«Καταπράσινα, υποβλητικά, φουντωτά και σε κλίμακα τοιχογραφίας τα μάλλινα, χειροποίητα χαλιά της Αλεξάνδρας Κεχαγιόγλου απεικονίζουν τη βλάστηση και το τοπίο.
Όχι οποιαδήποτε τοπία αλλά αυτά που είναι προσεκτικά επιλεγμένα για να επιστήσουν την προσοχή σε περιβαλλοντικά ζητήματα με παγκόσμιες επιπτώσεις». Έτσι αρχίζει το άρθρο – αφιέρωμα του artnews σε μία Ελληνίδα, την Αλεξάνδρα Κεχαγιόγλου, που μπορεί να γεννήθηκε στην Αργεντινή και εκεί να βρήκε το δρόμο της στην τέχνη, ανακαλύπτοντάς τον στις ρίζες της οικογένειας, πλέον όμως βρίσκεται και παρουσιάζει τα έργα της στην Ελλάδα.
Είναι μία από τις σπάνιες φορές, που ένα διεθνές μέσον ενημέρωσης για την τέχνη ρίχνει τα φώτα του στη σύγχρονη ελληνική δημιουργία. Ιδιαίτερα στην τελευταία δουλειά της Κεχαγιόγλου που παρουσιάστηκε στην Αθήνα, στο P.E.T. Projects από τον εικαστικό Άγγελο Πλέσσα και τον επιμελητή Γιώργο Μπεκιράκη.
Έργο της Αλεξάνδρας Κεχαγιόγλου, μνήμη του πατρικού κήπου στο Μπουένος Άιρες
Το έργο της «Shelter for a memory II», μία ταπισερί με χρώματα της φύσης μεταφέρει πολλές προσωπικές αναμνήσεις της καλλιτέχνιδας από τον κήπο του σπιτιού της, όταν ήταν παιδί στο Μπουένος Άιρες ως μια παρόρμηση της διατήρησης της εικόνας ενός πολύ οικείου τοπίου και της στιγμής, που συγκρατήθηκε στη μνήμη.
Ο καμβάς της παράδοσης
Η Αλεξάνδρα Κεχαγιόγλου γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα στα χαλιά, καθώς η οικογένειά της, με τους προγόνους να μεταναστεύουν από τη Μικρά Ασία στην Αργεντινή ασχολήθηκε με αυτό που γνώριζε καλύτερα: Τα χαλιά.
Η Αλεξάνδρα Κεχαγιόγλου στο βασίλειό της
«Ακολουθώ τα βήματα της γιαγιάς μου, η οποία κατά τη διάρκεια του ελληνοτουρκικού πολέμου ταξίδεψε από την Ισπάρτα στην Αθήνα και από εκεί κατευθείαν στην Αργεντινή, έχοντας μαζί μόνο τον αργαλειό της» έχει πει σε συνέντευξή της. Και πράγματι η οικογένεια δημιούργησε εκεί μία ανθούσα βιομηχανία, έτσι αναπόφευκτα έμαθε και η ίδια τα πάντα γύρω από την υφαντική και τα προϊόντα της, χωρίς ωστόσο να θέλει αρχικά να ασχοληθεί με το είδος.
Έτσι μετά τις σπουδές της στις καλές τέχνες στο Instituto Nacional del Arte πειραματίστηκε σε διάφορες μορφές τέχνης αλλά τελικά τα γονίδια μίλησαν. Με τη βοήθεια του πατέρα της ανακάλυψε ένα ειδικό πιστόλι ύφανσης και όλα πήραν το δρόμο τους.
Έργο της Αλεξάνδρας Κεχαγιόγλου
Η τεχνοτροπία της Κεχαγιόγλου είναι αργή και επίπονη, καθώς μάλιστα τα έργα της έχουν μεγάλο μέγεθος, κατορθώνει όμως έτσι, να δημιουργεί μικρογραφίες της φύσης με ιδιαίτερη δύναμη και ένταση. Δάση, λιβάδια, λίμνες και ποτάμια αποτυπώνονται σ΄αυτά δίνοντας την αίσθηση μιας αεροφωτογραφίας, που βλέπει το έδαφος κάτω σαν ένα πολύχρωμο καμβά τέχνης.
Η τέχνη για τη φύση
Στο έργο της «Shelter for a memory II» Πιο προσωπικό στο θέμα και στοχαστικό στον τόνο, το καθώς ένα μεγάλο μέρος του κρέμεται στον τοίχο ενώ το άλλο εκτείνεται στο έδαφος ενισχύεται ακόμη περισσότερο η αίσθηση της τρίτης διάστασης. Οι πράσινες συστάδες φυλλωμάτων στον τοίχο διακόπτονται στο κέντρο από ένα πέρασμα που υποδηλώνει ένα μονοπάτι.
Στη δημιουργία ενός έργου
Οι πλούσιες αποχρώσεις στο τμήμα του δαπέδου περιλαμβάνουν κομμάτια, ύψους κάποιων εκατοστών, που αναπαριστούν χόρτα, βρύα και θάμνους. Γλυπτικές φόρμες, που έρχονται σε αντίθεση με την επίπεδη όψη του επιτοίχιου τμήματος, που είναι φτιαγμένο με μικρότερα σε ύψος νήματα.
Το έργο αυτό δεν έχει σκοπό να μεταφέρει την αίσθηση του επείγοντος για την προστασία ενός τόπου, σε αντίθεση με άλλα στα οποία αποδίδονται οι τοποθεσίες των αμφιλεγόμενων προτεινόμενων φραγμάτων στην Αργεντινή, που θα μπορούσαν να θέσουν το έδαφος σε κίνδυνο. Ενώ σε μια άλλη εγκατάσταση, αντιπροσωπεύονται τα υπό εξαφάνιση εδάφη των αυτοχθόνων φυλών της Παταγονίας.
Μια διαφορετική επίδειξη μόδας στη «φύση»
Διαφορετικά αλλά πάντα στο ίδιο μήκος κύματος και τα έργα της, που έντυσαν το σόου του σχεδιαστή μόδας Dries van Noten για την Άνοιξη-Καλοκαίρι 2015 με τα μοντέλα να απολαμβάνουν τη φύση πάνω στα χαλιά της ή τις βιτρίνες του Hermes στην Αθήνα το 2016 δίνοντας ισχυρό το μήνυμα της τέχνης.