερη του αναμενόμενου ύφεση και η μη επαρκής εφαρμογή του προγράμματος μεταρρυθμίσεων, υποστηρίζει μελέτη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Στη μελέτη με τίτλο «Αξιολογώντας την επίδραση και την κλιμάκωση πολυετών προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής: Ένα γενικό πλαίσιο εργασίας», η οποία αναλύει τις επιπτώσεις των προγραμμάτων σταθεροποίησης σε υπερχρεωμένες χώρες, οι τεχνοκράτες του Ταμείου αναφέρονται στους παράγοντες για τους οποίους δεν επιβεβαιώθηκαν οι προβλέψεις του ΔΝΤ για την Ελλάδα.
Σύμφωνα με τις αναλύσεις των συντακτών της μελέτης λοιπόν η κακή εκτίμηση των επιπτώσεων της λιτότητας στην ύφεση οφείλεται περισσότερο στην υπερβολική αισιοδοξία για τις αναπτυξιακές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και λιγότερο στο λάθος πολλαπλασιαστή, αν και παραδέχονται το σφάλμα. Υποστηρίζουν συγκεκριμένα ότι ακόμη και η εφαρμογή υψηλότερου πολλαπλασιαστή για την επίπτωση των μέτρων λιτότητας στην οικονομία δεν θα βελτίωνε την πρόβλεψη για το ρυθμό ανάπτυξης (ΑΕΠ).
Αντίθετα πολύ πιο σημαντικό ρόλο έπαιξαν στη χαμηλότερη σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις ανάπτυξη, σύμφωνα με τη μελέτη, παράγοντες όπως η μεγάλη αναθεώρηση στοιχείων από την έναρξη του προγράμματος, καθώς και το γεγονός ότι υπήρξαν χαμηλότερα των προσδοκιών αποτελέσματα από τις μεταρρυθμίσεις, πολιτικές και κοινωνικές αντιστάσεις και ότι το πρόγραμμα δεν εφαρμόστηκε επαρκώς όπως αναμένετο.
Διαβάστε όλη τη μελέτη του ΔΝΤ εδώ.