Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δανειστές, θέτουν ξεκάθαρα στην ελληνική κυβέρνηση το δίλημμα “εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων ή νέα μέτρα”
Η ταυτόχρονη ανακοίνωση του ανασχηματισμού και της έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με θέμα την πορεία της ελληνικής Οικονομίας, θα μπορούσε κανείς να την χαρακτηρίσει ως μια “σατανική” σύμπτωση.
Επειδή όμως ο καθένας γνωρίζει πολύ καλά ότι η παραπάνω “σύμπτωση” δεν ήταν καθόλου τυχαία, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι αποτελούσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για το νέο κυβερνητικό σχήμα ώστε να έρθει πολύ γρήγορα αντιμέτωπο με τις προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει το επόμενο διάστημα.
Και μόνο η αναφορά της έκθεση του ΔΝΤ στη σελίδα 23 σχετικά με το γεγονός ότι “η κόπωση στην προσαρμογή είναι πλέον εμφανής” υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι “όσο προχωρά το πρόγραμμα η πολιτική δέσμευση για την στρατηγική του χρέους δοκιμάζεται σοβαρά” σημαίνει ότι η τρόικα θα συνεχίσει να απαιτεί προσήλωση στους στόχους που περιλαμβάνει το πρόγραμμα που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με τους δανειστές.
Μάλιστα, οι τεχνοκράτες του Ταμείου, προχωρούν και ένα βήμα παρακάτω, “προειδοποιώντας” εμμέσως πλην σαφώς την κυβέρνηση ότι “η στρατηγική αυτή δεν αφήνει κανένα περιθώριο για οποιαδήποτε αξιοσημείωτη αύξηση σε μισθούς και συντάξεις από τα σημερινά επίπεδα για την περίοδο μέχρι τις εθνικές εκλογές του 2016”.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δανειστές, θέτουν ξεκάθαρα στην ελληνική κυβέρνηση το δίλημμα “εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων ή νέα μέτρα”, και αφήνουν ανοιχτές όλες τις συζητήσεις σχετικά με τους στόχους και τα νέα μέτρα που ίσως χρειαστούν για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού, για τον νέο κύκλο αξιολόγησης που θα ξεκινήσει με τους επικεφαλής της τρόικας το Σεπτέμβριο.
Τα ορόσημα είναι συγκεκριμένα και οι ελεγκτές θα περιμένουν από τους νέους αλλά και τους παλιούς υπουργούς συγκεκριμένα σχέδια για την εφαρμογή τους και μάλιστα χωρίς να έχουν ιδίως οι καινούργιοι χρόνο προσαρμογής στα νέα τους καθήκοντα.
Για παράδειγμα στα νέα διαρθρωτικά ορόσημα που θα πρέπει να διαχειριστεί ο καινούργιος υπουργός Οικονομικών περιλαμβάνεται η μεταρρύθμιση του ΦΠΑ, ο εξορθολογισμός των συντελεστών του φόρου και η απλούστευση στη διαχείρισή του.
Αντίστοιχα ο νέος υπουργός Ανάπτυξης θα πρέπει να αντιμετωπίσει όλα τα θέματα που έχουν προσδιορισθεί από την έκθεση του ΟΟΣΑ σχετικά με τα εμπόδια στον ανταγωνισμό, στο χονδρικό εμπόριο, στις κατασκευές, στις τηλεπικοινωνίες και στο ηλεκτρονικό εμπόριο.
Ο κατάλογος είναι ιδιαίτερα μακρύς και δεν περιλαμβάνει μόνο μεσομακροπρόθεσμους στόχους, αλλά και άμεσους, καθώς η υλοποίηση των δώδεκα προαπαιτούμενων δράσεων “βαραίνει” τα χαρτοφυλάκια πολλών καινούργιων υπουργών της κυβέρνησης.
Αυτό σημαίνει ότι οι νέοι και μαζί τους οι παλαιότεροι υπουργοί, δεν έχουν ούτε μία ημέρα για χάσιμο. Αλλά ακόμα και αν οι ίδιοι νομίζουν ότι έχουν, η ελληνική οικονομία σίγουρα δεν έχει. Καλό είναι λοιπόν να το καταλάβουν γρήγορα οι καινούργιοι και μαζί τους να συμμορφωθούν και κάποιοι από τους παλιούς που “κρατώντας καθυστερήσεις” θεωρούσαν ότι θα κερδίσουν πολιτικό χρόνο.
Σε μια υπερχρεωμένη χώρα, με τους πολίτες να βρίσκονται στα όρια τους, οι καθυστερήσεις στοιχίζουν, ιδίως αν η κυβέρνηση θέλει να τηρήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις για χαλάρωση της λιτότητας, προχωρώντας παράλληλα σε παροχές.
Αλέξανδρος Κλώσσας