Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

«Το λέω με ταπεινότητα, αξίζαμε να κερδίσουμε»

H Μακάμπι  πήγε στο Μιλάνο και πέταξε στο καναβάτσο τόσο την ΤΣΣΚΑ όσο και -κυρίως αυτή- τη Ρεάλ Μαδρίτης

maccabiC

Μακάμπι η νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης λοιπόν. Πήγε στο Μιλάνο και πέταξε στο καναβάτσο τόσο την ΤΣΣΚΑ όσο και –κυρίως αυτή- τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Έπαιξε ωραίο μπάσκετ, ακολούθησε άριστη τακτική και, δηλώνοντας… άγνοια κινδύνου έφτασε στην κορυφή.
Τα δεκάλεπτα του δραματικού τελικού ήταν 16-15, 35-33, 55-53, 73-73(κανονικός αγώνας), 86-98 (παράταση).

Κορυφαία πεντάδα του τελικού:
1. Ο Ταϊρίς Ράις. Χάρισε το τρόπαιο στην παράταση.
2. Ο Άλεξ Τάιους. Κάλυψε κάτι παραπάνω από επαρκώς το κενό του Σχορτσανίτη στη ρακέτα.
3. Ο Ντέιβιντ Μπλου για τα μεγάλα σουτ που έβαλε.
4. Ο Ντέβιν Σμιθ, παίκτης για πολλές δουλειές στο παρκέ.
5. Ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ, εκείνος που προσπάθησε να κρατήσει όρθια τη Ρεάλ στα δύσκολα.

Ρεάλ: Φερνάντεθ 15(3/6τρ, 8ρ, 4ασ), Ρέγες 12(6/10δ, 6ρ), Ντίεθ, Μίροτιτς 12(2/7δ, 1/3τρ, 7ρ), Ροντρίγκεθ 21(5/10τρ), Κάρολ 5(1), Ντάρντεν 7(1τρ, 7ρ), Γιουγ, Μπουρούσης 12(9ρ), Σλότερ 2, Μεϊρί.
Μακάμπι: Ράις 26(4/13δ, 3/4τρ, 10κερδ.φάουλ), Σμιθ 15(3/6τρ, 7ρ), Χίκμαν 18(4/13δ, 1τρ, 6ρ), Ίνγκλις, Τάιους 12(5/7δ, 11ρ), Πνίνι, Οχαγιόν 4(5ρ), Μπλου 14(2τρ, 4ρ), Σχορτσανίτης 9.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ μίλησε με περηφάνια για το καμάρι του ενώ έκανε και τον απολογισμό του. Ήταν πραγματικά απολαυστικός και αξίζει να δούμε τις δηλώσεις του:

«Ήταν μια μεγάλη μέρα για τη Μακάμπι. Είδατε μια ομάδα που δεν είναι αυτή που έχει το μεγαλύτερο ταλέντο, αλλά ήταν η καλύτερη ομάδα. Το δείχνει το αποτέλεσμα, το δείχνει και ο τρόπος. Συγχαρητήρια στη Ρεάλ. Δεν νομίζω ότι θα την κερδίζαμε σε μια σειρά αγώνων. Αλλά έτσι είναι τα φάιναλ-φορ. Παίξαμε πολύ σωστά, σαν πρωταθλητές. Το λέω με ταπεινότητα: αξίζαμε να κερδίσουμε. Είμαι περήφανος για τους παίκτες μας και την ομάδα μας. Είμαι πολύ χαρούμενος για το μήνυμα που στέλνουμε στις ομάδες και στους προπονητές: ότι μπορούν να κάνουν πολλά με λίγα. Αρκεί να το κάνουν σωστά. Είμαι χαρούμενος που έχω την ευκαιρία να κοουτσάρω παίκτες σαν τον Ράις. Αυτό είναι το μπάσκετ. Το μπάσκετ είναι ομαδικότητα, είναι να βρίσκεις καλούς παίκτες, καλούς χαρακτήρες και να συνεχίζεις. Υπήρχαν προπονήσεις που δεν με αγαπούσαν πολλοί παίκτες. Υπήρχαν και κάποιες στιγμές που ούτε εγώ τους αγαπούσα πολύ. Αυτό που χρειάζεται μια ομάδα είναι ο σεβασμός. Πολλές φορές τους στριμώχνω, αλλά το ξέρουν ότι είναι για το καλό τους. Είμαι αρκετά σκληρός με τους παίκτες, δεν πιστεύω ότι μ” αγαπούν!

Τι έρχεται πρώτα; Το αυγό ή κότα; Η χημεία ή η επιτυχία. Όταν έχεις επιτυχία, υπάρχει και αγάπη. Αλλά εγώ τους αγαπώ, επειδή ξέρω ότι είναι καλοί χαρακτήρες. Ζούμε μαζί για 10 μήνες. Δεν είναι σαν τη γυναίκα μου, αλλά τους αγαπάω.

Την Πέμπτη παίζουμε με την Ειλάτ στα πλέι-οφ. Δεν ξέρω ποιο είναι το πλάνο. Προσωπικά; Θέλω να πάνε καλά τα πράγματα με τη Μακάμπι. Έχω έναν όρο και η Μακάμπι έχει όρο να μ” αφήσει. Νιώθω το Τελ Αβίβ σπίτι μου και θέλω να συνεχίσω, αλλά αν δεν γίνει αυτό, νομίζω ότι θα βρω μια ομάδα να δουλέψω.

Τους είπα ότι δεν ήμαστε εδώ τυχαία, ούτε λόγω έκπληξης. Κερδίσαμε τη θέση μας εδώ. Μας βοήθησε το γεγονός ότι και στα δύο ματς ήμασταν το αουτσάιντερ και ξέραμε ότι το αβαντάζ μας θα ήταν να κρατηθούμε μες στο παιχνίδι και να ελέγξουμε το ρυθμό. Θέλαμε να κάνουμε την άλλη ομάδα να νιώσει την πίεση.

Παίζοντας με την καλύτερη επιθετική ομάδα ξέραμε ότι πρέπει να τους σταματήσουμε. Τους είπα ότι αν τους κρατήσουμε κάτω από τους 75 πόντους θα κερδίσουμε. Δεν τους κερδίσαμε, αλλά τουλάχιστον δεν χάσαμε. Το ματς έμοιαζε με αγώνα μποξ. Σαν το ματς του Αλί με τον Φόρμαν. Στο πρώτο ημίχρονο μας έριχναν πολλές μπουνιές, αλλά στο σώμα, όχι στο πρόσωπο. Κι εμείς δεν πέφταμε. Αντίθετα στο τέλος τους ρίξαμε εμείς μια καλή στο πρόσωπο και έπεσαν νοκ-άουτ.

Είμαι τυχερός που πήρα μέρος σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες, το 2008 που δεν τα πήγαμε καλά και το 2012 που γράψαμε ιστορία κατακτώντας μετάλλιο με τη Ρωσία. Από μικρός λάτρευα τους Ολυμπιακούς και ειδικότερα το αγώνισμα των 100 μέτρων, που ήταν το αγαπημένο μου. Όσο μεγάλωνα και άρχισα να καταλαβαίνω τα πράγματα άλλαξα άποψη όμως για τα 100 μέτρα, γιατί είναι ένας αγώνας που όλοι θυμούνται μόνο τον νικητή και όχι το δεύτερο. Ήμουν κι εγώ δεύτερος το 2011 στη Βαρκελώνη. Αλλά διάολε αν έρθεις 2ος στα 100 μέτρα είσαι ο δεύτερος πιο γρήγορος άνθρωπος στον κόσμο. Ο δεύτερος! Ανάμεσα σε δισεκατομμύρια ανθρώπους! Κανείς όμως δεν το θυμάται. Αυτό δεν είναι δίκαιο. Ο Λάσο πέρσι ήταν 2ος. Και φέτος. Ξέρετε όμως πόσο δύσκολο είναι να παίξεις σε δύο τελικούς Ευρωλίγκας; Ξέρετε πόσο καλός πρέπει να είσαι για να παίξεις δύο συνεχόμενους τελικούς; Τον θαυμάζω για το μπάσκετ που έπαιξε η ομάδα του. Είναι πολύ καλός άνθρωπος και πολύ καλός προπονητής».

Ο Πάμπλο Λάσο που βρέθηκε για δεύτερη φορά στην ιδια θέση (δεύτερος…) αφού έδωσε συγχαρητήρια στη νικήτρια πρόσθεσε:

«Πρέπει να είμαστε περήφανοι για ό,τι καταφέραμε. Πρέπει να συνεχίσουμε την προσπάθεια για να είμαστε και του χρόνου στον τελικό. Ξεκινάς κάθε χρονιά και θέλεις αυτή η ομάδα να βελτιωθεί. Το χειρότερο πράγμα είναι να χάνεις παίκτες λόγω τραυματισμού. Είναι δύσκολο να τους καλύψεις σε μια μακρά σεζόν. Είχαμε τον Κάρολ εκτός για αρκετό καιρό, ενώ τώρα χάσαμε τον Ντρέιπερ. Είναι κρίμα που ήρθαμε με αυτή την κατάσταση, αλλά δεν θα το χρησιμοποιήσω αυτό ως δικαιολογία. Η Μακάμπι έκανε μια πολύ καλή προσπάθεια και το μόνο που θέλω είναι να δώσω συγχαρητήρια στον προπονητή της.

Αυτό το ματς είναι σαν μια χαμένη ελεύθερη βολή. Γι” αυτό λέμε ότι πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά. Ήμασταν κοντά στο στόχο μας. Είμαι σίγουρος από την άλλη ότι θα εκλάβουμε αυτό το παιχνίδι ως μάθημα. Θα πρέπει να εκτιμούμε αυτά τα μαθήματα. Πάντα θα πρέπει να ξεπερνάς προβλήματα και εμπόδια.

Η Μακάμπι έκανε ένα τέλειο παιχνίδι. Οι στιγμές αυτού του αγώνα ήταν δικές τους. Αυτές κρίνουν τους τίτλους. Επαναλαμβάνω: η Μακάμπι έπαιξε πολύ καλά. Οι παίκτες μου έδωσαν την καρδιά τους. Σίγουρα κάναμε λάθη, αλλά τώρα πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά και να μην επαναλάβουμε αυτά τα λάθη. Οι φίλοι της Μακάμπι ήταν απίθανοι. Πολύ ζεστοί και ήταν δύσκολο να το αντιμετωπίσεις.

Η Μακάμπι έχει ένα στυλ που βασίζεται πολύ στο ένας μ” έναν. Μέσα στο καλάθι με τον Σόφο και εκτός με τους παίκτες που δημιουργούν. Εχουν παίκτες που έβαλαν πολύ σημαντικά σουτ σε κρίσιμα σημεία, όπως ο Μπλου στο τέλος του ημιχρόνου,ο Ράις και ο Χίκμαν. Το μομέντουμ ήταν της Μακάμπι ξεκάθαρα».

Η Χρυσή Βίβλος των τελικών

1958: ΑSK Ρίγα (Ρίγα-Ακαντέμικ Σόφια 86-81, 84-71)
1959: ASK Ρίγα (Ρίγα-Ακαντέμικ 79-58, 69-67)
1960: ASK Ρίγα (Ρίγα-Ντιναμό Τιφλίδας 61-57, 69-62)
1961: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΤΣΣΚΑ Μόσχας-ASK Ρίγα 61-66, 87-62)
1962: Ντιναμό Τιφλίδας (Ντιναμό Τιφλίδας-Ρεάλ Μαδρίτης 90-82)
1963: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Ρεάλ Μαδρίτης 69-86, 71-74, 99-80)
1964: Ρεάλ Μαδρίτης (Ρεάλ Μαδρίτης-Σπαρτάκ Μπρνο 99-110, 84-64)
1965: Ρεάλ Μαδρίτης (Ρεάλ Μαδρίτης-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 81-88, 76-62)
1966: Σιμένταλ Μιλάνο (Σιμένταλ Μιλάνο-Σλάβια Πράγας 77-72)
1967: Ρεάλ Μαδρίτης (Ρεάλ Μαδρίτης-Σιμένταλ Μιλάνο 91-83)
1968: Ρεάλ Μαδρίτης (Ρεάλ Μαδρίτης-Σπαρτάκ Μπρνο 98-95)
1969: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Ρεάλ Μαδρίτης 103-99)
1970: Ίνις Βαρέζε (Ίνις Βαρέζε-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 79-74)
1971: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Ίνις Βαρέζε 67-53)
1972: Ίνις Βαρέζε (Ίνις Βαρέζε-Γιουγκοπλάστικα 70-69)
1973: Ίνις Βαρέζε (Ίνις Βαρέζε-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 78-66)
1974: Ρεάλ Μαδρίτης (Ρεάλ Μαδρίτης-Ίνις Βαρέζε 84-82)
1975: Ίνις Βαρέζε (Ίνις Βαρέζε-Ρεάλ Μαδρίτης 79-66)
1976: Μομπιλτζίρτζι Βαρέζε (Μομπιλτζίρτζι Βαρέζε-Ρεάλ Μαδρίτης 81-74)
1977: Μακάμπι Τελ Αβίβ (Μακάμπι Τελ Αβίβ-Μομπιλτζίρτζι Βαρέζε 78-77)
1978: Ρεάλ Μαδρίτης (Ρεάλ Μαδρίτης-Μομπιλτζίρτζι Βαρέζε 75-67)
1979: Μπόσνα Σαράγεβο (Μπόσνα Σαράγεβο-Έμερσον Βαρέζε 96-93)
1980: Ρεάλ Μαδρίτης (Ρεάλ Μαδρίτης-Μακάμπι Τελ Αβίβ 89-85)
1981: Μακάμπι Τελ Αβίβ (Μακάμπι Τελ Αβίβ-Σινουντίνε Μπολόνιο 80-79)
1982: Σκουίμπ Καντού (Σκουίμπ Καντού-Μακάμπι Τελ Αβίβ 86-80)
1983: Φορντ Καντού (Φορντ Καντού-Μπίλι Μιλάνο 69-68)
1984: Ρόμα (Ρόμα-Μπαρτσελόνα 79-73)
1985: Τσιμπόνα (Τσιμπόνα-Ρεάλ Μαδρίτης 85-78)
1986: Τσιμπόνα (Τσιμπόνα-Ζαλγκίρις Κάουνας 94-82)
1987: Ολίμπια Τρέισερ (Ολίμπια Τρέισερ-Μακάμπι Τελ Αβίβ 71-69)
1988: Μιλάνο Τρέισερ (Μιλάνο Τρέισερ-Μακάμπι Τελ Αβίβ 90-84)
1989: Γιουγκοπλάστικα (Γιουγκοπλάστικα-Μακάμπι Τελ Αβίβ)
1990: Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ (Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ-Μπαρτσελόνα 72-67)
1991: Ποπ’84 Σπλιτ (Ποπ’84 Σπλιτ-Μπαρτσελόνα 70-65)
1992: Παρτιζάν (Παρτιζάν-Μπανταλόνα 71-70)
1993: Λιμόν (Λιμόζ-Μπένετον 59-55)
1994: Μπανταλόνα (Μπανταλόνα-Ολυμπιακός 73-61)
1995: Ρεάλ Μαδρίτης (Ρεάλ Μαδρίτης-Ολυμπιακός 73-61)
1996: Παναθηναϊκός (Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα 67-66)
1997: Ολυμπιακός (Ολυμπιακός-Μπαρτσελόνα 73-58)
1998: Κίντερ Μπολόνια (Κίντερ Μπολόνια-ΑΕΚ 58-44)
1999: Ζαλγκίρις Κάουνας (Ζαλγκίρις Κάουνας-Κίντερ Μπολόνια 82-74)
2000: Παναθηναϊκός (Παναθηναϊκός-Μακάμπι Τελ Αβίβ 73-67)
2001: (Σουπρολίγκα) Μακάμπι Τελ Αβίβ (Μακάμπι Τελ Αβίβ-Παναθηναϊκός 73-67)
2001: Κίντερ Μπολόνια (Κίντερ Μπολόνια-Ταού 65-78, 94-73, 80-60, 79-96, 82-74)
2002: Παναθηναϊκός (Παναθηναϊκός-Κίντερ Μπολόνια 89-83)
2003: Μπαρτσελόνα (Μπαρτσελόνα-Μπένετον 76-65)
2004: Μακάμπι Τελ Αβίβ (Μακάμπι-Σκίπερ Μπολόνια 118-74)
2005: Μακάμπι Τελ Αβίβ (Μακάμπι Τελ Αβίβ-Ταού 90-78)
2006: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Μακάμπι Τελ Αβίβ 73-69)
2007: Παναθηναϊκός (Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 93-91)
2008: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Μακάμπι Τελ Αβίβ 91-77)
2009: Παναθηναϊκός (Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 73-71)
2010: Μπαρτσελόνα (Μπαρτσελόνα-Ολυμπιακός 86-68)
2011: Παναθηναϊκός (Παναθηναϊκός-Μακάμπι 78-70)
2012: Ολυμπιακός (Ολυμπιακός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Ολυμπιακός 62-61)
2013: Ολυμπιακός (Ολυμπιακός-Ρεάλ Μαδρίτης 100-88)

 

Βαγγέλης Μελέκογλου 

By