Χρειαζόμαστε σχέδιο φρούρησης των συνόρων και νέας πολιτικής εσωτερικής ασφάλειας
Ως προς το προσφυγικό, η Ελλάδα βρίσκεται εγκλωβισμένη με τους εγκλωβισμένους, υποστηρίζει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και αναφέρει πως η χώρα έχει ανάγκη από δυο σχέδια που πρέπει να εκπονηθούν και να εφαρμοσθούν σύντομα.
Τα σύνορα της Ευρώπης φυλάσσονται από φράκτες σε τρίτη χώρα, τα Σκόπια. Στον χάρτη των ροών, στην καλύτερη περίπτωση η Ελλάδα είναι μια ουδέτερη ζώνη μεταξύ Τουρκίας και Ευρώπης. Στην χειρότερη είναι ενδοχώρα της Τουρκίας. Κοιτώντας με ένα στενό πρίσμα διμερών σχέσεων αντιπαλότητας, ποτέ η Ελλάδα μετά το 1897 δεν βρέθηκε σε τόσο μειονεκτική θέση, τόσο εξαρτώμενη από τις διαθέσεις της Τουρκίας, προσθέτει ο πρώην υπουργός.
Αυτή είναι η καθαρή πραγματικότητα χωρίς εξωραϊσμούς και χωρίς αναθέματα. Μετά τις Βρυξέλλες , το τρομοκρατικό χτύπημα κάνει ακόμη πιο προβληματική την εφαρμογή της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας. Η κατάσταση είναι τόσο κρίσιμη ώστε σκέψεις για αναζήτηση ευθυνών, τηλεοπτικές αναλύσεις και μικρές κομματικές νίκες είναι εντελώς περιττές. Χάθηκε ακόμη μια μάχη. Έχουμε όμως την ευθύνη να κερδίσουμε τον πόλεμο. Τον πόλεμο της Ευρώπης και της Ελλάδας. Για να επιβιώσουμε και να ξεφύγουμε.
Χρειάζονται δυο σχέδια να εκπονηθούν και να εφαρμοσθούν σύντομα.
Σχέδιο φρούρησης των συνόρων και νέας πολιτικής εσωτερικής ασφάλειας. Έχουμε από πέρυσι νέες πραγματικότητες, νέες απειλές. Χρειαζόμαστε αναδιάταξη των σχεδίων ασφάλειας.
Σχέδιο συμβίωσης –όχι φυλάκισης– με τους πολλούς-ενδεχομένως πάρα πολλούς- πρόσφυγες και μετανάστες που θα μείνουν για μεγάλο-σήμερα απροσδιόριστο- χρονικό διάστημα στην χώρα.
Τα σχέδια πρέπει να εφαρμοσθούν με προσήλωση και μέθοδο.
Να δώσουμε το σήμα ότι είμαστε κράτος που ορίζει τις τύχες του, που εγγυάται την ασφάλεια, τηρεί τις συνθήκες και εκπληρώνει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτές. Το σήμα είναι απαραίτητο να σταλεί στην εμπόλεμη Ευρώπη. Το μήνυμα είναι απαραίτητο να εμπεδωθεί από τους πολίτες της χώρας. Με έργα, με συνέπεια , με ρεαλισμό.
Η γειτνίαση αλλά και οι ροές των πληθυσμών από τις πλέον επικίνδυνες περιοχές του πλανήτη δημιουργούν επιπλέον κινδύνους για την εσωτερική μας ασφάλεια. Η δε απομόνωση μας από την υπόλοιπη Ευρώπη δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερες απειλές.