Την επανεξέταση του θεσμικού πλαισίου για τον χαρακτηρισμό και αποχαρακτηρισμό των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο ως «ανεπίδεκτων είσπραξης» μελετούν κυβέρνηση και Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), καθώς διαπιστώνουν ότι ένα χρέος της τάξης των 26 δισ. ευρώ που σέρνεται -χρόνια τώρα- στις λίστες της φοροδιαφυγής δεν πρόκειται να εισπραχθεί ποτέ!
Τέτοιες οφειλές που χαρακτηρίζονται δηλαδή ως ανεπίδεκτες περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τα χρέη της παλαιάς Ολυμπιακής, της Πειραϊκής Πατραϊκής, της Ακρόπολις Χρηματιστηριακής, αλλά και δεκάδων φυσικών προσώπων, λογιστών ή άλλων καταδικασμένων για φορολογικές απάτες.
Επαναχαρακτηρίζονται δε ως εισπράξιμα, εάν πριν από την παραγραφή τους διαπιστωθεί ότι υπάρχει ή αποκτήθηκε από τον οφειλέτη ή συνυπόχρεο πρόσωπο περιουσιακό στοιχείο που καθιστά δυνατή τη μερική ή ολική εξόφληση της οφειλής.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το νέο σύστημα που εξετάζεται για τον χαρακτηρισμό ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο ως «ανεπίδεκτων είσπραξης», προβλέπει ότι το «εισπράξιμο» ληξιπρόθεσμο χρέος κάθε οφειλέτη θα προσδιορίζεται με βάση την πραγματική οικονομική του κατάσταση, δηλαδή με κριτήρια το ύψος των ετήσιων εισοδημάτων του και τη συνολική αξία της κινητής και ακίνητης περιουσίας του. Έτσι, αν π.χ. κάποιος φορολογούμενος χωρίς εισοδήματα έχει απλήρωτο χρέος ύψους 1.000.000 ευρώ και εμφανίζεται να έχει στην κατοχή του ακίνητη περιουσία συνολικής αξίας 200.000 ευρώ, η «εισπράξιμη» οφειλή του θα προσαρμόζεται στο επίπεδο αξίας της ακίνητης περιουσίας του, δηλαδή στο ποσό των 200.000 ευρώ και το υπόλοιπο των 800.000 ευρώ θα θεωρείται ανεπίδεκτο είσπραξης και θα διαγράφεται.
Με το σημερινό καθεστώς, το πότε ένα χρέος χαρακτηρίζεται ως ανεπίδεκτο είσπραξης και πότε όχι, προκύπτει από τον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων.
Συγκεκριμένα πρέπει:
– Να έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες με βάση τα εκάστοτε πρόσφορα διαθέσιμα ηλεκτρονικά μέσα της φορολογικής διοίκησης, προκειμένου να διαπιστωθεί η μη ύπαρξη περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη και των συνυπόχρεων ή απαιτήσεων αυτών έναντι τρίτων.
– Να έχει διαπιστωθεί η ολοκλήρωση της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης επί κινητών, ακινήτων ή απαιτήσεων του οφειλέτη με επίσπευση του Δημοσίου ή τρίτων ή με διαδικασία εκκαθάρισης και η παύση των εργασιών της πτώχευσης, εφόσον πρόκειται για πτωχό.
– Να έχει πραγματοποιηθεί έλεγχος από ειδικά οριζόμενο ελεγκτή της αρμόδιας φορολογικής ή τελωνειακής αρχής, ο οποίος να πιστοποιεί, με βάση ειδικά αιτιολογημένη έκθεση ελέγχου, ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις των προηγούμενων περιπτώσεων και ότι είναι αντικειμενικά αδύνατη η είσπραξη των οφειλών.
– Να έχει υποβληθεί αίτηση ποινικής δίωξης, σε όσες περιπτώσεις συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις ή δεν είναι δυνατή η υποβολή αυτής.
– Για χρέη εταιριών που τελούν υπό κρατικό έλεγχο και οι οποίες τελούν υπό εκκαθάριση ή πτώχευση, απαιτείται η αναγγελία του Δημοσίου στις διαδικασίες αυτές.