Τη σκυτάλη των ελέγχων στα οικονομικά της εταιρείας παίρνουν ορκωτοί λογιστές
Της Δέσποινας Καραγιαννόπουλου
Την είσοδο ορκωτών λογιστών ζήτησε ο πρόεδρος του Μονομελές Πρωτοδικείου Θήβας στην περίπτωση της ιστορικής καπνοβιομηχανίας Γεωργιάδης προκειμένου να ελέγξουν τα οικονομικά της εταιρείας την τελευταία επταετία.
Υπενθυμίζεται ότι η εταιρεία έχει υποβάλλει αίτηση χρεοκοπίας κι ενώ αναμένονταν η θετική ή η αρνητική απάντηση του προέδρου του δικαστηρίου, ο ίδιος την προηγούμενη Παρασκευή ζήτησε να προχωρήσει ο οικονομικός της έλεγχος. Πληροφορίες λένε ότι επί του θέματος ασχολείται ακόμη και Οικονομικός Εισαγγελέας μετά από την μήνυση που έχουν καταθέσει οι 22 εργαζόμενοι της εταιρείας. Ελεγχος που αν μη τι άλλο ερευνά την πιθανότητα της δόλιας χρεοκοπίας από την οικογένεια που ελέγχει την καπνοβιομηχανία.
Ομως, όπως φαίνεται η κατάσταση για την ιστορική ελληνική εταιρεία είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Γεγονός που επιβεβαιώνουν και οι συσσωρευμένες οφειλές της. Αναλυτικότερα οφείλει 600.000 ευρώ στο τελωνείο Οινόης, 2 εκατ. ευρώ στο ΙΚΑ, 600.000 ευρώ στους εργαζομένους, 800.000 στην εφορία και 200.000 στις τράπεζες.
Το θέμα είναι ότι η δικαστική αυτή εξέλιξη φρενάρει το όποιο επενδυτικό ενδιαφέρον υπήρχε για την απόκτηση της εταιρείας. Πηγές λένε ότι το ενδιαφέρον απόκτησής της ήταν και από Ελληνες επιχειρηματίες αλλά και από πολυεθνικούς κολοσσούς, όπως η Seba και η Εuropean Tobacco.
Για τους νεότερους, οι οποίοι είναι πολύ πιθανόν να μη γνωρίζουν την ένδοξη ιστορία της, το σήμα κατατεθέν της Γεωργιάδης ήταν η περίφημη σειρά «22», η οποία είχε πιστούς λάτρεις. Η εταιρεία έβγαζε επίσης αρκετά από τα σήματα της σειράς Ρόθμανς, κατόπιν αδείας από την αγγλική Rothmans of Pall Mall. Σήμερα, τα Ρόθμανς είναι όλα εισαγόμενα και κατασκευάζονται από την British American Tobacco.
Η καπνοβιομηχανία Γεωργιάδη μετρά 75 χρόνια ζωής. Ιδρύθηκε το 1938 και η ναυαρχίδα των σημάτων της ήταν το αντινικότ «22». Τα τελευταία δέκα χρόνια οι πωλήσεις της έφθιναν και η επιχείρηση εμφάνιζε ζημιές από την πρώτη γραμμή των κερδών, αφού το κόστος πωλήσεων ξεπερνούσε τον συνολικό τζίρο. Ακόμα και το 2002, όταν οι πωλήσεις είχαν διαμορφωθεί στα 23 εκατ. ευρώ, η εταιρεία είχε ζημιές 1,44 εκατ. ευρώ.
Η αδυναμία εξαγωγών προέκυψε για πρώτη φορά στις αρχές του 2010. Και αυτό γιατί καταλογίστηκαν πρόστιμα από το Δημόσιο για διαφυγόντες δασμούς. Η εταιρεία προσέφυγε στα δικαστήρια, αλλά ώσπου να τελεσιδικήσει η υπόθεση (ακόμα δεν υπάρχει απόφαση) δεσμεύθηκαν οι τραπεζικές εγγυήσεις της, κάτι που έφερε και την αδυναμία εξαγωγών. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι πωλήσεις της εταιρείας το 2010 κατακρημνίστηκαν στα 748.000 ευρώ έναντι 5 εκατ. ευρώ το 2009. Ο τελευταίος δημοσιοποιημένος ισολογισμός του 2011 κατέγραψε πωλήσεις 317.000 ευρώ και συσσωρευμένες ζημιές 10 εκατ. ευρώ.