Γραφει ο Vasilis @starvpan
Σε άρθρο του @kartesios με τίτλο «Όταν απεργεί το Σύνταγμα», μαζί με μια ενδιαφέρουσα ανάλυση, βρήκα το παρακάτω :
«Σύνταγμα του Κράτους
MEPOΣ ΔEYTEPO – Aτομικά και κοινωνικά δικαιώματα
Αρθρο 23 – (Συνδικαλιστική ελευθερία)
1. Tο Kράτος λαμβάνει τα προσήκοντα μέτρα για τη διασφάλιση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και την ανεμπόδιστη άσκηση των συναφών μ’ αυτή δικαιωμάτων εναντίον κάθε προσβολής τους, μέσα στα όρια του νόμου.
2. H απεργία αποτελεί δικαίωμα και ασκείται από τις νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων.»
Μέχρι τώρα είχα την αφέλεια να πιστεύω ότι ζω μια φάρσα ή μια εικονική πραγματικότητα, ότι η κυβέρνηση δε θα έπαιρνε απόφαση για επιστράτευση των καθηγητών και μάλιστα πριν οι ίδιοι αποφασίσουν για απεργία, σεβόμενη το σύνταγμα της χώρας, απαίτηση που έχει και η ίδια απ τους πολίτες .
Η αλήθεια ότι είχα πολλές αφορμές να στηρίξω αυτή μου την αφέλεια . Μια απ αυτές ήταν ότι προληπτική επιστράτευση έναντι οιασδήποτε πρόθεσης έγινε μια φορά κι αυτή όταν στις 21 Απριλίου 1967 είχαμε στρατιωτικό πραξικόπημα . Χούντα με λίγα λόγια.
Θυμάμαι ανατριχιάζοντας το «ανακοινούται ότι από της 11ης ώρας εκηρύχθη ο στρατιωτικός νόμος καθ’ άπασαν την επικράτεια.. Αποδεχόμενοι την εισήγηση της κυβερνήσεως αναστέλλομεν τις διατάξεις των άρθρων 5,6,8,10,11,12,14,18,20,95 του εν ισχύει συντάγματος». Σε άλλη απόφαση κάποιου ΔΞΘ περι καταστάσεως πολιορκίας του 1912 μεταξύ άλλων τονιζόταν «…5ον απαγορεύεται η σύστασις οιοδήποτε συνεταιρισμού επιδιώκοντος συνδικαλιστικούς σκοπούς. Η απεργία απαγορεύεται απολύτως….6ον επιτρέπεται η έρευνα κατά τη διαρκεια της ημέρας ή της νυκτός άνευ περιορισμού τινος εις τας ιδιωτικάς οικίας δημόσια καταστήματα κλπ..» (αυτό το 6ο κάτι άλλο μου θύμισε αλλά δεν είναι της ώρας #σκουριες)
Διαβάζοντας στο φύλλο της προληπτικής επιστράτευσης των εκπαιδευτικών που δημοσίευσε το thepaper.gr «απο 12η μεσημβρινή ώρα Τετάρτης 15 Μαΐου 2013 μέχρι νεωτέρας….» μούρθε στο νου το παραπάνω «ανακοινούται ότι από της 11ης ώρας..»
Ούτε ξέρω πόσες επιστρατεύσεις είχαμε μέχρι σήμερα στο «βωμό» του τσαμπουκά της κυβέρνησης, που ασελγεί σε κάθε εργατικό δικαίωμα.
Έχασα το λογαριασμό απ’ τη πολλή Δημοκρατία που αναπνέουμε . Δεν είναι μόνη της όμως η κυβέρνηση σ’ αυτό τον ομαδικό βιασμό.
Έχει μαζί της ένα στρατό από διαμορφωτές της κοινής γνώμης . Αλλά πες άντε αυτούς τους ξέρουμε και μπορούμε να τους γράψουμε στα παλαιότερα των υποδημάτων μας. Τον εαυτό μας το ξέρουμε ; Έχουμε ψαχτεί λίγο τι ακριβώς είμαστε και τι θέλουμε;
Αν λες ότι αυτά τα ξέρεις τότε γιατί αγανακτείς; Τι απεργία επιτρέπεται να γίνει μου λες;
Έχει εξαφανιστεί κάθε εργατικό δικαίωμα, έχουν φτάσει οι μισθοί στα τάρταρα, η ανεργία καλπάζει και αγανακτείς κάθε φορά που εργαζόμενοι ψάχνουν μπας και σώσουν κάτι ελάχιστο απ αυτά για τα οποία έχουν θυσιαστεί γενιές.
Νομίζεις ότι όταν οι πολλοί θα πεινούν εσύ θα καλοπερνάς;
Ας σου φρεσκάρω λοιπόν λίγο τη μνήμη να δούμε με ποια απεργία συμφωνείς και να κουβεντιάσουμε μετά πότε νομίζεις ότι πρέπει ν” απεργήσουν οι εργαζόμενοι ..
Εκ των προτέρων σου λέω, δεν με απασχολούν συνδικάτα, σωματεία, ενώσεις. Εδώ συζητούμε για εργαζόμενους.
Ναυτικοί – ναυτεργάτες, προκήρυξαν απεργία προσπαθώντας να διατηρήσουν τα ελάχιστα δικαιώματα τους, σε μια στιγμή που οι πλοιοκτήτες, εκτός ότι τους χρωστούν δεδουλευμένα, τους στέλνουν στην ανεργία προτιμώντας φτηνά πληρώματα απ τη νοτιοανατολική Ασία. Ενώ η κυβέρνηση ρημάζει το ταμείο τους, εσύ αγανάκτησες γιατί ξεκίναγαν οι διακοπές της ξαδέλφης σου ή του γείτονα ή οι δικές σου και θα έχανες λίγες μέρες απ το μαύρισμα ή τη ξενοιασιά σου .
Ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, έκαναν απεργία μπας και αντικαταστήσουν τα απαρχαιωμένα συστήματα που έχουν και κινδυνεύεις να βρεθείς καρφωμένος σε κανένα βουνό, αλλά εσύ αγανάκτησες γιατί δε θα μπορούσε να ταξιδέψει η κουμπάρα, που σου χε υποσχεθεί κολόνια .
Μετρό ή τα άλλα μέσα μαζικής μεταφοράς, οι εργαζόμενοι έκαναν απεργία γιατί τους στέλνουν στην ανεργία και σε μισθούς πείνας , αγανάκτησες είπες γιατί δε μπορούσες να πας στη δουλειά ενώ όλη μέρα είσαι στο twitter και στο facebook.
Άσε που ο άντρας σου πάει στη δουλειά πάντα με το ΙΧ. Κατάφερες ν αγανακτήσεις ακόμα και για το μετρό της Θεσσαλονίκης ….
Γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό, έκαναν απεργία γιατί οι συνθήκες είναι απαράδεκτες, γιατί απ τις περικοπές κλείνει η μια κλινική μετά την άλλη, γιατί στέλνουν τους ασθενείς στα φαρμακεία να φέρουν τα βασικά και συ αγανάκτησες γιατί εκείνη τη μέρα είχες κλείσει ραντεβού να εξεταστείς για ένα σπυρί που έβγαλες στο πισινό απ το καναπέ . Αιμορροΐδες ήταν μην ανησυχείς λίγο scheriproct και θα περάσει..
Θες κι άλλα ;
Όταν απεργούν οι εφοριακοί γιατί κλείνει η μια εφορία μετά την άλλη και εσύ θα στριμώχνεσαι και θα ταλαιπωρείσαι σ’ ατέλειωτες ουρές, αγανάκτησες γιατί εκείνη τη μέρα θυμήθηκες να πάρεις φορολογική ενημερότητα, που μπορούσες να χεις βγάλει απ το ιντερνετ.
Όταν απεργούν οι δημοσιογράφοι στην ΕΡΤ θυμάσαι ότι πληρώνεις τέλος και αγανακτείς λέγοντας ότι κόβεται η ενημέρωση ενώ δε θυμάσαι ούτε ποιά κουμπιά πρέπει να πατήσεις για τη κρατική τηλεόραση, αφού έχεις κάτι αιώνες να δεις.
Όταν απεργούν οι δημοσιογράφοι φωνάζεις γιατί δεν μπορείς να πάρεις τη δόση σου σε ειδήσεις ή χάνεις το επεισόδιο στο «χανούμ μπερντε», χωρίς να λογαριάζεις ότι οι πιο πολλοί απ αυτούς καθώς και οι άλλοι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ αμείβονται με μισθούς πείνας ενώ οι περισσότεροι είναι άνεργοι και απλήρωτοι .
Όταν απεργούν οι αγρότες αγανακτείς μήπως κλείσουν καμιά εθνική οδό επειδή εκείνη τη μέρα είχες πρόθεση να πας στα Μετέωρα.
Τελικά ή είσαι πολύ γκαντέμης δικέ μου και ξεπερνάς τον ακατανόμαστο για να συμβαίνουν όλα αυτά μαζί ή μας ψεκάζουν όντως ομαδικά με άρωμα κουτόχορτου.
Απεργούν οι καθηγητές και τώρα θυμήθηκες τα παιδιά. Είτε έχεις είτε δεν έχεις παιδιά. Κάποιος έχει στο περιβάλλον σου, στη γειτονιά , κάπου υπάρχουν παιδιά. Αγανακτείς για την αγωνία τους. Τώρα στις εξετάσεις βρήκαν λες ; Τα παιδιά τα ρώτησες; Α, αυτά δε ξέρουν λες … Εντάξει, ό,τι πεις..
Τα παιδιά έχουν αγωνία για το αν θα δώσουν εξετάσεις στις 5 ή τις 15 λες κι απ αυτές τις μέρες κρίνεται το μέλλον τους. Δε σε είδα να αγανακτείς για την ανεργία στους νέους που έχει φτάσει 60%. Γι αυτό έκανες το καθήκον σου έριξες ένα tweet, να είσαι εντάξει με το κοινό περί δικαίου αίσθημα και τέρμα. Τώρα όμως είναι η απεργία στη μέση. Αυτή σ’ ενοχλεί βασικά.
Το είπαν και στο Mega και όταν λένε κάτι στο Mega έχουν δίκιο. Πάντα παίρνουν τις «σωστές θέσεις κάνουν τα σωστά ερωτήματα». Όχι δε πιστεύω αυτό που μου ψιθύρισε η γειτόνισσα ότι το παιδί τελειώνει φέτος και ας πάνε να πνιγούν οι καθηγητές και το σχοείο , ούτε ότι χεις βγάλει εισιτήριο να πας διακοπές και δε θες να παραταθεί η χρονιά. Εσύ δε σκέφτεσαι ποτέ έτσι…
Ε λοιπόν όχι φίλε ή φίλη δε κρίνεται κανένα μέλλον. Αυτό για τη χώρα μας έχει ήδη κριθεί και γι αυτά και για τα προηγούμενα και τα επόμενα και μεθεπόμενα χρόνια.
Το μόνο που θα κριθεί όποτε δώσουν εξετάσεις είναι η ευκαιρία να αποκτήσουν κάποιες γνώσεις, αν τα καταφέρουν. Γιατί, έτσι που έχει γίνει η Ανωτεροανώτατη Εκπαίδευση (άλλος ένας χώρος που ο κάθε άσχετος που παριστάνει τον υπουργό βγάζει το άχτι του), μόνο χάρις στις προσπάθειες των ίδιων και κάποιων καθηγητών, που και αυτούς τους βρίζουν οι πολιτικοί, τους βρίζεις και σύ, υπάρχει πιθανότητα να τα καταφέρουν και με τις γνώσεις εφόδιο να παλέψουν έξω απ τη χώρα τους. Αυτό κρίνεται.
Όταν αποφασίσεις λοιπόν σε ποιους εργαζομένους επιτρέπεις να απεργήσουν αποφάσισε επίσης σε τι είδους χώρα θες να ζεις. Μόνο κάντο γρήγορα γιατί σε λίγο με τη φόρα που χουν πάρει , θα έρθει μέρα που θα σου χτυπούν τη πόρτα το πρωί και δεν θα είναι ούτε ο γαλατάς ούτε ο ταχυδρόμος αλλά αυτός που θα σου φέρει το φύλλο επιστράτευσης της ίδιας της ζωή σου.
ΥΓ τα σκίτσα είναι του Tolis στο thepaper.gr