Όταν οι άντρες με τα πούρα φλερτάρουν με την… επανάσταση
Της Λητώς Μησιακούλη
Λος Αντζελες, οκτώ χρόνια πριν.
Κάποιος που έχει καλά καλυμμένο το πρόσωπό του, αρπάζει ένα σπρέι και αρχίζει να βάφει τον τούβλινο τοίχο ενός βενζινάδικου. Πιθανότατα, δεν είναι εντελώς μόνος στο σημείο αυτό…
Ζωγραφίζει ένα κορίτσι. Το κάνει να κοιτάζει ψηλά, και να έχει το βλέμμα στραμμένο σε ένα λουλούδι. Με τη μόνη διαφορά ότι ο βλαστός δεν καταλήγει σε ένα άνθος με πέταλα, αλλά σε μια κάμερα παρακολούθησης.
Αυτό είναι το «Flower Girl». Και ο καλλιτέχνης είναι ο Banksy. Το «κακό παιδί» της Τέχνης. Ο άγνωστος street artist που κρυμμένος πίσω από κουκούλες και μάσκες «τα βάζει» με κυβερνήσεις, αστυνομία, πολιτικούς και συστήματα. Ελάχιστοι γνωρίζουν την ηλικία του και το πρόσωπό του. Οι πάντες όμως αναγνωρίζουν τη δουλειά του.
Ο τοίχος ξηλώθηκε και πωλείται….
Το «Flower Girl» ξηλώθηκε από τον τούβλινο τοίχο του βενζινάδικου κι έγινε αντικείμενο για deals πολλών χιλιάδων δολαρίων. Στόχος του είναι μακροπρόθεσμα να αγγίξει το εκατομμύριο. Αλλωστε τα στένσιλ του Banksy έχουν σχεδόν όλα μεταφερθεί από τους δρόμους, στις γκαλερί, στα σπίτια των πλουσίων, στα μυαλά των πλαστογράφων…
Το Δεκέμβριο που έρχεται, το «Flower Girl» θα πουληθεί ως έργο τέχνης μέσω του οίκου Julien’s Auctions με την τιμή εκτίμησης να κυμαίνεται μεταξύ 150.000 και 300.000 δολαρίων ρίχνοντας «λάδι στη φωτιά» όπως από τότε που άρχισε η αστική τέχνη να γίνεται αντικείμενο συλλογής και επένδυσης.
Τελικά, το graffiti είναι για τους δρόμους ή τα σαλόνια;
Η ιδεολογία της αστικής κουλτούρας ακυρώνεται όταν πωλείται σε γκαλερί και δημοπρασίες;
Οι απόψεις θα διίστανται για πολύ καιρό ακόμη, με τα κουστούμια και τα πούρα να είναι σε διαρκή πόλεμο με τις αλήτικες κουκούλες και τα αυθάδικα σπρέι. Καμουφλάροντας βέβαια, μια κρυφή σχέση αμοιβαίου κέρδους…
