Η ενημέρωση δεν είναι δημοσιονομικό μέγεθος, πλήττεται όμως από την πολιτική των περικοπών, τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα
H απαγόρευση της εκπομπής του Σταύρου Θεοδωράκη για το τραγικό συμβάν στο Φαρμακονήσι, με δικαστική απόφαση φέρνει ξανά στο προσκήνιο θέματα Δημοκρατίας και ελευθερίας του Τύπου.
Δεν θα μπούμε στην διαδικασία να σχολιάσουμε το σκεπτικό της απόφασης, η υπόθεση αυτή άλλωστε είναι μόνο η αφορμή. Το ζήτημα που τίθεται είναι εάν λειτουργούν κανονικά οι θεσμοί σε αυτή τη χώρα και κατά πόσο διάφοροι κύκλοι χρησιμοποιούν την κρίση για να επιβάλλουν απαγορεύσεις και μέτρα που απειλούν άμεσα τη λειτουργία της Δημοκρατίας.
Η πρόσφατη έκθεση για την ελευθερία του Τύπου των Δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα κατατάσσει την Ελλάδα στην 99η θέση, κυρίως λόγω του «λουκέτου» στην ΕΡΤ, αλλά και της οικονομικής κρίσης. Η χώρα μας υποχώρησε 14 θέσεις στην κατάταξη της RSF για το 2013 και βρίσκεται πλέον στην προτελευταία θέση μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ξεπερνώντας οριακά μόνο την Βουλγαρία.
Η ενημέρωση δεν είναι δημοσιονομικό μέγεθος, πλήττεται όμως από την πολιτική των περικοπών, τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Λιγότερη ενημέρωση όμως, σημαίνει και λιγότερη Δημοκρατία. Η ελευθερία του Τύπου δε μπορεί να ισχύει α λα καρτ.
Είναι όμως μόνο η λειτουργία του Τύπου; Έχει μήπως κάποιο δημοσιονομικό όφελος η απόφαση της κυβέρνησης να απαγορεύσει το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στους νόμιμους μετανάστες; Είναι η Ελλάδα τόσο δημοκρατικό κράτος που μπορεί να φορολογεί τους μετανάστες αλλά όχι και να αναγνωρίζει τα πολιτικά τους δικαιώματα;
Το ζήτημα δεν είναι ότι η ελευθερία του τύπου είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, δεδομένου ότι «η λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται». Το ζήτημα είναι ότι στα τελευταία τέσσερα χρόνια, η οικονομική κρίση έχει γίνει το άλλοθι περικοπής δημοκρατικών, πολιτικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Ελλάδα. Μέτρα χωρίς κανένα δημοσιονομικό χαρακτήρα σχεδιάζονται και αποφασίζονται με το σκεπτικό ότι μέσα στον ορυμαγδό των περικοπών μισθών και συντάξεων, η κοινωνία δε θα αντιληφθεί ή και να αντιληφθεί δε θα αντιδράσει στο «ψαλίδισμα» της Δημοκρατίας.
Επομένως, καθίσταται σαφές ότι περισσότερη ελευθερία, σημαίνει και περισσότερη Δημοκρατία.
Kωνσταντίνος Αγγελάκης