«Ακόμη και σήμερα που οι συντάξεις καταρρέουν και η οικονομία διανύει τον έβδομο χρόνο κρίσης»
Ως προφητείες της Κασσάνδρας αντιμετωπίστηκαν τεκμηριωμένες προειδοποιήσεις και αναλύσεις, αγνοώντας ότι η ιστορία και μάλιστα η ελληνική ιστορία, έδειξε, ότι η Κασσάνδρα δικαιώθηκε απόλυτα, τόνισε κατά τη διάρκεια ομιλίας του ο πρώην υπουργός Τάσσος Γιανίτσης, αναφερόμενος στην προσπάθεια αναμόρφωσης του ασφαλιστικού συστήματος που επιχειρήθηκε το 2001.« Οι εμπλεκόμενοι, όπως το πολιτικό σύστημα, οι κυβερνήσεις, πολιτικά στελέχη, συνδικαλιστικοί φορείς, ασφαλισμένοι, θεωρούσαν ή έκαναν ότι θεωρούσαν, ότι δεν υπήρχε υπαρκτός κίνδυνος στο πεδίο αυτών των κοινωνικών ή των οικονομικών σχέσεων» πρόσθεσε με νόημα ο πρώην υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη μιλώντας στο 2nd European Risk Summit: «Living in an uncertain world – Risk Communication: Principles – Strategies – Tools.
Όπως τόνισε: «Τεκμηριωμένες προειδοποιήσεις και αναλύσεις απαξιώνονταν ως προφητείες της Κασσάνδρας, αγνοώντας ότι η ιστορία, και μάλιστα η ελληνική ιστορία, έδειξε, ότι η Κασσάνδρα δικαιώθηκε απόλυτα. Ακόμα και όποτε αναγνωριζόταν ότι ίσως υπάρξει κάποιο πρόβλημα, προπαγανδίζονταν Μεσσιανικές θεωρήσεις και ουτοπικές συνταγές, οι οποίες υποτίθεται, ότι την ώρα του προβλήματος θα απέτρεπαν την εμφάνιση του προβλήματος και θα άφηναν την κατάσταση στο σημείο που βρισκόταν πριν. Παρά τις επανειλημμένες διαψεύσεις τους, τέτοιες ιδεοληψίες εξακολουθούν και σήμερα να λειτουργούν στην ελληνική κοινωνία» επισήμανε.
Πρόσθεσε επίσης ότι: «Ακόμα και αν υπήρχε κάποια αίσθηση κινδύνου, δεν θεωρήθηκε καν αναγκαίο να εξεταστεί η φύση του κινδύνου και οι τρόποι έγκαιρης, οργανωμένης και ομαλής αντιμετώπισής του σε χρόνο, που τότε φαινόταν απόμακρος σε σχέση με την έλευση του κινδύνου. Στην ουσία, ήταν αδύνατο να γίνει κατανοητή και αποδεκτή η σημασία μιας έγκαιρης επικοινώνησης του κινδύνου που θα διευκόλυνε πολιτικούς χειρισμούς, ώστε οι εξελίξεις να είναι λιγότερο δυσμενείς…ενώ υπήρχε πλήρης αδυναμία θεώρησης τόσο του ασφαλιστικού προβλήματος, όσο και των συστηματικών και έντονων μακροοικονομικών ανισορροπιών ως ζητημάτων πολιτικής διαχείρισης κοινωνικών κινδύνων ή κοινωνικής προστασίας.»
Όμως ακόμη και σήμερα που η οικονομία διανύει τον έβδομο χρόνο κρίσης και που οι συντάξεις καταρρέουν συνεχώς «οι αντιλήψεις και η πολιτική ευνοούν την αναπαραγωγή της φοροδιαφυγής και της μη πληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών, επιδεινώνοντας έτσι τις αρνητικές εξελίξεις τόσο στην κοινωνική προστασία, όσο και γενικότερα στην αντιμετώπιση των δημοσιονομικών και μακροοικονομικών ανισορροπιών» κατέληξε ο κ Γιαννίτσης.