«Είμαι περήφανος και ευτυχής που υπήρξα μέλος εκείνης της ομάδας που χάρισε στην Ελλάδα ένα Ευρωπαϊκό τρόπαιο αλλά το κυριότερο ένωσε έναν ολόκληρο λαό». Ο Νίκος Γκάλης δεν ξεχνά. Αλήθεια όμως, ποιος μπορεί να ξεχάσει…
27 χρόνια από τότε, από τον λαμπρό θρίαμβο του ελληνικού μπάσκετ και ο κορυφαίος όλων, ανήρτησε στο facebook το ακόλουθο μήνυμα:
«27 χρόνια πέρασαν από μια από τις μεγαλύτερες βραδιές του Ελληνικού μπάσκετ και του Ελληνικού αθλητισμού. Είμαι περήφανος και ευτυχής που υπήρξα μέλος εκείνης της ομάδας που χάρισε στην Ελλάδα ένα Ευρωπαϊκό τρόπαιο αλλά το κυριότερο ένωσε έναν ολόκληρο λαό. Δεν ξεχνώ εκείνες τις ανεπανάληπτες στιγμές που έζησα με την λήξη του τελικού στο ΣΕΦ αρχικά και μετά στο ξενοδοχείο που είχε περικυκλωθεί από χιλιάδες Έλληνες. Εκείνο το βράδυ καταφέραμε να βγάλουμε όλους τους Έλληνες στους δρόμους για να πανηγυρίσουν την νίκη μας. Και τις επόμενες μέρες κάναμε χιλιάδες παιδιά να πάρουν μια μπάλα του μπάσκετ και να ξεχυθούν στα γήπεδα. Και αυτή πιστεύω ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία μας».
Τι είχε συμβεί εκείνο το καλοκαίρι; Αντιγράφω (κείμενο από το contra): «Η μπάλα βρίσκεται στα χέρια του τίμιου γίγαντα», περιγράφει ο Φίλιππος Συρίγος και όπου «τίμιος γίγαντας», ο Αργύρης Καμπούρης. Από τις 13.000 κόσμου που έχουν κατακλύσει το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας δεν ακούγεται ούτε ανάσα. Ο σέντερ του Ολυμπιακού με ολύμπια ψυχραιμία ευστοχεί σε δύο βολές και το ταμπλό του ΣΕΦ γράφει, Ελλάδα – ΕΣΣΔ 103-101. Απομένουν 4 δευτερόλεπτα και με μακρινή πάσα των Σοβιετικών, η μπάλα καταλήγει στα χέρια του «έμπειρου» Γιοβάισα. Όμως, κι αυτός λύγισε στέλνοντάς τη στο…δοκάρι. Αυτό ήταν. Όλα είχαν τελειώσει. Το όνειρο έχει γίνει πραγματικότητα. Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης στο μπάσκετ. Ίσως να πρόκειται για τα 4 δευτερόλεπτα που συγκλόνισαν όλη την Ελλάδα. Ήταν 14 Ιουνίου του 1987 και σήμερα συμπληρώνονται 27 χρόνια από εκείνο το βράδυ όπου η Ελλάδα σήκωσε το ανάστημά της μεταξύ των θηρίων (ΕΣΣΔ, Γιουγκοσλαβία) και η γαλανόλευκη κυμάτισε στον υψηλότερο ιστό. Όσα χρόνια κι αν περάσουν κανείς δεν θα ξεχάσει την παρέα των Γκάλη, Γιαννάκη, Χριστοδούλου, Φασούλα, Φιλίππου, Καμπούρη, Ιωάννου, Ανδρίτσου, Σταυρόπουλου, Λινάρδου, Ρωμανίδη και Καρατζά, οι οποίοι υπό την καθοδήγηση του Κώστα Πολίτη «ανάγκασαν» εκατομμύρια Έλληνες να ξεχυθούν στους δρόμους και ο χαρακτηρισμός «επίσημη αγαπημένη» να ακολουθεί σε κάθε της βήμα από “κει και πέρα την Εθνική ομάδα μπάσκετ».