Τα λαμπερά ρεκόρ του ΝΒΑ αποτελούν σημείο αναφοράς του μεγαλείου της Λίγκας και των σταρ της. Και συνήθως είναι αριθμοί που μένουν «αποτυπωμένοι» στο μυαλό των θαυμαστών τους και αναφέρονται ιδιαιτέρως τακτικά.
Ωστόσο, υπάρχουν και σπουδαίες και παράδοξες επιδόσεις που μοιάζουν ξεχασμένες στον χρόνο. Ή από τα χέρια απρόσμενων «ηρώων». Διότι μπορεί κάποια στατιστικά να κάνουν τον κοινό να πετάγεται από την θέση του και να ανοίγει το στόμα και τα μάτια, όμως μερικά άλλα κάνουν τον Τύπο να αναζητά μανιωδώς τα αρχεία και τους αναγνώστες να… ξύνουν το κεφάλι τους.
Λίγο πριν την αυλαία της φετινής κανονικής περιόδου, το basketblog.gr σας παρουσιάζει τα 20+1 λίγο πολύ άγνωστα ή παράδοξα ρεκόρ, που στέκουν ακόμη.
Ορισμένα ρεκόρ, βλέπετε, δεν είναι ακριβώς για να «σπάνε», αλλά για να προκαλούν έκπληξη…
Νο20: Ματς για… ξενύχτηδες – 6 παρατάσεις
Τα ονόματα μοιάζουν πια μυθικά. Για ομάδες που δεν υπάρχουν πλέον, αλλά άφησαν το στίγμα τους με το μακροβιότερο ματς στην ιστορία του ΝΒΑ. Οι Ιντιανάπολις Ολίμπιανς και οι Ρότσεστερ Ρόγιαλς αναμετρήθηκαν στις 6 Ιανουαρίου 1951, σε αγώνα που είχε διάρκεια 78΄, καθώς χρειάστηκαν 6 παρατάσεις για να βρεθεί νικητής!!! Με τελικό αποτέλεσμα που έκανε ακόμη και το αρνητικό ρεκόρ της Λίγκας (Φορτ Ουέιν Πίστονς-Μινεάπολις Λέικερς 19-18 στις 22/11/50), λίγες εβδομάδες νωρίτερα, να μοιάζει αρκετό… Η κανονική διάρκεια του ματς Ρόγιαλς-Ολίμπιανς ολοκληρώθηκε με σκορ 67-67, καθώς στην τελευταία περίοδο πέτυχαν μόλις 8π.. Παρόλα αυτά, δύο από τα έξτρα πεντάλεπτα έληξαν… 0-0 (η 2η και η 4η παράταση), άλλα δύο (η 1η και η 3η) 2-2 και μετά το 4-4 της 5ης, η Ιντιανάπολις με 2-0 στο 6ο έξτρα πεντάλεπτο επικράτησε 75-73.
Νο19: Οι… «υπερωρίες» του Ντέιλ Έλις
Το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου 1989, ο Ντέιλ Έλις προφανώς θα το θυμάται για πάντα, καθώς σκόραρε 53π. με τη φανέλα του Σιάτλ, κόντρα στο Μιλγουόκι! Μονάχα που το ματς παραμένει ιστορικό για τον ίδιο για άλλον λόγο… Ο Έλις έμεινε στο παρκέ 69 ολόκληρα λεπτά, συμμετοχή που παραμένει ρεκόρ ΝΒΑ, καθώς σε μία αναμέτρηση 5 παρατάσεων, έμεινε στον πάγκο μόλις 4 λεπτά!!! Και μάλιστα αποχώρησε από το γήπεδο ηττημένος… Ο τότε συμπαίκτης του, Ζέιβιερ ΜακΝτάνιελ (μετέπειτα παίκτης του Ηρακλή) αγωνίστηκε 68΄, ενώ για τους Μπακς, που επικράτησαν 155-154, ο Τζέι Χάμφρις έπαιξε 62΄.
Νο18: Οι… 6 διαδοχικές αποβολές με 6 φάουλ
Παρά την αξιοσημείωτη -αν και σύντομη- επαγγελματική καριέρα του, καθώς σε 4 σεζόν με Ουότερλου Χοκς, Μιλγουόκι Μπακς και Φορτ Ουέιν Πίστονς είχε μ.ο. 9π.-4,2ριμπ., ο Ντον Μπόβεν ήταν ιδιαιτέρως σκληροτράχηλος. Ίσως γιατί υπηρέτησε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πριν φοιτήσει στο πανεπιστήμιο Ουέστερν Μίσιγκαν. Ο Μπόβεν, πάντως, έφυγε από τη ζωή τον Μάρτιο του 2011, αφήνοντας το όνομά του στα βιβλία του ΝΒΑ, καθώς είναι ο μοναδικός παίκτης που έχει αποβληθεί με 6 φάουλ σε 6 συνεχόμενους αγώνες, τη σεζόν 1951-52, που αγωνιζόταν στους Μπακς!
Νο17: Ρεκόρ ασίστ σε ημίχρονο – Μπομπ Κούζι
Στις 30 Δεκεμβρίου 1990 ο Σκοτ Σκάιλς υποδύθηκε τον… Άγιο Βασίλη, μοιράζοντας 30 ασίστ στον αγώνα Ορλάντο-Ντένβερ (155-116)! Μία επίδοση που δεν έχει καταρριφθεί, αλλά είναι γνωστή στα μέρη μας, από την περίοδο 1996-97, που ο Σκάιλς διετέλεσε παίκτης και προπονητής του ΠΑΟΚ. Ο Αμερικανός γκαρντ είχε πετύχει και 22π. στο ίδιο ματς, μοιράζοντας χρονικά «ομοιόμορφα» τις 30 τελικές πάσες του. Εκείνο που είναι λιγότερο γνωστό είναι πως κατέρριψε το ρεκόρ του Μπομπ Κούζι (στη φωτό), που είχε 28 ασίστ στη νίκη 173-139 των Σέλτικς επί των Λέικερς στις 27/2/59. Αλλά ο θρυλικός γκαρντ της Βοστόνης κατέχει ακόμη την κορυφαία επίδοση για ημίχρονο, αφού είχε προσφέρει 19 τελικές πάσες στους συμπαίκτες του ως την ανάπαυλα!
Νο16: Με ρεκόρ… 16-54 στα πλέι-οφς; Κι όμως!!!
Η φετινή σεζόν του ΝΒΑ έχει «σημαδευτεί» ήδη από φήμες ότι πολλές ομάδες θα προτιμήσουν το λεγόμενο «tanking» (τις τρόπον τινά… οικειοθελείς ήττες), ώστε να τερματίσουν στην τελευταία θέση και να έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσουν στην λοταρία το Νο1 του ντραφτ του 2014, που θα έχει «έπαθλο» τον Καναδό Άντριου Ουίγκινς (γιο του παλαίμαχου σταρ των Σπόρτιγκ, Μίλωνα, Πανιωνίου, Μίτσελ Ουίγκινς). Ένα ρεκόρ, π.χ., 16-54, θα μπορούσε να χαρίσει αυτή τη δυνατότητα. Όχι, ωστόσο, και το 1952-53, όταν οι Μπάλτιμορ Μπούλετς προκρίθηκαν στα πλέι-οφς με αυτή την επίδοση, που αποτελεί μέχρι τις μέρες μας την χειρότερη που έφερε ομάδα στην ποστ-σίζον! Εκείνη την εποχή, το ΝΒΑ είχε μόλις 10 ομάδες χωρισμένες σε δύο Περιφέρειες, από τις οποίες οι 4 πρώτες προκρίνονταν στα πλέι-οφς. Οι Μπούλετς, στην Ανατολή, τερμάτισαν πίσω από Νικς (47-23), Νάσιοναλς (47-24), Σέλτικς (46-25) και μπροστά από Ουόριορς (12-57), αλλά συνέχισαν στην ποστ-σίζον, στην οποία «σκουπίστηκαν» (0-2) από τη Νέα Υόρκη…
No15: Συμμετοχή… μεγαλύτερη από τα ματς!
Ένας αγώνας ΝΒΑ διαρκεί 48΄. Την σεζόν 1961-62, ωστόσο, χρονιά στην οποία σκόραρε (στις 2/3/62) 100π. κόντρα στους Νικς και είχε 50,4π. μ.ο.(!), ο Ουίλτ Τσάμπερλεϊν (φωτό) είχε μ.ο. συμμετοχής τα… 48,5΄. Ο θρυλικός σέντερ των Φιλαντέλφια Ουόριορς έβγαινε σπάνια από το παρκέ και κατάφερε να «ξεχειλώσει» την χρονιά του, αγωνιζόμενος σε 5 παιχνίδια με παράταση, σε μία αναμέτρηση με διπλή παράταση (ήττα στη Νέα Υόρκη) και σε αγώνα με τρία έξτρα πεντάλεπτα (ήττα στο Λ.Α.)!!!
No14: Συμμετοχή μεγαλύτερη από τη σεζόν…
Κάτι αντίστοιχο με το παραπάνω και τα 48,5΄ συμμετοχής του Τσάμπερλεϊν σε αγώνες… 48΄, έγινε και τη σεζόν 1968-69. Όταν ο Ουόλτ Μπέλαμι κατάφερε σε μία κανονική σεζόν 82 αγώνων να παίξει σε 88 παιχνίδια! Ο Μπέλαμι ξεκίνησε τη χρονιά στη Νέα Υόρκη και σε 35 αναμετρήσεις είχε 15μ2π.-11ριμπ. μ.ο.. Παρά τις εξαιρετικές επιδόσεις του, οι Νικς αποφάσισαν να τον παραχωρήσουν στις 19 Δεκεμβρίου στο Ντιτρόιτ, μαζί με τον Χάουαρντ Κόμιβς, αντί του Ντέιβ ΝτεΜπούσερ (που έπαιξε σημαντικό ρόλο στους τίτλους του 1970 και του 1973). Φτάνοντας στην «Motor-City», όμως, ο Μπέλαμι εντάχθηκε στους Πίστονς που είχαν παίξει ως τότε 6 λιγότερα ματς από τους Νικς. Και παίζοντας και στα 53 εναπομείναντα παιχνίδια τους, έφτασε τις 88 συμμετοχές την ίδια χρονιά, με μ.ο. 18,5π.-13,5ριμπ.!
Νο13: Οι 4 γυρολόγοι και τα 12 «ένσημά» τους
Οι μεγάλοι σταρ του ΝΒΑ, με δεκάδες τίτλους και ατομικές διακρίσεις, αναζητούν προφανώς μεγάλο σαλόνι στα σπίτια τους, για να χωρέσουν τα τρόπαιά τους. Υπάρχουν, όμως, 4 παίκτες χωρίς τόσες διακρίσεις, που μάλλον ψάχνουν μεγάλους τοίχους, σε περίπτωση που θέλουν να κρεμάσουν εκεί όλες τις φανέλες των ομάδων της Λίγκας που φόρεσαν στην καριέρα τους. Τέσσερις αθλητές μοιράζονται το ρεκόρ θητείας σε μία ντουζίνα ομάδες, έχοντας αγωνιστεί σε 12! Ο Τζο Σμιθ (φωτό), Νο1 στο ντραφτ του 1995 από το Γκόλντεν Στέιτ, αγωνίστηκε επίσης σε Σίξερς, Γουλβς, Πίστονς, Μπακς, Νάγκετς, Μπουλς, Καβς, Θάντερ, Χοκς, Νετς και Λέικερς, ως το 2011! Ο Τζιμ Τζάκσον ξεκίνησε την καριέρα του στους τότε ελπιδοφόρους (με Κιντ και Μάσμπερν) Μαβς, το 1992, παίζοντας επίσης σε Νετς, Σίξερς, Ουόριορς, Μπλέιζερς, Χοκς, Καβς, Χιτ, Κινγκς, Ρόκετς, Σανς και Λέικερς ως το 2005. Ο Τόνι Μάσενμπεργκ φόρεσε τις φανέλες των Χόρνετς, Σπερς, Σέλτικς, Κλίπερς, Ουόριορς, Ράπτορς, Σίξερς, Νετς, Γκρίζλις, Ρόκετς, Τζαζ και Κινγκς, από το 1990 ως το 2005. Και ο Τσάκι Μπράουν, επιτομή του ρολίστα, έπαιξε σε Καβς, Λέικερς, Νετς, Μαβς, Ρόκετς, Σανς, Μπακς, Χοκς, Χόρνετς, Σπερς, Ουόριορς και Κινγκς, από το 1989 ως το 2002.
Νο12: Η πιο «σκληρή» ομάδα (52 φάουλ σε ένα ματς)
Στο βιβλίο του «As Bad As I Wanna Be» (=«Όσο κακός θέλω να είμαι»), ο παλαίμαχος φόργουορντ, Ντένις Ρόντμαν, αποκάλεσε τον Τζον Στόκτον «τον πιο βρώμικο παίκτη του ΝΒΑ και ας σε ξεγελά το παρουσιαστικό του». Αν λάβουμε αυτή το δεδομένο, σε συνδυασμό με τον «ταύρο» Καρλ Μαλόουν, που θα μπορούσε να είναι δεκαθλητής, αλλά και την παρουσία συνήθως ατσούμπαλων ψηλών παικτών από τον πάγκο, μάλλον δεν προκαλεί μεγάλη εντύπωση πως η Γιούτα είναι η ομάδα που έχει υποπέσει στα περισσότερα φάουλ σε έναν αγώνα. Οι Τζαζ έκαναν 52 φάουλ στο ματς με το Φοίνιξ, στις 9 Απριλίου 1990, αλλά παρόλα αυτά δεν εκνεύρισαν τους αντιπάλους τους, οι οποίοι επικράτησαν με 119-115 στην παράταση! Για τους ηττημένους, οι Στόκτον, Μπόμπι Χάνσεν, Έρικ Τζόνσον και ο άλλοτε παίκτης του Πανιωνίου, Θερλ Μπέιλι, αποβλήθηκαν με 6 φάουλ. Ενώ ο Μαλόουν και ο μετέπειτα φόργουορντ του Ολυμπιακού, Μπλου Έντουαρτς, είχαν από 5. Οι τρεις διαιτητές (Τόμι Νούνιεζ, Χου Χόλινς και Μπλέιν Ράιτσελτ) μάλλον πληρώθηκαν μπόνους, καθώς με τα 32 φάουλ των Σανς, σφύριξαν συνολικά 84 παραβάσεις!
No11: Έκανε 6 φάουλ σε… 3 λεπτά!!!
Ο Μπούμπα Ουέλς είχε συνηθίσει να μένει στον πάγκο των Μαβς, χωρίς να παίζει πολύ. Στην μοναδική σεζόν του στο ΝΒΑ, άλλωστε, είχε μ.ο. 3,3π.-1,7ριμπ. σε 39 ματς. Στις 29 Δεκεμβρίου 1997, πάντως, αν και πάτησε το παρκέ του γηπέδου, στο ματς με το Σικάγο, αγωνίστηκε τόσο λίγο που πιθανότατα δεν θα χρειάστηκε στο φινάλε να κάνει ντους. Αν και στο τρίλεπτο που αγωνίστηκε, έγραψε ιστορία.. Ο Ουέλς πήρε εντολή από τον προπονητή του, Ντον Νέλσον, να κάνει συνεχώς φάουλ στον Ντένις Ρόντμαν, που ήταν ποτέ καλός στις βολές, ώστε οι Μπουλς να σπαταλούν επιθέσεις (λίγο αργότερα, ο κόουτς Νέλσον ακολούθησε την ίδια τακτική -την λεγόμενη «Hack-A-Shaq»-κατά του Σακίλ Ο΄Νιλ). Μέσα σε 3 μόλις λεπτά, ο Ουέλς έστειλε τον Ρόντμαν 6 φορές στην γραμμή (απ’ όπου, πάντως, το «Σκουλήκι» είχε 9/12!) και αποβλήθηκε με 6 φάουλ, καταρρίπτοντας το ρεκόρ του Ντικ Φάρλεϊ των Σίρακιουζ Νάσιοναλς, που στις 12/3/56 είχε αποβληθεί σε 5΄!
Νο10: Περισσότεροι πόντοι σε δωδεκάλεπτο – Μπρέιβς (58π.)
Το βράδυ της 20ης Οκτωβρίου 1972 έμοιαζε εύκολο για τους Σέλτικς, που έπειτα από τρία δωδεκάλεπτα προηγούνταν 103-60 του Μπάφαλο. Οι Μπρέιβς του Μπομπ ΜακΑντου (φωτό), όμως, δεν ήταν διατεθειμένοι να φύγουν με (τόσο) κατεβασμένο κεφάλι από το γήπεδο. Στην 4η περίοδο, αντίθετα, ήταν -έστω και μάταια «καυτοί»- και κατόρθωσαν να σκοράρουν 58π., που αποτελεί ακόμη ρεκόρ πόντων για ομάδα σε ένα δωδεκάλεπτο!!! Παρόλα αυτά, η Βοστόνη πέτυχε 23π. στην περίοδο και γλίτωσε την ντροπιαστική ανατροπή, επικρατώντας 126-118. Οι Μπρέιβς κατέρριψαν την επίδοση των Χοκς και Σέλτικς, που είχαν πετύχει 54π. σε μία περίοδο τη σεζόν 1969-70, αριθμό που έφτασαν και οι Πέισερς (κόντρα στο Ντένβερ-νίκη με 144-113, στις 10/11/2010), με 20/21 σουτ στην 3η περίοδο! Η δεύτερη καλύτερη επίδοση ανήκει σε Ουόριορς και Σανς, με 57π., το 1988-89 και 1990-91 αντίστοιχα.
Νο9: Το μεγαλύτερο comeback στην 4η περίοδο – Μπακς (29π.)
Οι Μπρέιβς πέτυχαν το ρεκόρ των 58π. σε ένα δωδεκάλεπτο, ωστόσο δεν κατάφεραν να «γυρίσουν» το ματς με τους Σέλτικς, το 1972. Άλλωστε, η διαφορά των 43π.που έχαναν ως το 36΄ έμοιαζε ανυπέρβλητη. Ένα λίγο… μικρότερο, αλλά συνάμα τεράστιο κατόρθωμα πέτυχε πάντως το Μιλγουόκι, στις 25 Νοεμβρίου 1977. Οι Μπακς βρέθηκαν πίσω στο σκορ με 76-104 στην Ατλάντα, στο 36΄και με -29π. (82-111) στα 8:43 για την λήξη. Ωστόσο, με επιμέρους 35-4 ως το τέλος (και συνολικό 41-11 στο 4ο δωδεκάλεπτο) ανέτρεψαν τα δεδομένα και με κορυφαίο τον Τζούνιορ Μπρίτζμαν (24π.), επικράτησαν 117-115 και σημείωσαν την μεγαλύτερη ανατροπή του ΝΒΑ στην τελευταία περίοδο!!!
Νο8: Η μεγαλύτερη διαφορά – Καβς-Χιτ (68π.)
Το 2010, το Μαϊάμι «κατατρόπωσε» εκτός παρκέ το Κλίβελαντ, «κλέβοντας» τον ΛεΜπρον Τζέιμς και ουσιαστικά αλλάζοντας την ιστορία, με τους δύο τίτλους το 2012 και το 2013. Ίσως να ήταν και μία άτυπη ρεβάνς για την απίστευτη συντριβή που είχαν γνωρίσει οι Χιτ από τους Καβς στις 17 Δεκεμβρίου 1991, όταν είχαν διασυρθεί στο Οχάιο με… 68π. διαφορά!!! Οι Καβαλίερς είχαν διαλύσει την ομάδα της Φλόριντα με 148-80, στην μεγαλύτερη σε έκταση νίκη στην ιστορία του ΝΒΑ! Οι Καβς είχαν κορυφαίους τους Μαρκ Πράις και Τζον Μπατλ, που είχαν από 18π., αλλά συνολικά μέτρησαν 11 παίκτες με +7π.
Νο7: Οι… 17 τάπες του Έλμορ Σμιθ!
Στο ΝΒΑ των μεγάλων σκόρερ, υπήρξε μία βραδιά που ένας παίκτης με μ.ο. 13,4π. καριέρας κατάφερε να επισκιάσει έναν συμπαίκτη του που πέτυχε 49π.. Οι Λέικερς νίκησαν 111-98 το Πόρτλαντ στις 28/10/73, χάρη σε 49π. του Γκέιλ Γκούντριτς . Μονάχα που ο παλαίμαχος σταρ του Λ.Α. δεν ήταν ο σταρ της ιστορικής αναμέτρησης… Ο σέντερ των Λέικερς, Έλμορ Σμιθ (φωτό) σταμάτησε 17 σουτ των Μπλέιζερς και με τις 17 τάπες πέτυχε νέο ρεκόρ! Ο Σμιθ, που αγωνίστηκε σε Μπάφαλο, Λ.Α., Μιλγουόκι και Κλίβελαντ, είχε μ.ο. καριέρας 2,9 μπλοκ, αλλά τη σεζόν του ρεκόρ (1973-74) είχε 4,9 τάπες ανά αγώνα!
Νο6: Η καλύτερη επίδοση (μ.ο.) σε τάπες σε μία σεζόν – Μ. Ίτον
Τα 4,9 κοψίματα του Έλμορ Σμιθ το 1973-74, πάντως, δεν αποτελούν κορυφαία επίδοση για μία σεζόν. Αυτή ανήκει στον «γίγαντα» της Γιούτα, Μαρκ Ίτον, που μπορεί να ήταν δυσκίνητος, άτεχνος στην επίθεση και… εκτός μόδας του «λαμπερού» ΝΒΑ, φορώντας τα αγαπημένα του καρό πουκάμισα και… κόβοντας ακόμη και ξύλα στον ελεύθερο χρόνο του(!), όμως στην άμυνα ήταν «σκιάχτρο» και φόβητρο. Ο παλαίμαχος σέντερ των Τζαζ, με ύψος 2,24μ., κατέκτησε τον δεύτερο από τους 4 τίτλους καλύτερου μπλοκέρ (1984, 1985, 1987, 1988) στο ΝΒΑ το 1985, όταν είχε μ.ο. 5,6 τάπες ανά ματς!!! Πάντως, δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιμένουν πως αν τα κοψίματα ήταν στην στατιστική παλιότερα, οι Ουίλτ Τσάμπερλεϊν και Μπιλ Ράσελ θα είχαν καλύτερα ρεκόρ… Την χρονιά του (τουλάχιστον καταγεγραμμένου) ρεκόρ του, ο Ίτον αναδείχθηκε καλύτερος αμυντικός της Λίγκας, τίτλο που κέρδισε και το 1989 (σεζόν που ήταν και All-Star).
Νο5: Ρεκόρ κλεψιμάτων σε μία περίοδο – «Φατ» Λίβερ (8)
Οι Λάρι Κίνον (Σπερς) και Κένταλ Γκιλ (Νετς) κατέχουν το ρεκόρ κλεψιμάτων σε ένα ματς, με 11, από το 1976 και το 1999 αντίστοιχα. Ο Λαφαγέτ «Φατ» Λίβερ είχε ένα λιγότερο στις 9 Μαρτίου 1985, στη νίκη 126-116 του Ντένβερ επί της Ιντιάνα. Μονάχα που εκείνο το ματς έγραψε ιστορία, αφού ο γκαρντ των Νάγκετς πέτυχε τριπλ-νταμπλ, με 13π.-15ασ.-10κλεψ. (και 4ριμπ. σε 31΄), αλλά 8 από τα 10 κλεψίματα τα πέτυχε στην 3η περίοδο, πραγματοποιώντας ρεκόρ ΝΒΑ για ένα δωδεκάλεπτο! Ο Λίβερ (απόφοιτος του Αριζόνα Στέιτ, επιλογή στο Νο11 του ντραφτ του 1982 και επίσης παίκτης των Μπλέιζερς και Μαβς), έγινε πασίγνωστος στις 8 Ιανουαρίου 1988, όταν κόντρα στο Σικάγο και τον Μάικλ Τζόρνταν είχε 31π.-16ριμπ.-12ασ.-6κλεψ., αγγίζοντας το quadruple-double (βίντεο παρακάτω)! Την ίδια σεζόν πέτυχε 11 τριπλ-νταμπλ!
Νο4: Η «ξεροκεφαλιά» του Στάνταμαϊρ από τα 7,25μ. (21τριπ.)…
Του άρεσε να προσπαθεί να παίρνει την ομάδα στις πλάτες του. Αν και τελικά δεν εκπλήρωσε τις προσδοκίες που είχαν για εκείνον στο ξεκίνημα της καριέρας του. Παρόλα αυτά, στις 15 Απριλίου 2005, ο Ντέιμον Στάνταμαϊρ πήρε το Πόρτλαντ στο… κεφάλι του, καθώς έκανε του κεφαλιού του από τα 7,25μ.. Ο τότε γκαρντ των Μπλέιζερς αποφάσισε να μην δώσει σε κανέναν την μπάλα και σούταρε 21 τρίποντα, καταρρίπτοντας το ρεκόρ σε προσπάθειες, που είχαν με 20 οι Μάικλ Άνταμς (Ντένβερ) και Τζορτζ ΜακΚλάουντ (Ντάλας), από το 1991 και 1996 αντίστοιχα! Ο Στάνταμαϊρ είχε μόλις 5/21τριπ., κοστίζοντας σε μεγάλο βαθμό την ήττα της ομάδας του με 20π. διαφορά από το Γκόλντεν Στέιτ…
Νο3: Ρεκόρ συνεχόμενων αγώνων με εύστοχο τρίποντο – Κάϊλ Κόρβερ
Τα πρώτα ονόματα που θα έρχονταν στο μυαλό στην απορία «ποιος έχει τα περισσότερα συνεχόμενα ματς με τουλάχιστον ένα εύστοχο τρίποντο στο ΝΒΑ θα ήταν του Λάρι Μπερντ, του Κρεγκ Χότζες, του Ρέι Άλεν, του Ρέτζι Μίλερ ή ακόμη και του Πέτζα Στογιάκοβιτς. Μονάχα που κανείς από τους παραπάνω σπουδαίους σουτέρ δεν πέτυχε αυτό που κατάφερε ο Ντέινα Μπάρος. Ο παλαίμαχος γκαρντ των Σόνικς, Σίξερς, Σέλτικς, Πίστονς ευστοχούσε από τα 7,25μ. για 89 συνεχόμενους αγώνες και περισσότερο από ένα χρόνο, από τις 23 Δεκεμβρίου 1994, με τη φανέλα της Φιλαντέλφια, ως τις 10 Ιανουαρίου 1996, όταν είχε ήδη μετακομίσει στην Βοστόνη! Ρεκόρ που του πήρε ο Κάϊλ Κόρβερ. Ο γκαρντ/φόργουορντ των Ατλάντα Χοκς στο παιχνίδι κόντρα στους Φίνιξ Σανς τον Μάρτιο που μας πέρασε, ευστόχησε (ξανά) σε -τουλάχιστον- ένα τρίποντο και αυτό ήταν το 127ο συνεχόμενο ματς που το πέτυχε.
Νο2: Ο ευνοημένος της… (γραμμής της) «φιλανθρωπίας»
Ο Μάικλ Ουίλιαμς είναι ένας παίκτης που ίσως να μην θυμούνται καν στην Μινεσότα. Όμως ο ίδιος έβαλε το όνομά του στα βιβλία των ρεκόρ του ΝΒΑ, φορώντας τη φανέλα των Γουλβς. Ο παλαίμαχος πόιντ-γκαρντ (Νο48 στο ντραφτ του 1988, από το πανεπιστήμιο Μπέιλορ, παίζοντας επαγγελματικά για Πίστονς, Σανς, Χόρνετς, Τίμπεργουλβς και Ράπτορς) δεν είχε φυσικά την τύχη να πηγαίνει συχνά στην γραμμή των βολών, όμως εκείνος κατάφερε να επιβεβαιώσει πως η «ρίγα» σωστά αποκαλείται στις Η.Π.Α. «γραμμή της φιλανθρωπίας». Ο Ουίλιαμς δεν πέτυχε βέβαια στην καριέρα του 9.787 βολές, σαν τον ρέκορντμαν Καρλ Μαλόουν, όμως έμεινε στην ιστορία γιατί ευστόχησε σε 97 σερί βολές, από τις 24 Μαρτίου ως τις 9 Νοεμβρίου 1993!!! Το ρεκόρ του (το οποίο απείλησε πρόσφατα ο Χοσέ Καλδερόν, που από 11/4/2008-30/1/2009 είχε 87 διαδοχικές εύστοχες βολές –με 151/154 στη σεζόν και ποσοστό 98,1%- ξεπερνώντας τις 81 του άλλοτε παίκτη του Άρη, Μαχμούντ Αμπντούλ-Ραούφ) σταμάτησε κόντρα στο Σαν Αντόνιο, όταν ο μικρόσωμος γκαρντ είχε 9/10…
Νο1: Ο μεγαλύτερος γκρινιάρης (Ρ. Ουάλας-41 τεχνικές ποινές)!
Αν ρωτήσετε τους διαιτητές του ΝΒΑ τα τελευταία 20 χρόνια ποιον παίκτη δεν θα επιθυμήσουν να δουν ξανά σύντομα μπροστά τους, η απάντηση μάλλον θα είναι ομόφωνη… Τον Ρασίντ Ουάλας! Ο παλαίμαχος φόργουορντ των Μπλέιζερς, Χοκς, Πίστονς, Σέλτικς και Νικς είναι ο παίκτης με τις περισσότερες τεχνικές ποινές σε μία σεζόν, καθώς το 2000-01 τιμωρήθηκε με 41 (και 7 αποβολές), σε 80 αγώνες. Κοινώς, κάτι περισσότερο από μία ανά δύο αγώνες! Μάλιστα, ο «Sheed» (με συνολικά 308 «Τ» στην καριέρα του-επίσης ρεκόρ) έχει και την… δεύτερη και την τρίτη καλύτερη επίδοση, με 38 τεχνικές ποινές το 1999-2000 και 27 το 2001-02 και το 2004-05!!! Ενώ το όνομά του φιγουράρει 8 φορές στο Top-25 των παικτών με τις περισσότερες τιμωρίες σε μία χρονιά! Οι ρέφερι του ΝΒΑ, πάντως, θα τον δουν και πάλι φέτος, αφού ο Ρασίντ ανέλαβε πόστο ασίσταντ στους Πίστονς και θα γκρινιάζει από τον πάγκο! Η ομάδα με τις πιο πολλές ποινές από το 2000 κι έπειτα είναι η Βοστόνη, με μ.ο. 94 ανά σεζόν… Το «ρεκόρ» του Ουάλας πιθανότατα δεν κινδυνεύει, καθώς από πέρυσι το ΝΒΑ θέσπισε αυστηρούς κανόνες, με μεγάλες ποινές και πρόστιμα.
Νο…0 (εκτός συναγωνισμού): Ο νεαρότερος παίκτης του ΝΒΑ (Α. Μπάινουμ)
Ο Άντριου Μπάινουμ «χωρά» στη λίστα αυτών των απροσδόκητων και ξεχασμένων ρεκόρ γιατί κατέχει ένα ρεκόρ που ίσως δεν καταρριφθεί ποτέ, αν η Λίγκα επιμείνει στο όριο ηλικίας των 19 ετών, που σημαίνει τουλάχιστον μία σεζόν στο NCAAή την Ευρώπη (σαν τον Μπράντον Τζένινγκς). Ο σέντερ των Καβς και πρώην παίκτης των Λέικερς πραγματοποίησε το ντεμπούτο το στο ΝΒΑ στις 2 Νοεμβρίου 2005 στο Ντένβερ, φορώντας τη φανέλα του Λ.Α. σε ηλικία 18 ετών και 6 ημερών και έγινε ο νεαρότερος που πάτησε το παρκέ του κορυφαίου πρωταθλήματος μπάσκετ του κόσμου!