Η απόφαση των δικαστών για επαναφορά των απολαβών τους στα επίπεδα του 2009 εκθέτει τη Δικαιοσύνη ενώπιον της σκληρά δοκιμασμένης κοινής γνώμης
Σε μία περίοδο που η αμφισβήτηση και η απαξίωση των θεσμών έχει ξεπεράσει τα όρια μίας ευνομούμενης Πολιτείας οι πρόσφατες αποφάσεις της Δικαιοσύνης αποτελούν τουλάχιστον πρόκληση.
Ο σεβασμός στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης και η αυτονόητη υποχρέωση της Πολιτείας να διασφαλίζει την ανεξάρτητη και ανεπηρέαστη λειτουργία της, δεν την εξαιρούν από το πεδίο της κρίσης και της κριτικής.
Οι πρόσφατες αποφάσεις των δικαστών προκάλεσε αμηχανία στο εσωτερικό της κυβέρνησης αλλά δεν είναι αυτό το βασικό ζήτημα. Το βασικό ζήτημα είναι η αλγεινή εντύπωση που προκαλεί στην κοινή γνώμη το γεγονός ότι μόλις ένα 24ωρο μετά την απόφαση του ΣτΕ που έκρινε παράνομες τις μειώσεις στους δικαστικούς, δόθηκε το «πράσινο φως» και κατατέθηκε στη Βουλή τροπολογία σύμφωνα με την οποία αυξάνονται οι μισθοί τους και επανέρχονται στα προ των περικοπών επίπεδα και συγκεκριμένα σε εκείνα που ήταν έως τον Ιούλιο του 2012. Η ενίσχυση, δηλαδή, της εικόνας οτι ούτε στη χειρότερη οικονομική κρίση για τη χώρα δε σταματά η αντίληψη των «δύο μέτρων και δύο σταθμών«, δεν σταματούν κάποιες κατηγορίες να είναι προνομιούχοι έναντι των πολλών.
Η σπουδή της κυβερνητικής εκπροσώπου Σοφίας Βούλτεψη να διευκρινίσει ότι οι βουλευτές, με εντολή Σαμαρά, δε θα διεκδικήσουν την αναπροσαρμογή των δικών τους απολαβών, μόνο κλαυσίγελο προκαλεί στους νοήμονες πολίτες, οι οποίοι τουλάχιστον μπορούν να διασκεδάζουν διαπιστώνοντας πως αντιλαμβάνονται οι εκπρόσωποι της λαϊκής δεξιάς τη σύγχρονη πολιτική και πως υποτιμούν την κοινή γνώμη.
Το κρίσιμο στοιχείο λοιπόν δεν είναι το αν η κυβέρνηση θα πρέπει να υιοθετήσει νέα μέτρα για να καλύψει αυτή την «μαύρη τρύπα», διότι στο πλαίσιο της τελευταίας συμφωνίας με την τρόικα, η ελληνική πλευρά δεσμεύτηκε να αντιμετωπίσει το όποιο δημοσιονομικό κόστος προκύψει.
Το κρίσιμο στοιχείο είναι και παραμένει η λειτουργία της Δικαιοσύνης ερήμην της κοινωνίας και αν αυτό μπορεί να συνεχιστεί. Είναι ειδοποιός η διαφορά ανάμεσα σε ένα κράτος Δικαστών και σε ενα Κράτος Δικαίου.
Την ευθύνη έχουν οι πολιτικοί, οι οποίοι οφείλουν να διαφυλάξουν δημοκρατική λειτουργία και να προστατεύσουν τους πολλούς έναντι των επιδιώξεων των λίγων να διατηρήσουν ανέπαφα τα προνόμιά τους. Και επειδή πολλά θα ειπωθούν για επιθέσεις ενάντια στη Δικαιοσύνη και προσπάθειες χειραγώγησής της από εκείνους που φοβούνται μην τους πάρει η μπάλα της δημόσιας κριτικής, καλό είναι να θυμηθούμε τούτο:
Στο πρόσφατο παρελθόν, δικαστές που αφουγκράστηκαν την κοινή γνώμη και συμπεριέλαβαν το κοινό περί Δικαίου αίσθημα στις αποφάσεις τους, έμειναν στην Ιστορία, όπως στην Ιστορία έμειναν και οι πολιτικοί που δε δίστασαν να συγκρουστούν με το κατεστημένο – ακόμα και το δικαστικό – προκειμένου να υπερασπιστούν το δημόσιο συμφέρον.
Γιάννης Καμπουράκης