To Fairfax, η Σαράντης και το «μεροκάματο» των 9 εκατ. ευρώ
Του Αντώνη Τάντουλου
Την αίσθηση που έχει δημιουργηθεί το τελευταίο διάστημα πως στα πεζοδρόμια του κέντρου της Αθήνας δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις από τον συνωστισμό που προκαλούν οι ξένοι διαχειριστές κεφαλαίων, έρχεται να ισορροπήσει το τελευταίο report της JP Morgan. Αν και η αλήθεια είναι πως η χώρα έχει βρεθεί όντως στο στόχαστρο κάθε λογής και ειδικού βάρους κερδοσκόπου.
O αμερικανικός επενδυτικός οίκος, εντοπίζει βεβαίως στοιχεία βελτίωσης του επενδυτικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα και «κλείνει το μάτι» στις τραπεζικές μετοχές, ωστόσο ξεκαθαρίζει πως η αναμενόμενη εισροή κεφαλαίων, επί της ευκαιρίας της κατάταξης του χρηματιστηρίου στις αναδυόμενες αγορές, δεν πρέπει να υπερτιμάται.
H JP Morgan μάλιστα αναρωτιέται αν οι διαχειριστές θα ασχοληθούν με τα warrants πλην εκείνων που ήδη κατέχουν δεσπόζουσες θέσεις στα δικαιώματα αγοράς τραπεζικών μετοχών (warrants) και αυτή η παρατήρηση εύκολα μπορεί να χαρακτηριστεί ως έμμεση σπόντα περί ελεγχόμενου παιχνιδιού γύρω από τις ελληνικές τράπεζες. Προσθέτει, δε, πως οι περισσότεροι δεν θα ασχοληθούν με παραπάνω από μια μετοχή.
Από την άλλη μεριά ένα άλλο επίσης αμερικανικό «σπίτι» η Goldman Sachs επανέλαβε την εκτίμησή της για μείωση του ρίσκου στη χώρα, με την αγορά να θυμάται τα τρία χρηματιστηριακά ράλι που έχουν λάβει χώρα τους τελευταίους 12 μήνες και αμέσως μετά αναλόγως αισιόδοξα reports, του πλέον αμφιλεγόμενου επενδυτικού οίκου.
Ενώ αίσθηση προκάλεσε η παρατήρηση της G. S. ότι τα ελληνικά ομόλογα παραμένουν αδικαιολόγητα ψηλά σε σχέση με τα νέα μακροοικονομικά στοιχεία και αυτό φυσικά στη γλώσσα της αγοράς αποτελεί ξεκάθαρο σήμα για τοποθετήσεις στο ελληνικό χρέος.
Που βρίσκεται λοιπόν η αλήθεια, που η υπερβολή και κυρίως που υπάρχει εσκεμμένη παραπληροφόρηση, παράμετρος που δεν πρέπει να υποτιμάται μια και είναι πασίγνωστο στις τάξεις των επενδυτών παγκοσμίως, πως οι εκθέσεις των επενδυτικών οίκων κρύβουν σχεδόν πάντα υστεροβουλία κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
Πάντως ένα παράδειγμα από την εγχώρια αγορά ενδεχομένως να βοηθά στο να αντιληφθούμε την επενδυτική λογική των ξένων διαχειριστών που κινούνται σήμερα στο χρηματιστηριακό ταμπλό της Αθήνας.
Πέρσι τον Ιούνιο και όταν οι μετοχές βρισκόταν στα τάρταρα λόγω και της πολιτικής αστάθειας ένα καναδικό hedge fund ονόματι Fairfax μεταξύ άλλων τοποθετήσεων στο χρηματιστήριο και εξωχρηματιστηριακά, μάζεψε περί το 8% των μετοχών του γνωστού εμπορικού ομίλου Σαράντης, με μέση τιμή αγοράς γύρω στα 2 ευρώ ανά μετοχή.
Πριν από λίγες ημέρες η Σαράντης ανακοίνωσε στο Χρηματιστήριο πως το hedge fund πούλησε το μετοχικό του πακέτο με τιμή περίπου 5 ευρώ ανά μετοχή, ή αλλιώς με απόδοση της τάξεως του 150%.
Το γεγονός, δε, πως αγοραστές του πακέτου ήταν οι βασικοί μέτοχοι της Σαράντης και μια συνδεδεμένη με τον όμιλο εταιρεία, δυο πράγματα μπορεί να σημαίνει.
Ή πως οι μεγαλομέτοχοι έχουν εμπιστοσύνη στην επιχείρηση που διήκουν και έσπευσαν να αξιοποιήσουν την ευκαιρία για να αυξήσουν τα ποσοστά τους, ή ότι το Fairfax τους διαμήνυσε πως αν δεν πάρουν τις μετοχές θα τις ρευστοποιήσει απευθείας στο χρηματιστήριο με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την κεφαλαιοποίηση του ομίλου.
Ό,τι και να ισχύει το σίγουρο είναι πως μόνο από αυτό το «ποντάρισμα» η Fairfax, κατάφερε κέρδη της τάξεως των 9 εκατ. ευρώ, επιβεβαιώνοντας την φήμη πως τα hedge funds ξέρουν να βγάζουν λεφτά όπως και ότι δεν είναι «χορτοφάγα»…