«Οι εισαγγελείς εκφράζουν τον έντονο προβληματισμό τους για «την τάση άρρυθμης, ασυνεπούς και αποσπασματικής νομοθέτησης, με επάλληλες τροποποιήσεις, ακόμη και των βασικών ποινικών νόμων (Κωδίκων), με τρόπο που ενίοτε υποθάλπει ευλόγως την υποψία ότι εξυπηρετούν σκοπούς κείμενους πέραν της διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος»
Την έντονη ανησυχία τους για την ποιότητα της νομοθετικής παραγωγής της κυβέρνησης «ως προς την αδιάκριτη εφαρμογή του νόμου» εκφράζουν με ανακοίνωση- καταπέλτη οι εισαγγελείς της χώρας. Παράλληλα υπογραμμίζουν την απορρέουσα από το Σύνταγμα υποχρέωση όλων για σεβασμό των αποφάσεων των δικαστηρίων, και αυτό μια ημέρα μετά την έκδοση αντίστοιχης ανακοίνωσης από την Ένωση Διοικητικών Δικαστών.
Η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδας διατυπώνει την ανησυχία για την ποιότητα της νομοθετικής παραγωγής και «την προσήλωση του νομοθέτη στην εξυπηρέτηση της καθαρότητας της διοίκησης και της αδιάκριτης εφαρμογής του νόμου».
Οι εισαγγελείς εκφράζουν τον έντονο προβληματισμό τους για «την τάση άρρυθμης, ασυνεπούς και αποσπασματικής νομοθέτησης, με επάλληλες τροποποιήσεις, ακόμη και των βασικών ποινικών νόμων (Κωδίκων), με τρόπο που ενίοτε υποθάλπει ευλόγως την υποψία ότι εξυπηρετούν σκοπούς κείμενους πέραν της διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος».
Αφήνουν, μάλιστα, σοβαρές αιχμές για ενέργειες της εκτελεστικής εξουσίας που διασπούν την αντίληψή της, ως λειτουργίας θεσμικά αναπόσπαστης με τη Δικαιοσύνη, παρατηρώντας φαινόμενα που δίδουν την εντύπωση «ακατανόητης» νομοθέτησης.
Ειδικότερα στην ανακοίνωση επισημαίνεται:
«Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος με ανησυχία παρατηρεί το τελευταίο χρονικό διάστημα φαινόμενα που δίδουν την εντύπωση ακατανόητης –ως προς το ρυθμό και το ρυθμιστέο πεδίο- νομοθέτησης, καθώς και ενέργειες της εκτελεστικής εξουσίας που διασπούν την αντίληψή της, ως λειτουργίας θεσμικά αναπόσπαστης με τη Δικαιοσύνη.
Ειδικότερα, (Α) προξενεί προβληματισμό η τάση άρρυθμης, ασυνεπούς και αποσπασματικής νομοθέτησης, με επάλληλες τροποποιήσεις ακόμη και των βασικών ποινικών νόμων (Κωδίκων), με τρόπο που –ενίοτε- υποθάλπει ευλόγως την υποψία ότι εξυπηρετούν σκοπούς κείμενους πέραν της διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος.
Ενδεικτικά μπορούν να αναφερθούν : (i) η αντικατάσταση του άρθρου 263 α Ποινικού Κώδικα (ώστε κατηγορίες προσώπων να παύσουν να θεωρούνται ως υπάλληλοι νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, στα οποία μπορούν να διατεθούν επιχορηγήσεις κ.λπ. από νπδδ, Τράπεζες κ.λπ. και, άρα, δυνάμει υποκείμενα εγκλημάτων σχετικών με την υπηρεσία) με το άρθρο πρώτο § ΙΕ υποπαράγραφος ΙΕ.12 άρθρου πρώτου Ν 4254/2014, και η επαναφορά της διάταξης μετά 20 ημέρες με το άρθρο 50 Ν 4262/2014.
(ii) η πρόβλεψη με το άρθρο 20 § 6 εδ β’ Ν 4255/2014 (Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών) της οριστικής παύσης εκκρεμών ποινικών διώξεων που αφορούν σε κάθε είδους πράξεις και παραλείψεις σχετιζομένων με διάθεση πόρων του ΟΑΕΕ για την εξυπηρέτηση των σκοπών του.
(iii) η πρόβλεψη στο άρθρο 39 § 12 Ν 4024/2011 (Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων) ως νομίμων, δαπανών που έγιναν ως την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, για την πληρωμή απασχολούμενων στον ΟΣΚ προσώπων, ακόμη και σε βάρος του προϋπολογισμού.
(iv) Η μη αναζήτηση ως αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών που χορηγήθηκαν ως επιδόματα μεταπτυχιακών σπουδών στους Προϊσταμένους των Γενικών Διευθύνσεων κ.λπ. φορέων του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για το χρονικό διάστημα από 1-9-2005 έως 31-9-2010 και η ex post άρση τυχόν γενομένων καταλογισμών, με το άρθρο 51 § 9 Ν 3918/2011.
Νομοθετικές πρωτοβουλίες αυτής της στόχευσης, αλλά και άλλες που δημοσιοποιούνται ως επικείμενες («Νομικός Πόλεμος για τους καταχραστές», Εφημερίδα «Τα Νέα» της 12-6-2014, σελ. 13), αφήνουν τους εισαγγελείς ανήσυχους για την ποιότητα της νομοθετικής παραγωγής και την προσήλωση του νομοθέτη στην εξυπηρέτηση της καθαρότητας της διοίκησης και της και της αδιάκριτης εφαρμογής του νόμου.
(Β) Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος, τέλος, με αφορμή τη δημοσιοποίηση αντιδράσεων δημοσίων φορέων έναντι ορισμένων δικαστικών αποφάσεων (Εφημερίδα «Καθημερινή» της 12-6-2014, σελ. 4), υπενθυμίζει την απορρέουσα από το Σύνταγμα υποχρέωση όλων για σεβασμό των αποφάσεων των Δικαστηρίων και υπογραμμίζει ότι ο σεβασμός αυτός, όταν επιδεικνύεται από πολιτειακούς φορείς, λαμβάνει παιδαγωγικό χαρακτήρα για τους πολίτες.»