Παθιασμένοι οι πράσινοι, μέσα στο «σπίτι» τους, μπροστά σε ένα «καυτό» κοινό, δεν άφησαν πολλά περιθώρια ελπίδας στους ερυθρόλευκους, παραμένοντας στο θρόνο τους
Το 34ο πρωτάθλημα στην ιστορία του πανηγύρισε ο Παναθηναϊκός, μετά την νίκη του με 82-71 στον 5ο τελικό της σειράς του πρωταθλήματος μπάσκετ.
Παθιασμένοι οι πράσινοι, μέσα στο «σπίτι» τους, μπροστά σε ένα «καυτό» κοινό, δεν άφησαν πολλά περιθώρια ελπίδας στους ερυθρόλευκους, παραμένοντας στο θρόνο τους.
Ο Παναθηναϊκός επέβαλε το ρυθμό του, πήρε μεγάλες διαφορές –στους συν 21 ήταν στο ημίχρονο!- και, παρά την αντίδραση του Ολυμπιακού που μείωσε ακόμη και στους 7 στο δ’ δεκάλεπτο, έφτασε στη νίκη. Μια νίκη που ήρθε ως συνέχεια του φοβερού και τρομερού «μπρέικ» της περασμένης Κυριακής στο ΣΕΦ, μια νίκη που τους γέμισε αυτοπεποίθηση, «σκοτώνοντας» τους αντιπάλους τους. Τους παίκτες του Ολυμπιακού που έδειξαν πως ήταν αδύνατο να αντισταθούν στη δυναμική που έβγαλε ο Παναθηναϊκός και που θάχουν να το λένε πως, έχασαν έναν τίτλο μέσα από τα χέρια τους. Γιατί, αυτή δεν είναι η αλήθεια;
Όταν έχεις σπάσει την έδρα του αντιπάλου σου –μετά από τόσα χρόνια…- και δεν μπορείς να τελειώσεις ένα παιχνίδι μπροστά στο δικό σου, παθιασμένο κοινό, τότε είσαι άξιος της μοίρας σου…
Από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να πανηγυρίσει τον τίτλο στο Φάληρο, ήταν μάλλον… αδύνατο να τα καταφέρει στην Καλογρέζα. Εκεί όπου ισχύει ο «νόμος του τριφυλλιού»…
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης έπαιξε λιγότερο χάρη στο εντυπωσιακό ξεκίνημα του Παναθηναϊκού που επέτρεψε στον Αλβέρτη να τον κρατήσει στον πάγκο, και ήταν από τους πρωταγωνιστές. Τελείωσε το παιχνίδι με 11 πόντους, 2 ριμπάουντ, 7 ασίστ, 3 κλεψίματα και 6 κερδισμένα φάουλ. Συγκέντρωσε έτσι 20 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης σε 19 λεπτά αγώνα. Αποθεώθηκε.
«Σεβόμαστε τον Ολυμπιακό, είναι μια μεγάλη ομάδα. Ξέραμε τις δυσκολίες του αγώνα. Νικήσαμε…», είπε με σεμνότητα ο λαμπρός αστέρας του τριφυλλιού δίνοντας τη διαβεβαίωση ότι θα συνεχίσει στον Παναθηναϊκό. «Εδώ είναι η οικογένειά μου»…
Στην απονομή, αγκάλιασε τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, τον Θανάση αλλά και τον Παύλο Γιαννακόπουλο. Και ήταν ο μοναδικός που το έκανε. Βλέπετε, ο Παύλος ήταν ο άνθρωπος που έφερε τον Διαμαντίδη στο τριφύλλι, που τον εμπιστεύθηκε, δέκα χρόνια πριν. Κι ο καστοριανός διεθνής, δεν μπορούσε να ξεχάσει…
Ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος σε όλη τη διάρκεια του ματς, πίστεψε, έδειχνε σχεδόν… βέβαιος πως θα σηκώσει την κούπα. Διατήρησε το προβάδισμα που από την αρχή πήρε και άντεξε στην αντεπίθεση που εξαπέλυσε στο τέλος ο Ολυμπιακός.
Ένα καλάθι και φάουλ του Φώτση στο τρίλεπτο πριν το τέλος του αγώνα πανηγυρίστηκε έξαλλα ενώ ο Ματσιούλις έγραψε το 79-68 στα 2.13» πριν τη λήξη. Ο τίτλος επισφραγίστηκε για τον Παναθηναϊκό με το εντυπωσιακό κάρφωμα του Γκιστ στον αιφνιδιασμό, που έγραψε το τελικό 82-71.
Τα δεκάλεπτα: 28-19, 53-32, 70-56, 82-71
Παναθηναϊκός: Μπράμος, Κάρι 5(1), Φώτσης 10, Ούκιτς 9(1), Λάσμε 8, Μαυροκεφαλίδης 8, Διαμαντίδης 11(1), Γκιστ 9(1), Γιάνκοβιτς, Ματσιούλις 15(1), Ράιτ 7.
Ολυμπιακός: Πέτγουεϊ, Σερμαντίνι, Ντάνστον 11, Σπανούλης 6, Περπέρογλου 7(1), Σλούκας, Κόλινς 11(1), Σίμονς, Λοτζέσκι 17(2), Πρίντεζης 16, Μάντζαρης 3(1).
Οι πρωταθλητές:
34 φορές Παναθηναϊκός (1946, 1947, 1950, 1951, 1954, 1961, 1962, 1967, 1969, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1977,1980, 1981, 1982, 1984, 1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014).
10 Ολυμπιακός (1949, 1960, 1976, 1978, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 2012).
10 Άρης (1930, 1979, 1983, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991).
8 ΑΕΚ (1958, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1970, 2002).
6 Πανελλήνιος (1929, 1939, 1940, 1953, 1955, 1957).
2 Ηρακλής (1928, 1935).
2 ΠΑΟΚ (1959, 1992).
1 Πανεπιστήμιο Αθηνών (1937).
1 Νήαρ Ηστ (1936).
Bαγγέλης Μελέκογλου