Προτείνει μάλιστα εκ νέου στρατιωτική δράση στο Ιράκ, η οποία όμως κατά την άποψή του δεν πρέπει να λάβει την μορφή της αποστολής χερσαίων δυνάμεων
Aμετανόητος δηλώνει ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ για την επέμβαση του 2003 στο Ιράκ υπό το πρόσχημα των ανύπαρκτων, όπως επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια, όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν, υποστηρίζοντας ότι η εν λόγω στρατιωτική επέμβαση δεν πρέπει να θεωρείται υπεύθυνη για τη σημερινή προέλαση των τζιχαντιστών
Ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας, που σε αγαστή συνεργασία με τον Τζορτζ Μπους , αποφάσισαν την επέμβαση στο Ιράκ, αποδίδει τη σημερινή κρίση στην αδράνεια της Δύσης στο μέτωπο της Συρίας. Προτείνει μάλιστα εκ νέου στρατιωτική δράση στο Ιράκ, η οποία όμως κατά την άποψή του δεν πρέπει να λάβει την μορφή της αποστολής χερσαίων δυνάμεων.
Μιλώντας στο Sky News, ο Tόνι Μπλέρ υποστήριξε ότι θα ήταν «τεράστιο λάθος» να θεωρηθεί ότι η αμερικανο-βρετανική επέμβαση ευθύνεται για το σημερινό χάος :«Μπορεί όποιος θέλει να συνεχίσει να συζητάει για το αν ήταν σωστό ή λάθος αυτό που κάναμε το 2003, αλλά ό,τι κι αν έγινε πάντα θα υπήρχε πρόβλημα βαθιάς αστάθειας στην περιοχή και στο Ιράκ» δήλωσε ο Τόνι Μπλερ.
Ο Μπλερ, ο οποίος σήμερα ηγείται μίας πολυεθνικής εταιρείας πολιτικών συμβούλων, δήλωσε ότι η Δύση θα εμπλακεί στην ιρακινή κρίση είτε της αρέσει είτε όχι, καλώντας την να βάλει στο στόχαστρό της ισλαμιστές εξτρεμιστές στο Ιράκ και στη Συρία με τη σύμφωνη γνώμη των αραβικών κυβερνήσεων στην περιοχή.
«Δεν προτείνω να στείλουμε χερσαίες δυνάμεις και να πραγματοποιήσουμε μία ευρείας κλίμακας εισβολή όπως κάναμε στο Ιράκ ή στο Αφγανιστάν, αλλά λέω ότι θα χρειαστεί να αναλάβουμε έναν ενεργό ρόλο στην προσπάθειά μας να επηρεάσουμε τις εξελίξεις στη Συρία και στο Ιράκ και τελικά σε ολόκληρη την περιοχή» διευκρίνισε.
Στην περίπτωση του Ιράκ, η δράση θα πρέπει να είναι άμεση τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας επισημαίνοντας ότι υπάρχει ευρεία γκάμα στρατιωτικών επιλογών, περιλαμβανομένων αεροπορικών επιδρομών και χρήσης μη επανδρωμένων αεροσκαφών όπως στην περίπτωση της Λιβύης.