Σε ποσοστό 45%, που είναι υπερδιπλάσιο του μέσου όρου, ανέφερε ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ
«Οι ελληνικές ΜμΕ αντιμετωπίζουν σήμερα το υψηλότερο ποσοστό απορρίψεων για χρηματοδότηση στην ευρωζώνη, με ποσοστό περίπου 45% που είναι υπερδιπλάσιο του μέσου όρου», τόνισε ο Κωνσταντίνος Μίχαλος, μιλώντας σε εκδήλωση του ΕΒΕΑ με θέμα «Τράπεζες και Ανάκαμψη».
Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά «ένα εξίσου σημαντικό πρόβλημα, πέρα από το υψηλό κόστος της χρηματοδότησης, είναι η συνεχής αυστηροποίηση των μη επιτοκιακών όρων» καθώς και «οι απαιτήσεις των τραπεζών για εμπράγματες εξασφαλίσεις να φθάνουν συχνά σε υπερβολικά επίπεδα».
«Διανύουμε ήδη το έκτο συνεχόμενο έτος ύφεσης, με την ανεργία να έχει εκτιναχθεί σε ιστορικά υψηλά επίπεδα. Είναι δε προφανές ότι η όποια προσπάθεια ανάκαμψης, θα πρέπει να στηριχθεί σχεδόν αποκλειστικά στις δυνάμεις του ιδιωτικού τομέα» ανέφερε ο κ.Μίχαλος.
Μεταξύ άλλων, τόνισε ότι η «Ελλάδα χρειάζεται σήμερα ένα νέο υπόδειγμα, το οποίο θα έχει ως βασική κινητήριο δύναμη την παραγωγή, αντί της κατανάλωσης. Θα έχει ως κινητήριο δύναμη την εξωστρέφεια, την προσέλκυση νέων επενδύσεων, την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας».
Για την οικοδόμηση του νέου αυτού μοντέλου, είπε, αποτελεί προϋπόθεση η εξασφάλιση επαρκούς χρηματοδότησης των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.
«Οι Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις αποτελούν και θα συνεχίσουν να αποτελούν τον κορμό της ελληνικής οικονομίας. Χρειάζονται και αξίζουν κατάλληλη στήριξη, ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν και κυρίως να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της επόμενης μέρας: στην ανάγκη για εξωστρέφεια, για υιοθέτηση καινοτομιών, για αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών» υπογράμμισε στη συνέχεια.
Ο κ.Μίχαλος κατέληξε, τονίζοντας ότι «αυτό που απαιτείται είναι να υπάρξουν ταχύτερα βήματα προς την κατεύθυνση της τραπεζικής ενοποίησης: μέσα από ένα σύστημα κοινής εποπτείας των τραπεζών, ένα κοινό ταμείο εκκαθάρισης αφερέγγυων τραπεζών και βεβαίως ένα πανευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης καταθέσεων. Θα πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό, ότι η επιβίωση, η συνοχή και η ανάπτυξη της ευρωζώνης απαιτεί γενναίες αποφάσεις. Αποφάσεις με γνώμονα ένα κοινό και μακρόπνοο όραμα. Και όχι με κοντόφθαλμες πολιτικές σκοπιμότητες»