Η κάλπη των ευρωεκλογών απειλεί πραγματικά τη συμμαχία Σαμαρά – Βενιζέλου, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ό,τι μπορεί για να μην προκύψουν πρόωρες εκλογές
Είναι η πρώτη φορά μετά από μία συνάντηση Σαμαρά – Βενιζέλου στο Μαξίμου, που ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης απέτυχαν να συντηρήσουν το μύθο τους. Το μύθο που έλεγε ότι όλα τα προβλήματα της συγκυβέρνησης , όσο σημαντικά και αν είναι μόλις φτάνουν στο δικό τους τους επίπεδο λύνονται. Με αυτό το μοντέλο, αφενός ενίσχυαν το ρόλο τους στα μονοπρόσωπα – αρχηγικά κόμματα που διοικούν, αφετέρου εμφανίζονταν στην κοινή γνώμη ως οι μόνοι εγγυητές της κυβερνητικής σταθερότητας. Οι ανάγκες και η κρισιμότητα της κάλπης των ευρωεκλογών, αναγκάζουν τους δύο κυβερνητικούς εταίρους να ακολουθήσουν διαφορετικές , αλληλοσυγκρουόμενες στρατηγικές προκειμένου να υπηρετήσουν την πολιτική τους επιβίωση.
Η ΝΔ προτάσσοντας το δίλημμα «σταθερότητα ή Τσίπρας» θέλει να στείλει τους πολίτες να την ψηφίσουν για να μην πέσει η κυβέρνηση, αγνοώντας το ΠΑΣΟΚ ενώπιον του υπαρκτού ενδεχόμενου να μειωθούν τα ποσοστά της και η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το βράδυ της 25ης Μαΐου πρόβλημα νομιμοποίησης, ούτως ή άλλως.
Το ΠΑΣΟΚ, βλέποντας ότι η στρατηγική της ΝΔ απειλεί να το συνθλίψει, όπως περίπου έγινε και το διάστημα από τον Μάιο του 2012 στον Ιούνιο του 2012, αναγκάστηκε να βάλει το δικό του δίλημμα «ενίσχυση της Ελιάς ή αποχώρηση του ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση». Να πει δηλαδή ότι η συγκυβέρνηση δε λειτουργεί μόνο λόγω ΝΔ αλλά και λόγω ΠΑΣΟΚ και πως αν το ΠΑΣΟΚ, η Ελιά αποδοκιμαστεί, τότε ο λαός θα στείλει σαφές μήνυμα ότι δεν επιθυμεί το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση ή τη συνέχιση της συγκυβέρνησης. Συν τοις άλλοις, στη Χαριλάου Τρικούπη δεν άντεχαν άλλο ότι θετικό προκύπτει από το έργο αυτής της κυβέρνησης, ακόμα και σε επικοινωνιακό επίπεδο, να το καρπώνεται μόνο η ΝΔ. Το σκεπτικό είναι σωστό και το μήνυμα αυτονόητο, ανεξάρτητα αν άργησε πολύ να ειπωθεί, δεν υπήρξε καμία προετοιμασία και τελικά δόθηκε η εικόνα ότι για άλλη μία φορά το ΠΑΣΟΚ αντιδρά με τη θηλιά στο λαιμό.
Το τι θα γίνει θα το αποφασίσουν οι πολίτες. Όσοι πάνε να ψηφίσουν, διότι οι αναλυτές φοβούνται ότι η αποχή θα είναι μεγάλη. Οι πολίτες θα πουν στον Α. Σαμαρά αν θέλουν να συνεχίσει ή να προκηρύξει πρόωρες εθνικές εκλογές μετά τις ευρωεκλογές. Οι πολίτες θα πουν στον Ευ. Βενιζέλο αν θέλουν να συνεχίσει το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση ή όχι. Το ερωτηματικό σε όλη αυτήν την ιστορία είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Που από τη μία πλευρά ανεβάζει τους τόνους και μιλά για εκλογές – δημοψήφισμα για την κυβέρνηση με διάφορα «τσιτάτα» άνευ σημασίας όπως «go back Μέρκελ» κλπ και από την άλλη όποτε βλέπει την κυβέρνηση να παραπατά, φροντίζει να «κατεβάζει» τον πήχη για να καταφέρει (σ.σ. η κυβέρνηση) να περάσει από πάνω.
Αλλιώς πως μπορεί να εξηγήσει κάποιος πολιτικά ότι τη στιγμή που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αδυνατούν αυτή τη φορά να υπηρετήσουν το μύθο των κυβερνητικών εταίρων που τα βρίσκουν για το εθνικό καλό και την κυβερνητική σταθερότητα, ο υπεύθυνος του τομέα Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Σταθάκης δηλώνει ότι η αξιωματική αντιπολίτευση θα θέσει ζήτημα κυβερνητικής νομιμοποίησης μόνο αν το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ ξεπεράσει το άθροισμα των ποσοστών που θα λάβουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές. Βάζει δηλαδή τον ίδιο ακριβώς πήχη στην συγκυβέρνηση με αυτόν που προ ημερών έβαλε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, μιλώντας στο Βήμα fm. Και περνά κάτω από τον πήχη που έβαλε ο ίδιος ο Ευ. Βενιζέλος με το δίλημμα ή ενισχύεται η Ελιά ή αποχωρεί το ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση. Στο βαθμό που η δήλωση του κ. Σταθάκη αφορά θέση του κόμματος και όχι προσωπική, τότε η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί πολλά ερωτηματικά.
Γιάννης Καμπουράκης