Απαραίτητος ο επαναπροσδιορισμός του καθεστώτος επιβολής προστίμων και προσαυξήσεων
Για ανάγκη βελτίωσης της αποτελεσματικότητας των εισπρακτικών μηχανισμών του κράτους μίλησε το Ελεγκτικό Συνέδριο στην ετήσια έκθεσή του που παρέδωσε ο πρόεδρός του Νίκος Αγγελάρας στον πρόεδρο της Βουλής, Ευάγγελο Μεϊμαράκη.
Το Ελεγκτικό Συνέδριο στην έκθεσή του για το προηγούμενο έτος, τονίζει επίσης ότι είναι απαραίτητος ο επαναπροσδιορισμός του καθεστώτος επιβολής προστίμων και προσαυξήσεων.
Επιπλέον, σύμφωνα με το Ελεγκτικό Συνέδριο, οι πραγματικές δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού ανέρχονται σε 133.726.068.519,09 ευρώ, παρουσιάζοντας απόκλιση κατά 10,31%, που οφείλεται στις αυξημένες ανάγκες για δαπάνες πλέον των προβλέψεων, και ιδίως για: α) εξοφλήσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών προηγούμενων ετών, κυρίως μέσω επιχορηγήσεων σε οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης και νοσηλευτικά ιδρύματα και β) στην αποπληρωμή χρεολυσίων βραχυπρόθεσμων τίτλων εσωτερικού (εντόκων γραμματίων).
Σύμφωνα με την έκθεση, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε το 2013 κατά 16 δισ. ευρώ σε σχέση με το προηγούμενο έτος και η αύξηση οφείλεται στη χρηματοδότηση του ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού και κυρίως λόγω της συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και της κάλυψης ληξιπροθέσμων υποχρεώσεων παλαιοτέρων ετών.
Επίσης, αναφέρεται ότι το χρέος αυξάνεται κάθε έτος, με εξαίρεση το 2012 κατά το οποίο μειώθηκε λόγω του PSI και το ΑΕΠ συρρικνώνεται, με συνέπεια ο «δείκτης δημόσιο χρέος/ΑΕΠ να αυξάνεται».
Ταυτόχρονα, υπογραμμίζεται ότι δεν έχει δημιουργηθεί «μητρώο παγίων», παρά το ότι «αποτελεί ουσιώδη δημοσιονομική υποχρέωση», με αποτέλεσμα μεταξύ των άλλων να «μην απεικονίζεται λογιστικά ούτε η παραχώρηση ακινήτων του ελληνικού δημοσίου», όπως επαναλαμβάνεται ότι «στο εισπρακτικό υπόλοιπο του κρατικού απολογισμού δεν έχουν συμπεριληφθεί τα βεβαιωθέντα και μη εισπραχθέντα έσοδα των τελωνείων της χώρας».
Τέλος, αναφέρεται ότι θα πρέπει να δοθεί βαρύτητα στον έλεγχο των ελλειμμάτων της κυβέρνησης και κυρίως στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης και υγείας, αλλά και στην αντιμετώπιση των αιτιών που τα δημιουργούν διαχρονικά και επαναλαμβανόμενα. Και αυτό για να μην δημιουργούνται ελλείμματα και ληξιπρόθεσμες οφειλές, που έχουν ως συνέπεια να επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός.