Σάββατο, 27 Απριλίου, 2024

Ιμπραίμ Αφελάϊ: αυτός είναι ο αστέρας (των ονείρων) για τον Ολυμπιακό…

Το καλοκαίρι των σπουδαίων μεταγραφών για τον Ολυμπιακό συνεχίζεται με τους πειραιώτες να προσπαθούν να πάρουν στο λιμάνι έναν ακόμα παίκτη πρώτης γραμμής. Ποιος είναι όμως ο Ιμπραΐμ Αφελάι που από την Μπαρτσελόνα ταξιδεύει στον Πειραιά;

Ibrahim-Afellay-Wallpaper-4Όταν άρχισε να ανοίγει τα φτερά του στην Αϊντχόφεν, άπαντες στη χώρα της τουλίπας μιλούσαν για τον νέο μεγάλο Ολλανδό που ετοιμάζεται να κάνει όλη την Ευρώπη να… παραμιλάει. Το χειμώνα που πήρε μεταγραφή στην Μπαρτσελόνα, πολλοί θυμήθηκαν τον Κρόιφ, ο οποίος άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στους μπλαουγκράνα και σύγκριναν τον νεαρό, τότε, Αφελάι, με τον τεράστιο Γιόχαν…

Ωστόσο ο Ιμπραΐμ, λόγο της ρήξης χιαστών που υπέστη στο γόνατο, δεν κατάφερε να κατακτήσει όλα όσα ονειρευόταν. Παρόλα αυτά, είναι μόλις 28 ετών και μπορεί ακόμη να καταφέρει σπουδαία πράγματα στο ποδόσφαιρο. Οι άνθρωποι του Ολυμπιακού παλεύουν να τον φέρουν στο λιμάνι, όπου θα είναι ηγέτης και εκεί θα έχει την ευκαιρία να αναγεννηθεί.

Γεννήθηκε στην Ουτρέχτη στις 2/6/1986, ωστόσο η καταγωγή του είναι από το Μαρόκο, καθώς οι γονείς μετανάστευσαν στα τέλη του 1960. Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε στην Έλινκβικ, στην οποία έμεινε για μία πενταέτια, πριν τον ανακαλύψουν τα λαγωνικά της PSV και τον πάρουν στο Φίλιπς Στάντιουμ, σε ηλικία 16 ετών.

Ο νεαρός Αφελάι έκανε τον Γκους Χίντινκ να ξετρελαθεί με τα κατορθώματά του και με το πλούσιο ταλέντο του, σε ένα φιλικό της Αϊντχόφεν κόντρα στη Τραμπζονσπόρ τον Ιανουάριο του 2004, κατά την διάρκεια ενός training camp. Αμέσως τον προώθησε στην πρώτη ομάδα και έναν μήνα μετά έκανε το επίσημο ντεμπούτο του με την ομάδα, για έναν αγώνα Κυπέλλου κόντρα στην Μπρέντα, ενώ ήταν 17 ετών και λίγων ημερών. Δέκα μέρες μετά, έκανε την επίσημη «πρώτη» και στην Ερεντιβίσιε, σε εντός έδρας αγώνα κόντρα στην Τβέντε.

Μπορεί η επόμενη σεζόν να μην ξεκίνησε καλά λόγω ενός τραυματισμού, ωστόσο η συνέχεια ήταν ονειρική. Ο νεαρός Ιμπραΐμ άρχισε να καθιερώνεται στην ενδεκάδα της ομάδας και συνάμα να γίνεται ο νέος της ηγέτης. Όταν άρχισε να απελευθερώνεται και να παίρνει προσπάθειες, έδειξε πως είναι ιδιαίτερα ικανός τόσο στο να δημιουργεί παιχνίδι και να σκοράρει, όσο και στο να κάνει τους αντιπάλους του… γιο-γιο με τις ντρίμπλες του. Μετά από οχτώ χρόνια γεμάτα επιτυχίες, ήρθε η στιγμή για το άλμα σε ένα μεγάλο πρωτάθλημα.

Στην πρώτη του χρονιά στο Καμπ Νου (μισή σεζόν, καθώς πήρε μεταγραφή τον Γενάρη) πραγματοποίησε αρκετές εμφανίσεις και άφησε πολλές υποσχέσεις. Την επόμενη σεζόν ήταν ένα από τα πολλά όπλα του Πεπ Γκουαρντιόλα, με την Μπάρτσα να μοιάζει ανίκητη και να κατακτά τα πάντα στο πέρασμά της. Ο Αφελάι πανηγύρισε ένα ακόμα πρωτάθλημα, αλλά και το βαρύτιμο τρόπαιο του Champions League! Όλα πήγαιναν κατ΄ ευχήν για τον Ολλανδό, αλλά η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι…

Δεν είναι σπάνιο για έναν αθλητή και ειδικά για έναν ποδοσφαιριστή να αντιμετωπίζει προβλήματα με τα γόνατά του. Πολλοί δεν κατάφεραν να επιστρέψουν στη δράση, οι περισσότεροι γύρισαν αλλά δεν είχαν καμία σχέση με τον αθλητή πριν τον τραυματισμό, ενώ ελάχιστοι επανήλθαν στο ίδιο επίπεδο. Ο Αφελάι σε μία προπόνηση χτύπησε σοβαρά και υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού στο γόνατο, τραυματισμός που τον άφησε στα πιτς για επτά ολόκληρους μήνες.

Στις αρχές της σεζόν 2012-2013 ο αείμνηστος Τίτο Βιλανόβα τον ενημέρωσε πως δεν θα έχει χρόνο συμμετοχής και τον έστειλε δανεικό στη Σάλκε. Παρότι ξεκίνησε ιδανικά, δύο συνεχόμενοι μυϊκοί τραυματισμοί τέλειωσαν πρόωρα την σεζόν του στους Βασιλικούς Μπλε. Αφού επέστρεψε στους μπλαουγκράνα είχε τον ίδιο μυϊκό τραυματισμό στον μηρό και ξαναπέρασε την πόρτα του χειρουργείου, δίχως να αγωνιστεί ξανά για τους Καταλανούς.

Έχει φορέσει την πορτοκαλί φανέλα με το εθνόσημο 44 φορές, έχοντας πετύχει 5 γκολ, ενώ έχει συμμετάσχει και σε τρεις μεγάλες διοργανώσεις (EURO 2008, 2012 και Μουντιάλ 2010).

Ο Αφελάι έχει πανηγυρίσει 4 πρωταθλήματα Ολλανδίας (2005, 2006, 2007, 2008), ένα Κύπελλο Ολλανδίας το 2005, ενώ με την Μπάρτσα έχει κατακτήσει Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Τσάμπιονς Λιγκ, Σούπερ Καπ Ευρώπης και Διηπειρωτικό, όλα το 2011. Το 2012 πανηγύρισε ακόμα ένα Κύπελλο Ισπανίας.

 

By