Tο νέο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας δεν θα βασίζεται πλέον στην παραγωγή μη εμπορεύσιμων αγαθών και υπηρεσιών, αλλά στην αύξηση της παραγωγικότητας
Τις επόμενες ημέρες αναμένονται οι επίσημες ανακοινώσεις από την κυβέρνηση σχετικά με το νέο αναπτυξιακό σχέδιο που θα εφαρμοστεί στην Ελλάδα, με στόχο να επιστρέψει η πολυπόθητη ανάπτυξη στη χώρα.
Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο, το νέο μοντέλο θα βασίζεται στη σταδιακή μείωση της ιδιωτικής και της δημόσιας κατανάλωσης στο ΑΕΠ, ενώ ταυτόχρονα θα προβλέπει την αύξηση του μεριδίου των ιδιωτικών και δημόσιων επενδύσεων.
Με λίγα λόγια το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας δεν θα βασίζεται πλέον στην παραγωγή μη εμπορεύσιμων αγαθών και υπηρεσιών, αλλά στην αύξηση της παραγωγικότητας, της ανταγωνιστικότητας και της προώθησης του εξαγωγικού προσανατολισμού της ελληνικής οικονομίας.
Στόχος θα είναι πλέον το μοντέλο ανάπτυξης να αλλάξει ριζικά το ρόλο που έχει το κράτος στη λειτουργία της αγοράς. Στο εξής θα περιορίζεται στην εποπτεία, ρύθμιση και υποστήριξη πρωτοβουλιών ανάπτυξης, ενώ όσον αφορά την παραγωγή θα πρέπει να περιορίζεται στην παροχή των κοινωνικών υπηρεσιών, της άμυνας και της δημόσιας τάξης.
Μέχρι εδώ όλα καλά, θα μπορούσε να πει κανείς. Ανεξάρτητα αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με το ρόλο του κράτους στην αγορά ή τους τομείς που θα επικεντρωθούν οι προσπάθειες για να επιστρέψει η ανάπτυξη, όλα τα παραπάνω είναι μέρος ενός συγκεκριμένου σχεδίου το οποίο και θα κριθεί στην εφαρμογή του.
Όμως, την ίδια ώρα που το νέο αναπτυξιακό μοντέλο είναι έτοιμο προς παρουσίαση, το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων που εστάλη από το υπουργείο Οικονομικών στην Κομισιόν, αναδεικνύει την εντυπωσιακή προσαρμογή» των τελευταίων 4 ετών, η οποία όμως «συνοδεύτηκε από σημαντικό κοινωνικοοικονομικό κόστος».
Όπως αναφέρει η έκθεση, την οποία συνέταξε το υπουργείο Οικονομικών, αναδεικνύει ότι οι μνημονιακές πολιτικές ανάγκασαν το μεγαλύτερο κομμάτι των πολιτών να σηκώσουν βάρος που δεν τους αναλογούσε και μάλιστα θα πρέπει να συνεχίσουν να το σηκώνουν. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι καθώς μόνο έως το 2011 καταγράφηκε αύξηση των φτωχών κατά 750.000 άτομα και όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά «πρόκειται να συνεχιστεί» και στο μέλλον, παρά την ανάκαμψη που ξεκινά από φέτος.
Και μέσα σε όλα αυτά στο ίδιο κείμενο γίνεται ξεκάθαρη αναφορά στην έλλειψη κονδυλίων λόγω των μέτρων του μνημονίου, αλλά και της περικοπής του εθνικού σκέλους των δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ). Ακόμα τονίζεται η μετανάστευση των ερευνητών λόγω κρίσης (διαρροή έμψυχου δυναμικού), τα πολλά εμπόδια στη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων από τον τραπεζικό τομέα, η ανεπάρκεια χρηματοδότησης προς τις νέες τεχνολογίες λόγω των περικοπών του μνημονίου, έστω και αν αυτές αναδεικνύονται σε κορυφαίο στόχο επενδύσεων έως το 2020.
Με λίγα λόγια το υπουργείο Οικονομικών παραδέχεται ότι το αναπτυξιακό σχέδιο έχει να αντιμετωπίσει ένα βασικό εχθρό. Την αυστηρή λιτότητα που επιβάλουν τα μνημόνια, ξεχνώντας οποιαδήποτε αναπτυξιακή προοπτική. Αλλά και ανάπτυξη και αυστηρή λιτότητα δεν ταιριάζουν. Ήρθε λοιπόν η ώρα που θα πρέπει να στρώσουμε το δρόμο στην ανάπτυξη, αποφεύγοντας τις λακκούβες.
Αλέξανδρος Κλώσσας