Η Διεθνής Αμνηστία καταδικάζει το νέο κύμα διώξεων και ζητά να σταματήσουν οι συλλήψεις και οι δίκες των αντιρρησιών συνείδησης από στρατοδικεία.
Η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει τις βαθύτατες ανησυχίες της μετά τη χθεσινή σύλληψη, με τη διαδικασία του αυτοφώρου, του 30χρονου αντιρρησία συνείδησης Μενέλαου Εξίογλου, ενώ δηλώνει ότι σε περίπτωση που οδηγηθεί εκ νέου ενώπιον στρατοδικείου, τη δίκη θα παρακολουθήσει παρατηρητής του οργανισμού.
Πρόκειται για την τρίτη σύλληψη αντιρρησία συνείδησης με τη διαδικασία του αυτοφώρου τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα.
Ο 30χρονος αντιρρησίας συνείδησης Μενέλαος Εξίογλου συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη το πρωί της 18ης Απριλίου 2013 με ένταλμα σύλληψης για ανυποταξία και αναμένεται να μεταχθεί στην Αθήνα σήμερα και να οδηγηθεί ενώπιον στρατιωτικού εισαγγελέα το Σάββατο, με τη διαδικασία του αυτοφώρου, λόγω της άρνησής του να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία για ιδεολογικούς λόγους συνείδησης.
Για τον ίδιο λόγο, στις 18 Δεκεμβρίου 2012, ο Εξίογλου καταδικάστηκε από το Στρατοδικείο Λάρισας σε 4 μήνες φυλάκιση με έναν χρόνο αναστολή. Πρόσφατα του επιβλήθηκε και το διοικητικό πρόστιμο ύψους 6.000 ευρώ για ανυποταξία. Τον Μάιο του 2010 ο Μενέλαος Εξίογλου είχε καταθέσει, μαζί με άλλους 6 αντιρρησίες συνείδησης, δημόσια δήλωση σχετικά με την απόφασή του να αρνηθεί τη στρατιωτική θητεία για ιδεολογικούς λόγους.
Η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία στην Ελλάδα είχε και συνεχίζει να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα για τη μεγάλη πλειονότητα των στρατεύσιμων, καθώς απαιτεί πολύ μεγαλύτερης διάρκειας υπηρεσία από ό,τι απαιτείται για το στρατό, αναφέρει η Διεθνής Αμνηστία. Συγκεκριμένα η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία είναι διάρκειας 15 μηνών έναντι 9 μηνών στο στρατό ξηράς όπου υπηρετεί η μεγάλη πλειονότητα των στρατεύσιμων. Επιπροσθέτως, η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι ο θεσμός της εναλλακτικής υπηρεσίας πρέπει να είναι καθαρά πολιτικής φύσης, εκτός της αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Οι επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης οι οποίοι έχουν προηγουμένως καταδικασθεί ή αθωωθεί για την ίδια πράξη παραβιάζουν το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και τον κώδικα ποινικής δικονομίας κάθε χώρας».
«Τόσο η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (Γενικό Σχόλιο 22, 1993) όσο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (υπόθεση Bayatyan κατά Αρμενίας, απόφαση 01/06/2011) έχουν αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το δικαίωμα περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας των Άρθρων 18 και 9 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αντίστοιχα. Ωστόσο, η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και παραβιάζει τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης», καταγγέλει ο οργανισμός.
Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία περί αντίρρησης συνείδησης και την πρακτική με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις, και να τερματίσουν αμέσως όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα διοικητικά πρόστιμα ύψους 6.000 ευρώ, και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης.