Τα «χρυσά αλεξίπτωτα» των συνδικαλιστών
Του Αντώνη Τάντουλου
Στη διεθνή αργκό λέγονται «golden parachutes» ή αλλιώς «χρυσά αλεξίπτωτα» και επί της ουσίας αφορούν συμβόλαια συνεργασίας που προβλέπουν παχυλές αποζημιώσεις σε περίπτωση αποχώρησης, ή βελτίωση της μισθολογικής κατάστασης του εκάστοτε εργαζομένου προκείμενου όταν αυτός αποχωρήσει να έχει μεγαλύτερες απολαβές.
Κάτι σαν να «χρυσώνουν το χάπι» δηλαδή με την διάφορα πως μιλάμε για τεράστια ποσά που σίγουρα απαλύνουν κατά πολύ τον… πόνο.
Τις τελευταίες ημέρες δε, η αγορά βοά πως σε μεγάλη τράπεζα η διοίκηση προχώρησε σε προαγωγές στελεχών της ακόμη και για εκείνα που απασχολούνται πλέον επαγγελματικά με τον συνδικαλισμό ή την πολιτική, ώστε αυτά να λάβουν παχυλές αποζημιώσεις κατά την διαδικασία την εθελουσίας εξόδου που θα ακολουθήσει.
Θεμιτό και δίκαιο (από την ώρα που οι προαγωγές έχουν ωριμάσει χρονικά) με την διάφορα πως εδώ πρόκειται για λεφτά που δεν ανήκουν στην τράπεζα αλλά απλά τα διαχειρίζεται και μάλιστα υπό την εποπτεία του ΤΧΣ.
Συν του ότι το συνολικό κονδύλι από τις εθελούσιες εξόδους έτσι όπως πάει πρόκειται να φτάσει σε αστρονομικά για τα δεδομένα ποσά και όταν οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας των Ελληνικών τραπεζών βρίσκονται στο όριο και συνεπώς δεν περισσεύει ούτε μισό ευρώ.