Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024

Γιατί είναι τόσο δύσκολο να κάνεις ένα rapid test στην Αμερική

Της Therese Raphael

Όταν επιτέλους άρθηκε η ταξιδιωτική απαγόρευση νωρίτερα μέσα στον Νοέμβριο, οι Βρετανοί οι οποίοι άρχισαν να επισκέπτονται τις ΗΠΑ έπαθαν σοκ. Όχι μόνο ήταν δύσκολο να βρουν rapid τεστ για τον Covid, αλλά και οι τιμές ήταν σε ληστρικά επίπεδα. Έρευνα η οποία διεξήχθη από την εφημερίδα Independent έδειξε ότι ένα τεστ αντιγόνου στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Ορλάντο κόστιζε 65 δολάρια, στο Σαν Φρανσίσκο 75 δολ., ενώ σε μια ταξιδιωτική κλινική στην πρωτεύουσα Ουάσινγκτον 100 δολ.

Αντίθετα, τα κιτ εξέτασης αντιγόνου στο σπίτι παρέχονται δωρεάν από την Εθνική Υπηρεσία Υγείας (NHS) της Βρετανίας και διατίθενται σε συσκευασίες των επτά τεστ οι οποίες μπορούν να παραληφθούν από τα κατά τόπους φαρμακεία (τα τεστ στο αεροδρόμιο κοστίζουν περίπου 35 βρετανικές λίρες ή 46,88 δολ.). Τα τεστ είναι χρήσιμα σε περιοχές όπου ο ιός βρίσκεται σε έξαρση. Ορισμένα σχολεία καθιστούν υποχρεωτικά τα τεστ αντιγόνου πριν από μια συνάντηση γονέων και δασκάλων, ενώ τεστ μπορεί να απαιτηθούν για μια επίσκεψη σε νοσοκομείο ή για την είσοδο σε έναν οίκο ευγηρίας.

Παρέχουν, δε, ένα επίπεδο ψυχολογικής άνεσης. Εάν αισθάνεστε ελαφρώς κουρασμένοι, ένα τεστ αντιγόνου μπορεί να σας βοηθήσει να αποκλείσετε την πιθανότητα να μολύνετε τους ανθρώπους γύρω σας.

Γιατί όχι εύκολο και φθηνό;

Γιατί δεν μπόρεσαν οι ΗΠΑ να κάνουν εύκολο και φθηνό το να μπορεί κανείς να κάνει ένα rapid τεστ για Covid; Είναι ένα πρόβλημα που πρέπει τώρα να λύσει η κυβέρνηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν για δύο λόγους. Πρώτον, οι νέοι υποχρεωτικοί κανόνες του Μπάιντεν «εμβόλιο ή έστω συνεχή τεστ» – που επί του παρόντος έχουν ανασταλεί εν αναμονή μιας δικαστικής απόφασης – εξαρτώνται από τη δυνατότητα των μη εμβολιασμένων εργαζόμενων σε επιχειρήσεις με περισσότερους από 100 υπαλλήλους να έχουν πρόσβαση σε τακτικά τεστ.

Ίσως το πιο σημαντικό, τα θαυματουργά φάρμακα για τον Covid τα οποία θα βρίσκονται σε λίγο καιρό σε χρήση – συμπεριλαμβανομένων θεραπειών με χάπι τόσο από την Pfizer, όσο και από τη Merck – απαιτούν από τους ανθρώπους να έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν τον εαυτό τους τάχιστα και επανειλημμένα, ώστε τα φάρμακα να μπορούν να χορηγηθούν όσο το δυνατόν συντομότερα μετά τη μόλυνση.

Ο Μπάιντεν μπορεί να έκανε προεκλογική εκστρατεία με την υπόσχεσή να επεκτείνει ευρέως τα τεστ, ωστόσο η κυβέρνησή του επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό στους εμβολιασμούς και μόλις πρόσφατα – και καθυστερημένα – «ξύπνησε» όσον αφορά το πρόβλημα των ελλείψεων σε τεστ.

Η αμερικανική κυβέρνηση ρίχνει τώρα 3 δισεκατομμύρια δολάρια στην προσπάθεια να διαθέτει έως και 200 ​​εκατομμύρια κατ” οίκον τεστ ανά μήνα. Αυτή όμως έρχεται πολύ αργά για να καλύψει τη ζήτηση ενόψει των εορτών των Ευχαριστιών αυτής της εβδομάδας και πιθανώς θα είναι αργοπορημένη ακόμη και μέχρι το τέλος του έτους.

Το βρετανικό παράδειγμα

Το Ηνωμένο Βασίλειο πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων την αρχική πολιτική του περί των rapid test πολύ νωρίτερα. Αυτή ήταν αμφιλεγόμενη, εν μέρει λόγω του οφέλους που απέφερε σε μια μέχρι πρότινος σκοτεινή εταιρεία που ονομαζόταν Innova Medical Group, της οποίας ο Κινέζος ιδιοκτήτης κατάφερε να εξασφαλίσει περίπου 2,7 δισεκατομμύρια δολάρια κρατικών συμβάσεων, σε μεγάλο βαθμό επειδή είχε αρκετό απόθεμα προς γρήγορη παράδοση.

Οι επικριτές των τεστ της Innova και γενικότερα των τεστ αντιγόνου τα κατηγορούν ότι είναι υπερβολικά ανακριβή ώστε να μπορέσουν να βοηθήσουν πραγματικά στον έλεγχο των λοιμώξεων.

Μια πιο δίκαιη κριτική ήταν ότι η κυβέρνηση έκανε κακή δουλειά στο να εξηγήσει τη χρήση τους, οδηγώντας σε αντιδράσεις όταν οι άνθρωποι μάθαιναν ότι δεν ήταν τόσο ακριβή όσο τα τεστ αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR), που συχνά αναφέρονται ως τα μόνα πραγματικά αξιόπιστα τεστ.

Το βασικό στοιχείο κριτικής κατά των rapid τεστ αντιγόνου είναι ότι το επίπεδο «ευαισθησίας» τους – δηλαδή η ικανότητά τους να αναγνωρίζουν σωστά κάποιον ο οποίος φέρει τον ιό – είναι πολύ χαμηλότερο από εκείνο των PCR. Σε μια πιλοτική μελέτη στην πόλη του Λίβερπουλ, τα rapid τεστ έχασαν το 30% των κρουσμάτων όπου το ιικό φορτίο ήταν υψηλό και τα μισά από τα κρούσματα εντοπίστηκαν αργότερα μόνο με τεστ PCR. Κι όμως, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες ευρωπαϊκές χώρες που βασίζονται σε αυτά τα τεστ έχουν αναγνωρίσει, ένα ατελές τεστ μπορεί να παίξει ζωτικό ρόλο στη μείωση της μετάδοσης, εφόσον συλλαμβάνει τα πλέον μολυσματικά κρούσματα.

Η κομβική σημασία των «ατελών» rapid

Τα τεστ PCR είναι εξαιρετικά – αλλά είναι επίσης ακριβά, πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία σε εργαστήριο και περιλαμβάνουν χρόνο διεκπεραίωσης από μία έως και λίγες ημέρες. Η «ομορφιά» των τεστ αντιγόνου είναι ότι χρειάζονται λίγα λεπτά για να συναρμολογηθούν, μπορούν να τα κάνει ο καθένας στον εαυτό του και τα αποτελέσματα εμφανίζονται σε λιγότερο από 30 λεπτά.

Είναι ένα επιχείρημα που προβάλλει εδώ και αρκετό καιρό ο ανοσολόγος του Harvard Μάικλ Μάινα: από την άποψη της δημόσιας υγείας, είναι λιγότερο σημαντικό ένα τεστ να είναι πολύ ακριβές στην ανίχνευση της παρουσίας του ιού, εφόσον είναι εξαιρετικά ακριβές στον εντοπισμό εκείνων που είναι πιο πιθανό να τον μεταδίδουν, κάτι στο οποίο τα τεστ αντιγόνου είναι καλά.

Η πιλοτική μελέτη στο Λίβερπουλ, έδειξε μεταγενέστερη μελέτη από το Πανεπιστήμιο της πόλης, οδήγησε σε μείωση κατά 21% των κρουσμάτων μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου πέρυσι, με αύξηση 18% στην ανίχνευση κρουσμάτων.

Η ευαισθησία των τεστ PCR δεν είναι επίσης πάντα πλεονέκτημα. Κάποιος με Covid-19 μπορεί να είναι μολυσματικός για τρεις έως επτά ημέρες, ωστόσο ένα τεστ PCR μπορεί να δώσει θετικό αποτέλεσμα έναν μήνα ή περισσότερο μετά τη μόλυνση. Τα τεστ αντιγόνου είναι πολύ απίθανο να δώσουν ψευδώς θετικό αποτέλεσμα, άρα δεν αποκλείουν άσκοπα τους ανθρώπους από την εργασία τους. Τα δε επαναλαμβανόμενα τεστ παρέχουν ένα μέτρο μολυσματικότητας, μειώνοντας την περίοδο απομόνωσης.

Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση

Ένας συνδυασμός σημείων ρυθμιστικής συμφόρησης, μπερδεμένων μηνυμάτων και τώρα αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης έχει αφήσει τις ΗΠΑ να τρέχουν πίσω από τη ζήτηση, χωρίς εύκολη λύση στον ορίζοντα. Επειδή τα τεστ αντιγόνου ταξινομούνται ως ιατροτεχνολογικά προϊόντα, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ κρίνει τους υποψηφίους με μέτρο τα «χρυσά» τεστ PCR. Αυτός ο υψηλός πήχης οδήγησε σε μια οδυνηρά αργή και συχνά απροσδιόριστη διαδικασία έγκρισης, όπως ανέφερε έρευνα της ProPublica αυτόν τον μήνα – και τελικά σε πολύ μικρή προσφορά.

Έχει διατηρήσει επίσης τις τιμές πολύ ψηλά. Το τεστ BinaxNOW, το φθηνότερο μεταξύ των διαθέσιμων, κοστίζει 20 δολ. στο Amazon.com για ένα πακέτο των δύο – μόνο που δεν ήταν διαθέσιμο μέχρι τη στιγμή που γράφτηκε αυτό εδώ το άρθρο. Κοστίζει 24 δολ. στα CVS Pharmacy, Rite Aid και Walgreens, αλλά είναι sold out σε πολλές τοποθεσίες. Η έκδοση της Ellume κοστίζει σχεδόν 39 δολ., αλλά ήταν εκτός αποθέματος σε διάφορα λιανεμπορικά καταστήματα.

Η FDA απλοποίησε πρόσφατα τη δυσκίνητη διαδικασία αδειοδότησης για τους κατασκευαστές τεστ και χορήγησε περί τις έξι νέες άδειες χρήσης έκτακτης ανάγκης για τεστ αντιγόνου τα οποία διεξάγονται κατ’ οίκον. Επειδή ωστόσο οι προδιαγραφές παραμένουν οι ίδιες, δεν είναι σαφές ότι ακόμη και οι πρόσθετες εγκρίσεις θα διορθώσουν την έλλειψη εφοδιασμού. Ο Μάινα υποστηρίζει σθεναρά ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να ορίσει το τεστ αντιγόνου ως εργαλείο δημόσιας υγείας αντί αυτό να υπόκειται στο ρυθμιστικό πλαίσιο περί ιατροτεχνολογικών συσκευών, μια αλλαγή στην ταξινόμηση που θα το αφαιρούσε από τα χέρια της FDA και θα το ενέτασσε στις προδιαγραφές και τις εγκρίσεις των Κέντρων Ελέγχου Νοσημάτων (CDC).

Θα ήταν καλύτερα, φυσικά, αν όλοι ήταν πλήρως εμβολιασμένοι και έκαναν και την τρίτη τους δόση. Ο Covid, ωστόσο, δεν έχει νικηθεί ακόμη και τα lockdown είναι μια επιλογή πολιτικής που κανείς δεν θέλει να σκέφτεται ξανά, όπως δείχνουν οι πρόσφατες διαμαρτυρίες στην Ευρώπη.

Εν τω μεταξύ, το να καταστεί το rapid τεστ κάτι τόσο συνηθισμένο όσο ένα κουτάκι ασπιρίνης στο ντουλάπι με τα φάρμακα θα δώσει στους ανθρώπους μεγαλύτερη αίσθηση ελέγχου και θα συμβάλει στη μείωση του αριθμού των κρουσμάτων.

By