Όπως αποκάλυψε η 37χρονη αθλήτρια, Marieke Vervoort, ένα μετάλλιο στο Ρίο είναι η τελευταία της ευχή πριν καταφύγει στην ευθανασία
Η τραγική ιστορία της παραολυμπιονίκης του Βελγίου, Marieke Vervoort, κάνει τον γύρο του κόσμου, μετά την πρόσφατη δήλωση της πως μετά τη συμμετοχή της στους Αγώνες του Ρίο σκέφτεται να κάνει ευθανασία.
Η 37χρονη αθλήτρια του Βελγίου υποφέρει από μια ανίατη εκφυλιστική ασθένεια στη σπονδυλική της στήλη, η οποία διαρκώς επιδεινώνεται. Το πρόβλημα της υγείας της εμφανίστηκε το 2000, όταν καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι. Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Daily Mail», η άτυχη αθλήτρια υποφέρει διαρκώς από αφόρητους πόνους και λιποθυμικά επεισόδια, ενώ τα βράδια δεν μπορεί να κοιμηθεί από τον πόνο.
Παρά την ασθένειά της, η Vervoort άρχισε να ασχολείται με τον αθλητισμό, παίζοντας μπάσκετ και ξεκινώντας προετοιμασία για το τρίαθλο. Ωστόσο, η επιδείνωση της κατάστασης της υγείας της δεν της επέτρεψε να διαγωνιστεί και αποφάσισε να αλλάξει άθλημα.
Η μεγαλύτερη επιτυχία στην αθλητική της καριέρα ήρθε με το χρυσό και το αργυρό μετάλλιο στις κούρσες των 100 και 200 μέτρα σε αναπηρικό αμαξίδιο αντίστοιχα στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012.
Η ίδια δηλώνει πως ελπίζει να επαναλάβει την επιτυχία τους Αγώνες της Βραζιλίας, καθώς θα είναι οι τελευταίοι Αγώνες, στους οποίους θα συμμετάσχει. Όπως αποκάλυψε η 37χρονη αθλήτρια: «Έχω μια λίστα με επιθυμίες και μετά έχω αρχίσει να σκέφτομαι την ευθανασία. Όλοι με βλέπουν με το χρυσό μετάλλιο, αλλά κανείς δεν βλέπει την σκοτεινή πλευρά. Υποφέρω πολύ, κάποιες φορές κοιμάμαι μόνο δέκα λεπτά τη νύχτα, αλλά και πάλι θα διεκδικήσω το χρυσό μετάλλιο. Το Ρίο είναι η τελευταία μου ευχή».