The Paper Clip: 9+1 ερωτήσεις για όσα συμβαίνουν γύρω μας στον κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της ΔΗΜΑΡ, Βασίλη Οικονόμου
στη Γεωργία Σαδανά
Τι γεύση σας άφησε το 2ο Συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς;
Το Συνέδριο ολοκληρώθηκε με την ανάδειξη των νέων κεντρικών οργάνων, αποσαφηνίστηκαν πολλά ζητήματα της πολιτικής μας τοποθέτησης και των πολιτικών μας επιδιώξεων. Υπήρξαν διαφορετικές προσεγγίσεις και διαφορετικές οπτικές και η βάση του κόμματος αποφάσισε τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές που θα ακολουθήσουμε. Ήταν μια αναγκαία διαδικασία για να αφήσουμε πίσω την εσωστρέφεια και τις ενδοσκοπήσεις αναφορικά με το τι έπρεπε ή δεν έπρεπε να κάνουμε και βέβαια για το τι πρόκειται να διεκδικήσουμε την επόμενη περίοδο.
Βγαίνουμε ενωμένοι και θέτουμε τους πολιτικούς όρους με τους οποίους πρέπει να θεμελιωθεί ο Πόλος του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, δηλαδή ο πολιτικός χώρος μεταξύ του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και του παλαιολιθικού κρατισμού και λαϊκισμού.
Η κοινωνία δεν χρειάζεται πόλωση ούτε νέους και αστείους μάλιστα διχασμούς. Η Δημοκρατική Αριστερά μετά και από το Συνέδριο μπορεί και πρέπει να αναδειχτεί πρωταγωνιστής της Ανασυγκρότησης της χώρας, πρέπει να είναι η νέα δύναμη εξουσίας για την Ελλάδα της νέας εποχής.
Ποιες είναι οι προϋποθέσεις συνεργασίας σας με άλλα κόμματα ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών και των ευρωεκλογών;
Εμείς θεωρούμε ότι μπορούν να υπάρξουν προγραμματικές συμφωνίες που να οδηγούν στην Ανοικοδόμηση της χώρας, να υπάρξουν αναπτυξιακές ευρωπαϊκές και εθνικές πολιτικές, να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο, αποτελεσματικό, δίκαιο και βιώσιμο κοινωνικό κράτος. Σε όλο αυτό το φάσμα των δράσεων που πρέπει να υλοποιηθούν τα επόμενα χρόνια στη χώρα μας κεντρικό ρόλο πρέπει να έχει η τοπική αυτοδιοίκηση στα πλαίσια της Αποκέντρωσης και της Περιφερειακής Ανάπτυξης και σημαντικό υποστηρικτικό ρόλο η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά συνέπεια σε αυτές τις εκλογές (τοπικές και ευρωπαϊκές) οφείλουμε ως πολίτες να αναδείξουμε τους καλύτερους, τους ικανότερους που να υπηρετούν το συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο που σας ανέφερα. Να αναδείξουμε τους φορείς της καινοτομίας και της δημιουργίας.
Έχοντας δοκιμάσει την λιτότητα του Λαϊκού Ευρωπαϊκού Κόμματος και ζώντας τις συνέπειες της βαθιά συντηρητικής λογικής τους, οι ευρωπαϊκοί λαοί θα πρέπει να επιλέξουν εναλλακτικούς δρόμους για την Ευρώπη των λαών. Εμείς θεωρούμε ότι οι δυνάμεις που εντάσσονται άμεσα ή έμμεσα στη λογική του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, μπορούν να υλοποιήσουν την πιο ανθρώπινη πολιτική που ζητάμε.
Το κρυφό ερώτημα βέβαια των Ευρωκλογών στο οποίο και εμείς και όλη η Ευρώπη θα πρέπει να απαντήσει, είναι αν η Ευρώπη θα μετεξελιχθεί σε «Μεγάλη Γερμανία» ή αν θα αλλάξουμε την προοπτική επιμένοντας και επενδύοντας στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε χώρας, στις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες και στην ιδιοσυγκρασία των διαφορετικών λαών.
Δεν μπορεί η Μεσόγειος να καθυποτάσσεται στα εθνικά συμφέροντα της «Μεγάλης Γερμανίας». Οι ευρωεκλογές πρέπει να αναδείξουν την ιδιαίτερη αξία και τις ιδιαίτερες ανάγκες της κάθε χώρας ξεχωριστά και η κάθε χώρα ξεχωριστά μπορεί να συμβάλλει στην δημιουργία Νέας Ευρώπης ανθρώπινης, δίκαιης και πραγματικά ανεπτυγμένης.
Η εποχή απαιτεί συμπράξεις στην πολιτική; Μπορούν να γεφυρωθούν ιστορικές αντιθέσεις λόγω της κρίσης;
Η πολιτική και η δημοκρατία απαιτούν συνθέσεις και συναινέσεις. Είναι η μεγάλη ευκαιρία της χώρας μας να αποκτήσει κουλτούρα συνεργασιών. Κυρίως είναι η μεγάλη μας ευκαιρία να συμφωνήσουμε όλοι μαζί σε ένα Κοινό Σχέδιο Εθνικής Ανασυγκρότησης. Οι ιδεολογικές αντιθέσεις μπορούν να υφίστανται ως προς τις μεθόδους που θα θέσουν καλύτερες προϋποθέσεις για την επίτευξη των Εθνικών μας Στόχων, αλλά πρέπει να συμφωνήσουμε στους στόχους.
Είμαι της άποψης ότι στη δεδομένη συγκυρία μια νέα κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας που θα εφαρμόσει το Κοινό Σχέδιο Εθνικής Ανασυγκρότησης θα πρέπει να αναλάβει το βαρύ καθήκον να «υπογράψει» ένα Σύμφωνο Συνεργασίας της χώρας μας με τους εταίρους μας.
Είναι εύκολη η καθημερινότητα ενός βουλευτή σε αυτήν τη συγκυρία;
Το βάρος της ευθύνης που μας αναλογεί στον καθένα μας είναι πολύ μεγαλύτερο σήμερα από ότι στην εποχή των «παχιών αγελάδων». Πλέον η Βουλή καλείται να αποφασίσει τον τρόπο διαχείρισης της κατάρρευσης και των τεράστιων κοινωνικών προβλημάτων της καθημερινότητας.
Οι εξελίξεις είναι ταχύτατες και τα προβλήματα δυστυχώς δείχνουν να πολλαπλασιάζονται αντί να μετριάζονται. Από την άποψη αυτή η καθημερινότητα είναι σαφώς πιο δύσκολη και για τον Βουλευτή καθώς έρχεται αντιμέτωπος με ζητήματα που δεν μπορούσε να διανοηθεί κανείς πριν τέσσερα χρόνια. Η ευθύνη να πάρεις όσο το δυνατόν καλύτερες και συγχρόνως δίκαιες αποφάσεις είναι μεγάλη ακόμα και για τους αντιπολιτευόμενους Βουλευτές, για όσους τουλάχιστον δεν αρκούνται στο όχι σε όλα.
Οραματίζεστε την Ελλάδα στην μεταμνημονιακή εποχή;
Καταθέτω καθημερινά τις προτάσεις μου για την Ελλάδα στη μεταμνημονιακή εποχή μέσα στη Δημοκρατική Αριστερά άλλα και στον ευρύτερο δημόσιο διάλογο. Οι προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις και τα πρόσωπα που συμφωνούν με την προοπτική που θέλουμε να δώσουμε στη χώρα και στην κοινωνία αυξάνονται καθημερινά. Θεωρώ ότι σταδιακά θα μπορέσουμε όλοι να σχεδιάσουμε μια Νέα Ελλάδα, ανθρώπινη, δίκαιη και βιώσιμη, παρά τα εμπόδια που εξακολουθούν να τίθενται από τις μονοδιάστατες λογικές της λιτότητας που επικρατούν σήμερα στην Ευρώπη.
Δεν ξέρω αν θα πετύχουμε απόλυτα τους στόχους που θέτουμε ή αν θα γίνουν όλα στο χρόνο που θέλουμε. Μπορώ όμως να εκφράσω την αισιοδοξία μου ότι θα αναστρέψουμε την σημερινή πραγματικότητα και θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις της ανασυγκρότησής μας ως κοινωνία, ως οικονομία, ως χώρα. Η ελληνική κοινωνία θα δώσει την εντολή αλλαγής κατεύθυνσης και διαφορετικής ιεράρχησης των προτεραιοτήτων, θα δώσει εντολή για συναινέσεις και συνεργασίες. Μέσα από τις μεγάλες Δημοκρατικές Μεταρρυθμίσεις που απαιτεί και θα επιβάλλει η κοινωνία θα δημιουργηθεί η Ελλάδα που θέλουμε.
Η ανεργία των νέων σας απασχολεί; Τι προτείνει το κόμμα σας για την αντιμετώπιση του προβλήματος;
Η ανεργία ειδικά των νέων είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της χώρας σήμερα. Είναι μια ωρολογιακή βόμβα που αν εκραγεί θα τινάξει στον αέρα ολόκληρη την κοινωνία. Θεωρούμε ότι για την αντιμετώπιση της ανεργίας χρειαζόμαστε ρεαλιστικό αναπτυξιακό πρόγραμμα, πόρους και αποφάσεις για τις κατευθύνσεις όπου θα στηρίξουμε την παραγωγική μας ανασυγκρότηση. Δεν μπορούμε ως χώρα να αναπτύξουμε τα πάντα.
Μπορούμε όμως να αναπτύξουμε την αγροτική παραγωγή, να επενδύσουμε στην ποιότητα των προϊόντων, να αξιοποιήσουμε τα λιμάνια και το γεωγραφικό μας πλεονέκτημα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, την καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες, τον πολιτισμό και τον τουρισμό μας. Για την αντιμετώπιση της ανεργίας δεν αρκούν τα επιδόματα ούτε οι διευκολύνσεις πρώτης εισόδου στην αγορά εργασίας.
Χρειαζόμαστε σταθερότητα στην πολιτική και στην φορολογία ώστε να μπορούν να γίνουν οι αναγκαίες επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα. Όσο συνεχίζεται η φορολογική σύγχυση με τις συνεχόμενες αντικρουόμενες νέες ρυθμίσεις, η αναπροσαρμογή τουε ανά εξάμηνο περίπου, δεν πρόκειται να επιτρέψουν καμία σοβαρή επένδυση στη χώρα. Αυτό φαίνεται ότι αδυνατούν να το κατανοήσουν οι οικονομικοί φωστήρες, Έλληνες και τροϊκανοί. Όλες οι πολιτικές που εφαρμόζονται για την ανάσχεση της ανεργίας δεν μπορούν παρά να παραμένουν ημίμετρα αποσπασματικών παρεμβάσεων όταν δεν πληρούται η βασική προϋπόθεση ανάπτυξης που είναι η φορολογική σταθερότητα και η τραπεζική ενίσχυση.
Ο κάθε επαγγελματίας πρέπει να ξέρει το κόστος της όποιας επένδυσής του προκειμένου να αποφασίσει που θα διοχετεύσει το κεφάλαιό του. Στην Ελλάδα ότι και αν γράφεται ότι και αν λέγεται έχουμε φορολογικό χάος και τρομερή ασυνέχεια. Για να αντιμετωπίσουμε την ανεργία θέλουμε σταθερό οικονομικό περιβάλλον και φοροελαφρύνσεις μόνο για όσες παραγωγικές επενδύσεις αποφασίσουμε ότι θα αναπτύξουν την χώρα αξιοποιώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της και τα φυσικά της πλεονεκτήματα. 
Πιθανότητες βελτίωσης της οικονομικής κατάστασης της χώρας υπάρχουν; Ποιό κατά τη γνώμη σας είναι το μέτρο που θα μπορούσε να ανακουφίσει τους αδύναμους;
Οι πιθανότητες υπάρχουν. Όσο όμως απουσιάζει το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης και αντί αυτού εφαρμόζεται η μονοδιάστατη πολιτική των Μνημονίων παραμένουν περιορισμένες και δυσδιάκριτες. Για να ανακουφιστούν οι πιο αδύναμοι χρειαζόμαστε αναπροσαρμογή του προγράμματος υπό το πρίσμα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Χρειαζόμαστε ουσιαστικές κοινωνικές μεταβιβάσεις που να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα και όχι οριζόντια μέτρα ή οριζόντιες παροχές. Χρειάζεται συνδυασμός μέτρων και όχι μονοδιάστατες – ευκαιριακές προσεγγίσεις.
Η εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος που εναγωνίως ζητάμε ως Δημοκρατική Αριστερά και είναι η πλέον αργοπορούσα υποχρέωση της χώρας, μπορεί να ανακουφίσει χιλιάδες συμπολίτες μας. Το Υπουργείο Οικονομικών δείχνει εκνευριστική αδιαφορία στο να επιταχύνει την εφαρμογή αυτής της πολιτικής, γεγονός που αποτελεί κατά τη γνώμη μου και κεντρικό σημείο στις διαφωνίες μας ως Δημοκρατική Αριστερά με τη σημερινή κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Ποιό βιβλίο θα προτείνατε να διαβάσει κανείς το 2014;
Είναι πολλά τα βιβλία που θα μπορούσε να προτείνει κάποιος σήμερα. Προσωπικά θα πρότεινα σε όποιον ενδιαφέρεται να διαβάσει το δίτομο έργο του Πάνου Τσακαλογιάννη για τη Σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ιστορία, όπου μπορεί κανείς να αντλήσει πολύτιμες γνώσεις για την γερμανική πολιτική, την συνέπεια με την οποία αυτή η χώρα υπηρέτησε και υπηρετεί το Εθνικό της Σχέδιο Συγκρότησης και Ανασυγκρότησης. Θα εκπλαγείτε από την συνέχεια και τις ομοιότητες που παρουσιάζουν τα ζητήματα της Ευρωπαϊκής Ηπείρου σε βάθος περισσότερο των δύο αιώνων από την Γαλλική Επανάσταση και μετά, αντλώντας πολύτιμα συμπεράσματα και για τη σημερινή εικόνα της Ευρώπης, τους συσχετισμούς, τις συγκρούσεις και τις ενδεχόμενες συμμαχίες που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν στην πορεία.
Η δραστηριότητά σας ως βουλευτή ποιά αγαπημένη σας συνήθεια σας έχει στερήσει;
Νομίζω ότι αυτό που μου στερεί περισσότερο η δραστηριότητά μου ως Βουλευτή είναι ο χρόνος που περνάω με την οικογένειά μου και τα παιδιά μου. Δυστυχώς ο ελεύθερος χρόνος μου είναι εξαιρετικά περιορισμένος. Επίσης θα έλεγα ότι πηγαίνω σπάνια στο γήπεδο να δω τον Ολυμπιακό και θα ήθελα να μπορώ να πάω πιο συχνά.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας σημείο στην Αθήνα;
Το Θησείο είναι η αγαπημένη μου γειτονιά στην Αθήνα. Περπατώντας από το Μουσείο μέχρι το Μοναστηράκι τον πεζόδρομο ξεφεύγεις σε μια άλλη Αθήνα και νιώθεις την ποιότητα και τη βαθιά αισθητική αυτής της πόλης έτσι όπως στους αιώνες στήθηκε. Ελπίζω να προχωρήσει το Σχέδιο Ανάπλασης και της υπόλοιπης πόλης για να μπορούμε ως γενιά να είμαστε και για κάτι περήφανοι…