Πώς ερμηνεύει σε όρους οικονομίας την επίδραση της κινεζικής αρχής ο επικεφαλής της Morgan Stanley
Η θεωρία του γιν και του γιανγκ (καλό και κακό στην κινεζική κουλτούρα) έχει διεισδύσει στα βαθιά της παγκόσμιας οικονομίας με την έννοια ότι η οικονομική πολιτική μιας χώρας μπορεί να έχει συνέπειες σε άλλες χώρες, επισημαίνει ο επικεφαλής οικονομολόγος της Morgan Stanley, Γιοακίμ Φελς.
Για παράδειγμα, όπως αναφέρει το CNBC, το ισχυρότερο δολάριο και η άνοδος των επιτοκίων στις ΗΠΑ, μια παρενέργεια των προσδοκιών ότι σύντομα η Ομοσπονδιακή Τράπεζα θα αρχίσει να μειώνει τα περιουσιακά της στοιχεία, βαραίνουν τις αναδυόμενες οικονομίες με μεγάλα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών, δήλωσε ο Φελς την Κυριακή.
Αφότου η Fed ανέφερε ότι σκέφτεται να προχωρήσει σε μειώσεις τον Μάιο, οι αναδυόμενες οικονομίες εισήλθαν σε μια ασταθή περίοδο, με τις εκροές κεφαλαίων να καταβαραθρώνουν τις αγορές και να βαραίνουν τα τοπικά νομίσματα. Τον Αύγουστο, όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα, το ρούπι της Ινδίας βυθίστηκε στο ιστορικό χαμηλό του 68,8 έναντι του αμερικανικού δολαρίου αλλά έκτοτε έχει ανακάμψει σε ισοτιμία περίπου 62,55.
Στο μεταξύ, όπως αναφέρει ο Φελς, τα επιθετικά νομισματικά μέτρα τόνωσης της Ιαπωνίας είχαν αλληλένδετες συνέπειες αλλού όπως για παράδειγμα στην αύξηση των αποπληθωριστικών πιέσεων στην Ευρωζώνη.
«Η Ιαπωνία έναντι της Ευρωζώνης είναι ένα άλλο παράδειγμα της παγκόσμιας οικονομίας του γιν και του γιάνγκ» με την απότομη υποτίμηση του γεν έναντι του ευρώ, μια παρενέργεια της προόδου της Ιαπωνίας στην αντιμετώπιση του αποπληθωρισμού, πρόσθεσε ο Φελς.
Η Τράπεζα της Ιαπωνίας δεσμεύτηκε τον Απρίλιο ότι θα επενδύσει 1,4 τρισ. αμερικανικά δολάρια στην ιαπωνική οικονομία την επόμενη διετία, πραγματοποιώντας το πιο επιθετικό ποσοτικό σύστημα χαλάρωσης καθώς η χώρα στόχευε να ξεφύγει από δύο συνεχόμενες δεκαετίες αποπληθωρισμού.
«Αυτό αντιθέτως συνέβαλε στην αύξηση του αποπληθωρισμού στην Ευρωζώνη», σύμφωνα με τον επικεφαλής της Morgan Stanley.
Καθώς τα κεφάλαια εγκαταλείπουν την Ιαπωνία αναζητώντας αλλού υψηλότερες αποδόσεις το γεν αποδυναμώνεται και το ευρώ ενισχύεται καθώς αυξάνεται η εισροή κεφαλαίων στην Ευρωζώνη.
Ένα ισχυρότερο ευρώ όμως κρατά μεν σε χαμηλό επίπεδο τον πληθωρισμό στην ήπειρο όμως βλάπτει την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών και περιορίζει την οικονομική ανάπτυξη.
Την ίδια ώρα σύμφωνα με έκθεση της Citi τα ελλείμματα στους προϋπολογισμούς της ευρωπαϊκής περιφέρειας θα παραμείνουν υψηλότερα από το αναμενόμενο, ενώ δεν διαφαίνεται σταθεροποίηση των ελλειμμάτων σε βάθος κάποιων χρόνων. Επίσης όπως προβλέπει, οι πολιτικές λιτότητας που ακολουθήθηκαν κατά την περίοδο 2011 – 2012 δεν θα συνεχιστούν, ενώ η Ιταλία και η Ισπανία παρά την αστάθεια στα οικονομικά τους θα ακολουθήσουν την οδό της εγκατάλειψης της λιτότητας.