Αλλά στη Διδότου…
Το φετινό λουκέτο στο ιστορικό βιβλιοπωλείο της Εστίας μετά από 128 χρόνια λειτουργίας ήταν ένα από τα γεγονότα που προκάλεσαν μεγάλη Θλίψη στο αθηναϊκό κοινό αλλά και επιβεβαίωση ότι η κρίση δεν κάνει εξαιρέσεις.
Σήμερα λίγους μήνες μετά το κλείσιμο, η Εστια είναι έτοιμη να ξανανοίξει τις πόρτες της από άλλο στέκι στην οδό Διδότου 19. Τα εγκαίνια στις 9 Δεκεμβρίου.
Η ιστορία του «Βιβλιοπωλείου της Εστίας» ξεκινά το 1881. Η Ελλάδα προσαρτά τη Θεσσαλία και την Αρτα, η χώρα είναι σε κατάσταση ευφορίας και ο Τήνιος δάσκαλος Γεώργιος Κασδόνης αναλαμβάνει τη διεύθυνση του εβδομαδιαίου περιοδικού «Εστία». Τέσσερα χρόνια αργότερα, θα εισβάλει και στον εκδοτικό και βιβλιοπωλικό κλάδο, αντλώντας από το πνευματικό κεφάλαιο που του παρείχε «ο κύκλος της Εστίας», στον οποίο σύχναζαν από τον Παλαμά, τον Βιζυηνό και τον Πολέμη ως τον Δροσίνη, τον Σουρή και τον Ξενόπουλο. Το 1901 τον διαδέχεται ο ανιψιός του, Ιωάννης Κολλάρος. Το τυπογραφείο γίνεται βιβλιοπωλείο και επίκεντρο των κοινωνικών και πνευματικών συναναστροφών της εποχής.
Το βιβλιοπωλείο τότε στεγαζόταν στον αριθμό 38 της Σταδίου, όπου και παρέμεινε ως το 1972. Ο γαμπρός του Ιωάννη Κολλάρου, αξιωματικός του Πυροβολικού Κωνσταντίνος Σαραντόπουλος, συγκέντρωσε γύρω από τις εκδόσεις της Εστίας σχεδόν όλους τους πεζογράφους της γενιάς του ’30, δίνοντας στον οίκο το στίγμα που τον συνοδεύει μέχρι σήμερα. Το βιβλιοπωλείο γίνεται πνευματικό επίκεντρο. Καθηγητές πανεπιστημίου, όπως ο Συκουτρής και ο Κακριδής, νεότεροι συγγραφείς, όπως ο Βενέζης, ο Μυριβήλης, ο Καραγάτσης, η Γαλάτεια Σαράντη, ο Αντώνης Σαμαράκης και φυσικά ο Πέτρος Χάρης, διευθυντής της «Νέας Εστίας» επί δεκαετίες, ο Κατσίμπαλης, ο Καραντώνης, ο Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος αφήνουν το ίχνος τους στον φιλόξενο χώρο του.
Τον Σαραντόπουλο διαδέχεται η κόρη του, Μάνια Καραϊτίδη. Καταφέρνει να επιβληθεί σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, ενώ η επιχείρηση μεταφέρεται στην οδό Σόλωνος. Η Σόλωνος γίνεται ένα κέντρο βιβλιόφιλων και ο οίκος εκδίδει εκείνη την εποχή τα βιβλία της Μαρίας Ιορδανίδου αλλά και των νέων συγγραφέων όπως ο Πέτρος Τατσόπουλος, Χρήστος Χωμενίδης, Φαίδων Ταμβακάκης, Χρήστος Βακαλόπουλος. Μέσα στα χρόνια, τα προβλήματα άρχισαν να γιγαντώνονται. Παρόλη την αδυναμία του εκσυγχρονισμού του βιβλιοπωλείου, δεν έπαψε ποτέ να φημίζεται για το έμψυχο δυναμικό τους, ανθρώπους που ήταν στην κυριολεξία κινητές βιβλιοθήκες. Στην Εστία δεν υπήρχε περίπτωση να αναζητήσει κανείς ένα βιβλίο, ακόμα και παλαιό ή σπάνιο και να μην εξυπηρετηθεί.