Κόσμημα της εποχής του, το θρυλικό γήπεδο του ιστορικού μικρασιάτικου σωματείου στην Πούντα (σήμερα Άλσαντζακ) κλείνει μετά από 102 χρόνια λειτουργίας.
Ταχυδρομικό δελτάριο (καρτ ποστάλ) του 1919. Απεικονίζεται το στάδιο του Πανιωνίου στο Δαραγάτσι της Πούντας, στο οποίο παίζουν η εβραϊκή ομάδα Maccabi και η βρετανική Wanderer, τοπική ομάδα του Μπουρνόβα από επιφανείς οικογένειες Άγγλων. Στο βάθος διακρίνεται το νεκροταφείο του Αρχαγγέλου Μιχαήλ του Ντάραγατς (Δαραγάτζι). (Πληροφορίες του Σμυρνιού Λεβαντίνου Andrew Simes).
Ο Πανιώνιος Σμύρνης, σωματείο που ιδρύθηκε το 1890, αγωνιζόταν αρχικά στο στάδιο του Μπουρνόβα και από το 1904 στο στάδιο του Παραδείσου. Εκτός από τους ποδοσφαιρικούς αγώνες, διεξάγονταν εκεί οι Πανιώνιοι Αγώνες. Για τις προπονήσεις οι παίκτες κατέφευγαν αρχικά σε νοικιασμένους χώρους, και από το 1900 και μετά στο γήπεδο γαλλικής εταιρίας της Σμύρνης. Ο Σύλλογος έμεινε χωρίς έδρα και χώρο άσκησης το 1910 εξαιτίας της άρνησης των Γάλλων να ανανεώσουν τη μίσθωση. Τότε ήταν που παρενέβη ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος – του οποίου παρεμπιπτόντως αύριο τιμούμε την επέτειο του μαρτυρίου του πριν από 92 χρόνια.
Με εισήγηση του Μητροπολίτη, η Δημογεροντία και η Κεντρική Επιτροπή παραχώρησαν έκταση 105 στρεμμάτων κοντά στο νεκροταφείο της πόλης, μολονότι, σύμφωνα με τις πληροφορίες, είχαν δελεαστική προσφορά 100.000 λιρών να την πουλήσουν. Το όνειρο άρχισε να γίνεται πραγματικότητα και το νέο στάδιο του Πανιωνίου, το «σπίτι» του, εγκαινιάστηκε το 1912 με τους 14ους Πανιώνιους Αγώνες.
Το νέο στάδιο περιλάμβανε στίβο περιμέτρου 334 μέτρων, γήπεδα ποδοσφαίρου 95 επί 65, γυμναστήριο εξοπλισμένο με σύγχρονα όργανα της εποχής. Η χωρητικότητά του ήταν 7.000 άτομα. Μετά την καταστροφή και τον μεγάλο διωγμό, το στάδιο παραχωρήθηκε στην τουρκική τοπική ομάδα Αλτάι. Η Πούντα έγινε Άλσαντζακ και η ιστορία είπε τα υπόλοιπα…
Πριν από λίγες ημέρες στο στάδιο της Αλτάι διενεργήθηκαν εξονυχιστικοί αντισεισμικοί και άλλοι έλεγχοι από το τουρκικό Υπουργείο Περιβάλλοντος και Πολεοδομίας και το υπουργείο Αθλητισμού. Η διαπίστωση ότι υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης των κερκίδων οδήγησε τις αρχές στην απόφαση για αναστολή λειτουργίας του και σφράγισή του. Η ανοικτή και η κλειστή κερκίδα δεν έχουν θεμέλια. Κτίστηκαν το 1929, όταν αποφασίστηκε να αυξηθεί η χωρητικότητα του σταδίου. Τέλος μιας εποχής…