Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024

Σάλλας: Να υπάρξει δυνατότητα συμψηφισμού ΕΝΦΙΑ με φόρο μεταβίβασης ακινήτων

«Η χώρα χρειάζεται εθνικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης»

sallas2

Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα RealNews, ο πρόεδρος του ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς, Μιχάλης Σάλλας κάνει μια ρηξικέλευθη πρόταση όσον αφορά την φορολογία ακινήτων.

Ο κ. Σάλλας παίρνει θέση για το ελληνικό χρέος, αλλά και μιλά για τα αποτελέσματα των stress tests που πέρασαν τέσσερις ελληνικές τράπεζες.

«Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι ένα εθνικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης, το οποίο να είναι ταυτόχρονα μεταρρυθμιστικό και αναπτυξιακό. Ένα πρόγραμμα συνεκτικό που θα πατάει γερά στα οικονομικά δεδομένα της χώρας και θα σέβεται τους ευρωπαϊκούς κανόνες. Ένα τέτοιο πρόγραμμα που μπορεί να γίνει αποδεκτό από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί να αποτελέσει, τελικά, την υπεύθυνη δέσμευση της χώρας, δηλαδή το πρόγραμμα στο οποίο αναφέρθηκε ο κ. Ντράγκι. Νομίζω ότι πρέπει εμείς να ενεργοποιηθούμε πριν οι εταίροι μας ζητήσουν δεσμεύσεις που δεν θα έχουμε τον χρόνο ή τον τρόπο να ανατρέψουμε. Πιστεύω ότι αν η κυβέρνηση κρίνει ότι υπάρχει ανάγκη ενός προληπτικά δεσμευμένου αποθέματος χρηματοδότησης, για οποιαδήποτε ασφάλιση κινδύνου στο μέλλον, υποχρεωτικά αυτή η δυνατότητα θα συνδεθεί με συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο μπορεί να καταρτισθεί από εμάς και να συμφωνηθεί στα Ευρωπαϊκά Οργανα».

Σύμφωνα με τον ίδιο «οι βάσεις για την επανεκκίνηση και την ανάπτυξη έχουν τεθεί. Εναπόκειται στην πολιτεία να κινηθεί με ταχύτερους ρυθμούς. Πιστεύω ότι πρέπει να κινηθεί άμεσα στο πεδίο των ιδιωτικοποιήσεων και της παραχώρησης εκμετάλλευσης παραγωγικών υποδομών. Οι ενέργειες αυτές θα ενισχύσουν τα έσοδα του Δημοσίου και θα προκαλέσουν νέες επενδύσεις και θέσεις εργασίας, με πολλαπλασιαστικά οφέλη για την οικονομία. Παράλληλα, θα πρέπει να επεξεργασθεί ένα νέο ολοκληρωμένο και αξιόπιστο πρότυπο για την ανάπτυξη, το οποίο θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να κινείται σε δύο επίπεδα: Αφενός, στη δημιουργία γενικότερων συνθηκών ευνοϊκών για την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα και, αφετέρου, ένα φιλικό περιβάλλον για ιδιωτικές επενδύσεις με αιχμή την εξωστρέφεια, την καινοτομία, την υψηλή προστιθέμενη αξία, την υποκατάσταση εισαγωγών και την ποιότητα».

Ο επικεφαλής του ομίλου της Πειραιώς καταθέτει μια σειρά προτάσεων που έχουν ως στόχο να δοθούν φορολογικά για επενδύσεις. «Ένα μέτρο άμεσης απόδοσης είναι η θεσμοθέτηση της απόσβεσης του συνόλου του κόστους μιας επένδυσης από τον πρώτο κιόλας χρόνο κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Ένα δεύτερο μέτρο είναι η νομοθέτηση της αποκλιμακούμενης φορολογικής επιβάρυνσης των επιχειρήσεων για τα επόμενα 5 χρόνια σταδιακά, πάντοτε μέσα στα όρια που επιτρέπει η δημοσιονομική μας κατάσταση. Ομως, αν θέλουμε να τονώσουμε μακροπρόθεσμα το επενδυτικό περιβάλλον, θα πρέπει να θεσμοθετήσουμε έναν σταθερό και αξιόπιστο φορολογικό νόμο με ρήτρες για την εφαρμογή του, που να δίνει τη βεβαιότητα στον επενδυτή, για τα επόμενα 15 τουλάχιστον χρόνια, ότι το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται δεν πρόκειται να αλλάξει ή να χειροτερεύσει».

Σημειώνει ότι υπήρξε υπερβολική επιβάρυνση της ακίνητης περιουσίας και καταθέτει μια πρόταση για εξομάλυνση της επιβάρυνσης των ακινήτων. «Ένας, ενδεχομένως, ευχερής τρόπος θα ήταν να παρασχεθεί η δυνατότητα στους κατόχους ακινήτων να συμψηφίζουν στο μέλλον όλο ή μέρος του ΕΝΦΙΑ με φόρο μεταβίβασης των ακινήτων τους. Με τον τρόπο αυτόν δεν θίγονται τα σημερινά έσοδα του Δημοσίου από τον ΕΝΦΙΑ και υπάρχει η δυνατότητα ετεροχρονισμένης αποκατάστασης μέρους της επιβάρυνσης των ιδιοκτητών κατά τη μεταβίβαση των ακινήτων. Θα μπορούσε αυτό το δικαίωμα να είναι και μεταβιβάσιμο για τις συγκεκριμένες χρήσεις. Ετσι, μεταξύ των άλλων, θα βοηθούσε και στην επανεκκίνηση της αγοράς ακινήτων».

Όπως αναφέρει, «το μεγάλο ύψος του χρέους αποτελεί σημαντική τροχοπέδη στη πορεία προς την οικονομική ανάκαμψη. Κατά τη γνώμη μου, τόσο η δομή όσο και η αρχιτεκτονική του χρέους θα πρέπει να αναθεωρηθούν σε σημαντικό βαθμό, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ο λεγόμενος «δημοσιονομικός χώρος<». Δηλαδή περιθώριο χρηματοδότησης στοχευμένων και μακρόπνοων αναπτυξιακών δράσεων.

Μια ρεαλιστική προσέγγιση, που δεν ακούγεται πρώτη φορά και θα την εκτιμούσαν πιστεύω ιδιαίτερα οι raters και οι διεθνείς αγορές, περιλαμβάνει: α) Επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης δανείων, μεταφέροντας το 50% της κάθε ετήσιας χρεολυτικής υποχρέωσης 30 χρόνια μετά. β) Μείωση του επιτοκίου δανεισμού στο κρατικό χρέος, πλην ΔΝΤ και εξασφάλιση σταθερών επιτοκίων για περίοδο μεγαλύτερη από 10 χρόνια. γ) Ύπαρξη προληπτικής πιστωτικής γραμμής για χρήση στην περίπτωση κατά την οποία η άντληση από την αγορά κεφαλαίων θα ξεπερνούσε ένα προσυμφωνημένο ύψος επιτοκίου, ανεξάρτητα αν ο λόγος απόκλισης των επιτοκίων οφείλεται στη χώρα μας ή στις συνθήκες που θα επικρατούν στις διεθνείς αγορές.

Ενα τέτοιο πλαίσιο ρυθμίσεων θα περιόριζε το ύψος του δημόσιου χρέους και θα συνέβαλλε στην ομαλή και ασφαλώς φθηνότερη ροή χρηματοδότησης του τραπεζικού συστήματος και της ελληνικής οικονομίας».

Αναφορικά με το θέμα της επανιδιωτικοποίησης των τραπεζών, ο Μιχάλης Σάλλας σημειώνει ότι δεν θα πρέπει να γίνουν νευρικές κινήσεις. «Είναι γεγονός ότι με την επιτυχή ολοκλήρωση των stress tests ανοίγει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Δεν πρέπει όμως να κινηθούμε «νευρικά». Η ιδιωτικοποίηση δεν είναι αυτοσκοπός για το τραπεζικό μας σύστημα.

Αντιθέτως, είναι προϋπόθεση για τη δυναμική επαναφορά της οικονομίας σε τροχιά ανάπτυξης, καθώς θα προσδώσει αξιοπιστία στο πρόγραμμα προσαρμογής που εφαρμόζεται και θα σηματοδοτήσει την μακροπρόθεσμη εμπιστοσύνη των διεθνών αγορών στο τραπεζικό σύστημα και των επενδυτικών funds στις δυνατότητες της οικονομίας μας».

By