«Ευθύνες» στη Φραγκφούρτη επιρρίπτει η Λευκωσία όπως επισημαίνουν οι New York Times.
Στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αρχίζει να εστιάζεται ολοένα περισσότερο η οργή των Κυπρίων που ψάχνουν να αποδώσουν ευθύνες για την κρίση χρέους, αναφέρουν οι New York Times.
Στο δημοσίευμα επισημαίνεται ότι για το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοπιστωτικής κρίσης της Ευρωζώνης, η τράπεζα έμπαινε στο στόχαστρο της κριτικής επειδή δεν έκανε αρκετά –δεν τύπωσε αρκετό χρήμα ή δεν αγόρασε αρκετά ομόλογα, ή δεν μείωσε τα επιτόκια αρκετά γρήγορα. Στην περίπτωση της Κύπρου, όμως, κατηγορείται για ότι έκανε περισσότερα από όσα έπρεπε.
η εφημερίδα τονίζει πως οι υφεσιακές συνθήκες στην Ευρώπη δημιουργούν προσδοκίες για παρέμβαση της ΕΚΤ με στόχο την τόνωση της τοπικής οικονομίας –ακόμη και αν αυτή είναι η συμβολική κίνηση της περαιτέρω μείωσης του βασικού της επιτοκίου που ήδη βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα στο 0,5%. Ορισμένοι μάλιστα τρέφουν ελπίδες ότι ο Μάριο Ντράγκι ίσως σύντομα λάβει ακόμη ποιο γενναία μέτρα στήριξης της ρευστότητας. Στο μεταξύ τους προσεχείς μήνες, η Ευρωζώνη να σχεδιάζει να αναθέσει στην ΕΚΤ κεντρικό ρόλο στην εποπτεία του τραπεζικού συστήματος, στο πλαίσιο της δημιουργίας τραπεζικής ένωσης.
Οι NY Times σχολιάζουν πως όλα τα παραπάνω εξηγούν γιατί τα παράπονα της Κύπρου, της τελευταίας χώρας που βρέθηκε αντιμέτωπη με την τραπεζική κατάρρευση, ακούγονται σαν ένα απρόσμενο κατηγορητήριο ή σαν δικαιολογίες ενός στεναχωρημένου ηττημένου, ανάλογα με την οπτική του καθενός.
«Το μεγάλο ερώτημα είναι αν η ΕΚΤ βοήθησε την Κύπρο ή έκανε τα πράγματα χειρότερα, η γνώμη μου είναι πως έκανε τα πράγματα χειρότερα», δήλωσε ο Νικόλας Παπαδόπουλος, πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής Οικονομικών και Προϋπολογισμού της Βουλής της Κύπρου.
Οι επικριτές της κυπριακής κυβέρνησης ισχυρίζονται ότι η Κεντρική Τράπεζα παραβίασε τους ίδιους της τους κανονισμούς με το να επιτρέψει στην Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου να έχει «διασωληνωμένη» την Λαϊκή Τράπεζα για πολύ καιρό μετά τη χρεοκοπία της. Αυτό επιδείνωσε την τραπεζική κατάρρευση της χώρας, ενώ θα μπορούσε να είχε συμβεί διαφορετικά, λένε.
Οι υποστηρικτές της πολιτικής της ΕΚΤ υποστηρίζουν πως είναι άδικο να κατηγορείται για την ευρύτερη γκάφα της πολιτικής των Ευρωπαίων ηγετών.
«Το μεγάλο λάθος ήταν που δεν ασκήθηκαν πιέσεις για διαπραγματεύσεις το 2012, όταν ήταν πλέον προφανές πως η Κύπρος αντιμετώπιζε πρόβλημα», λέει ο Νίκολας Βέρον, του οργανισμού ερευνών Bruegel. «Αλλά δεν θα εξαιρούσα την ΕΚΤ. Φταίει στην πραγματικότητα η συλλογική αποτυχία των ευρωπαϊκών οργανισμών».
Όπως καταδεικνύει η περίπτωση της Κύπρου, αναφέρουν οι NY Times, οι κίνδυνοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ρίχνονται μέσα στο «βάλτο» των τοπικών πολιτικών από τα μέτρα που προορίζονται να βοηθήσουν τις προβληματικές τράπεζες και να αποτρέψουν τις οικονομικές κρίσεις. Ο κίνδυνος τέτοιων πολιτικών αγκυλώσεων, και η δυνατότητα να γίνουν λάθη, θα μπορούσε μόνο να αυξηθεί, τώρα που η τράπεζα θα αρχίσει να ελέγχει το σύστημα εποπτείας των τραπεζών της Ευρωζώνης, αρχής γενομένης από τον Ιούλιο.
Κύπριοι επικριτές λένε ότι η ΕΚΤ έπαιξε καταλυτικό ρόλο δίνοντας τη συγκατάθεσή της στην Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου να κρατά στη ζωή τη Λαϊκή Τράπεζα παρέχοντας χαμηλού κόστους χρηματοδότηση πολύ καιρό μετά το χρονικό σημείο που θα έπρεπε να έχει αφεθεί να χρεοκοπήσει. Η καθυστέρηση στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της Λαϊκής ανέβασε το κόστος της διάσωσης για τους Κύπριους φορολογούμενους, αλλά και για τους μεγαλοκαταθέτες οι οποίοι θα σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος του κόστους.
Η αντιπαράθεση σχετικά με το θέμα της Κύπρου εστιάζεται επίσης και σε ένα έκτακτο μέτρο που έλαβε η ΕΚΤ υπό τον Mario Draghi στη διάρκεια της κρίσης: αυτό της παροχής έκτακτης ρευστότητας στις τράπεζες. Αναλυτές σημειώνουν πως η Κεντρική Τράπεζα διευκολύνει συνεχώς τους όρους δανεισμού για τις τράπεζες της Ευρωζώνης με υπερβολικά χαμηλά επιτόκια. Επέτρεψε για παράδειγμα την παροχή έκτακτης ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες που ξεκάθαρα αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα. «Η έννοια της αφερρέγγυας τράπεζας υπήρξε ασαφής στη διάρκεια της κρίσης», σχολιάζει ο Δημήτρης Δρακόπουλος, οικονομολόγος της Nomura.
Η ΕΚΤ αντιτείνει πως οι εθνικές κεντρικές τράπεζες έχουν την ευθύνη να αποφασίζουν ποιες τράπεζες είναι φερέγγυες και ποιες όχι και ποιες προκρίνονται για έκτακτη στήριξη.