Γράφει η @_Fuk_Normality_
Αχ, αυτό το Μαύρο είναι άκρως γοητευτικό… σαγηνευτικό… ιδιαίτερο και μαγικό…
Αγαπημένο μου Μαυρο…
Όταν μου κάνεις παρέα…(η)ιδα(ο)νική στιγμή…
Ανήκεις Μάυρο μου στο χώρο της μυστηριακής ηδονής,μαζί με το κόκκινο κάνετε παρέα…
Πόσο σ έχουν παρεξηγήσει οι ανόητοι…
Φοβούνται τη μορφη σου Μαύρο μου γιατί είσαι “άγνωστο”, δυνατό και σκοτείνο στα μάτια τους…
Μόνο αυτό μπορούν να κατανοήσουν…ναι το επιφανειακό…
Αχ και να μπορούσαν να δουν το φως σου…
Πόσα θα μπορούσαν να καταλάβουν αν διέκριναν το φως μέσα σου, Μαύρο μου..!
Ότι πίσω από σενα,πίσω από το φαινομενικό αυτό σκότος είναι κρυμμένα όλα τα χρώματα…
Πάνω σου χαραγμένα…
Δεν είναι περίεργο αγαπητό μου Μαύρο πως μόνο το μαυρο δεν βλέπω πάνω σου;
Γιατί άραγε..;
Γιατί ζεις μέσα από τα χρώματα …Γιατί το σκοτάδι σου είναι μόνο η όψη σου…
Αχ,να μπορούσαν να δουν την ομορφιά σου οι άβουλοι…
…Εγώ σ αγαπώ Μαύρο μου και σ αναζητώ…
Γιατί σ” έχω μεσα μου και μπορώ να σε καταλάβω… Σε ζω…
Ζω στο φως Μαύρο μου…στο φως μέσα απ το δικό σου σκότος…
Γιατί μόνο φως έχεις μέσα σου…Φως για να μην φοβάμαι…
Να μη φοβάμαι εμένα… Τον δίπλα μου… Το άγνωστο…
Το ιδιαίτερο… Το σαγηνευτικό… Το σκοτάδι…
Αχ,να μπορούσαν να σε καταλάβουν Μαύρο μου…
Σ αγαπώ λοιπόν… Εσένα και το φως σου…
Το τόσο δυνατό σου φως…
Μαζί σου θα πορευτώ, χωρίς φόβο… Γιατί μπορώ να σε διακρίνω…
Κι ας ευχηθώ, Μαύρο μου,να μπορέσουν οι τυφλοί να δουν την λάμψη σου…την ομορφιά σου…τη δύναμή σου…