Προβληματισμός από τη μείωση των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες
Του Αντώνη Τάντουλου
Η μείωση των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες κατά 288 εκατ. ευρώ τον μήνα Ιούλιο, έκτος του ότι αποτελεί εκ πρώτης όψεως ένα ακόμη παράδοξο γεγονός, ταυτόχρονα προβληματίζει εντονότατα όσους παρακολουθούν την πορεία της οικονομίας και του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας.
Το παράδοξο της υπόθεσης έγκειται στο ότι ενώ τον συγκεκριμένο μήνα αναμένονταν ενίσχυση της ρευστότητας των τουριστικών επιχειρήσεων και ταυτόχρονα οι φορολογικές υποχρεώσεις των Ελλήνων δεν ήταν σημαντικές, εντούτοις στις Τράπεζες όχι μόνο δεν υπήρξε καταθετική «ανάσα», αλλά μείωση.
Ειδικότερα, από τα περίπου 12 δισ. ευρώ του αμιγούς τουριστικού τζίρου, όπως και από τα περίπου 17 δισ. ευρώ του ευρύτερου τουριστικού κύκλου εργασιών, αυτό που θα περίμενε κάνεις ήταν ένα σημαντικό μέρος τους να είχε «κυκλοφορήσει» στην αγορά και να είχε εμφανιστεί στα στοιχεία της Τράπεζες της Ελλάδος έστω και λογιστικά μέσω των καταθέσεων.
Κάτι που όχι μόνο δεν συνέβη αλλά αντιθέτως το σύνολο των αποταμιεύσεων κατέβηκε στα 162,39 εκατ. ευρώ, μειωμένο κατά το διόλου αμελητέο ποσό των 288 εκατ. ευρώ και με αποτέλεσμα οι τραπεζίτες να αντιμετωπίζουν την κατάσταση με εντονότατο σκεπτικισμό.
Και τούτο διότι στα «φρέσκα» κεφάλαια της τουριστικής βιομηχανίας τόσο οι τράπεζες όσο και η κυβέρνηση είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους για την εξεύρεση της πρώτης ρευστότητας που θα βοηθούσε την μηχανή να πάρει μπροστά.
Εξήγηση φυσικά σε ένα οικονομικό κύκλο όσο πολύπλοκος και αν είναι πάντα υπάρχει και βρίσκεται στο γεγονός ότι το «τουριστικό συνάλλαγμα» δεν πέρασε καν από κωδικούς λογαριασμών καταθέσεων και καταναλώθηκε είτε για να καλυφθούν τα τρέχοντα έξοδα, ή για μείωση του δανεισμού των επιχειρήσεων.
Σε κάθε περίπτωση όμως το πρόβλημα παραμένει και εντείνεται, ενώ η περίοδος μετά τις Γερμανικές εκλογές πλησιάζει, όπως πλησιάζει και η ώρα που η Black Rock θα αποφανθεί για τις νέες κεφαλαιακές ανάγκες των Ελληνικών τραπεζών.
Ως τότε οι «πατέρες του Έθνους» και οι «συστημικοί» τεχνοκράτες μπορούν να εξακολουθούν να προβλέπουν στα «πρωινάδικα» την ανάκαμψη του τραπεζικού συστήματος και να βλέπουν την ώρα που η αγορά θα πλημμυρίσει από ρευστότητα να πλησιάζει…