Unicef: Σχεδόν 600.000 παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας
Για ελληνική επισιτιστική κρίση κάνει λόγο σε ρεπορτάζ της για την Ελλάδα η βρετανική εφημερίδα The Guardian. Το δημοσίευμα, επικαλούμενο εκτιμήσεις φιλανθρωπικών οργανώσεων, σημειώνει ότι έως και το 90% των οικογενειών στις φτωχότερες γειτονιές βασίζεται εξολοκλήρου στα συσσίτια και στην δωρεά τροφίμων για να τραφεί.
«Η πείνα είναι μια λέξη που δεν έρχεται εύκολα στον Αντώνη Αντάκη. Και στην οδό Βεΐκου 28, στο κτίριο της Λέσχης Αλληλεγγύης, είναι μία λέξη που δεν αναφέρεται ποτέ. Αλλά ο φόβος του να μην έχεις τίποτε να φας είναι η δύναμη που κινεί όσους σταματούν εδώ και αυτό που κάνει τους ακούραστους εθελοντές να στοιβάζουν το ρύζι, τα μακαρόνια και τα υπόλοιπα ξηρά τρόφιμα που Έλληνες σαν τον Αντάκη παίρνουν στο σπίτι» σημειώνει η συντάκτρια του άρθρου.
«Η αλήθεια είναι ότι αν δεν είχα έρθει εδώ δεν θα είχα τρόπο να ταΐσω τα παιδιά μου» εξομολογείται στον Guardian o Αντώνης Αντάκης, πατέρας τριών και πρόσφατα χήρος. «Πριν από τρία χρόνια ήμουν αφεντικό και είχα δύο υπαλλήλους στη δούλεψή μου, το να πάω οπουδήποτε για να πάρω φαγητό μου ήταν αδιανόητο τότε. Εβγαζα 3.000 ευρώ και το ψυγείο ήταν πάντα γεμάτο».
«Το έργο της σίτισης οικογενειών σαν αυτή του κ. Αντάκη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού γίνεται ιδιαίτερα δύσκολο ειδικά το Σαββατοκύριακο, καθώς οι Έλληνες ετοιμάζονται για τις διακοπές τους, κάτι που επηρεάζει την παροχή βασικών υπηρεσιών όπως η διανομή τροφίμων για τους φτωχούς» σημειώνει το βρετανικό δημοσίευμα.
«Υπό άλλες συνθήκες, το ενδεχόμενο η Ορθόδοξη εκκλησία – ή οποιαδήποτε άλλη φιλανθρωπική οργάνωση – να περιορίσει τις δραστηριότητές της τον Αύγουστο θα περνούσε απαρατήρητο. Αλλά στην υπερχρεωμένη Ελλάδα είναι αδύνατο να αγνοηθεί.» υπογραμμίζει συμπληρώνοντας ότι «σε ένα σκηνικό με την ανεργία να αγγίζει ποσοστά ρεκόρ και τη χώρα να βιώνει τη χειρότερη κρίση στη σύγχρονη εποχή, οι κακουχίες αναδεικνύονται με τρόπους που λίγοι θα μπορούσαν να έχουν προβλέψει. Η πείνα και ο υποσιτισμός είναι μέρος αυτού του πρίσματος».
Για τον Αντώνη Αντάκη και τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό των ανθρώπων που εξαρτώνται από τα συσσίτια, που τώρα θα στερηθούν τη βοήθεια, ο Αύγουστος αποτελεί τον πιο σκληρό μήνα, υπογραμμίζει η συντάκτρια.
«Πραγματικά φοβάμαι ότι μια μέρα δεν θα μπορώ να ταΐσω καθόλου τα παιδιά μου. Από αφεντικό, είμαι τυχερός τώρα αν κερδίσω 500 ευρώ τον μήνα. Δεν μπορείς να ζεις με αυτά και να πληρώσεις τους λογαριασμούς, τα χρέη, κάθε φόρο που σου βάζουν και να επιβιώσεις», τονίζει ο Αντώνης Αντάκης.
Με το αφοσιωμένο προσωπικό της, η Λέσχη Αλληλεγγύης είναι παρόμοια με πολλές άλλες οργανώσεις που δημιουργήθηκαν από πολίτες που ενδιαφέρονται και τρομάζουν από τις διαβρωτικές συνέπειες της κρίσης, αναφέρει το άρθρο του Guardian.
Η λέσχη λειτουργεί από μέλη της τοπικής οργάνωσης του ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος της αντιπολίτευσης, ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνει η Helena Smith.
Ενώ η χώρα παραπαίει από το ένα πακέτο διάσωσης στο άλλο, ένα κλίμα σιωπηλής απελπισίας αυξάνεται στην Ελλάδα. Η πολιτική της φτώχειας, σχολιάζει η εφημερίδα, έχει αφήσει συντρίμμια στο πέρασμά της.
Η Εκκλησία, αναφέρει η συντάκτρια του ρεπορτάζ, αναλαμβάνει τη σίτιση περίπου 55.000 ανθρώπων καθημερινά. Οι δημοτικές Αρχές διανείμουν περίπου 7.000 γεύματα σε συσσίτια της Αθήνας.
Σε μία απογοητευτική έκθεση, η Unicef αναφέρει ότι περίπου 600.000 παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα και περισσότερα από τα μισά δεν καλύπτουν τις καθημερινές βασικές διατροφικές ανάγκες τους.
Η ψηφοθηρία της Χ.Α.
«Στο τεταμένο πολιτικό περιβάλλον της Ελλάδας η πολιτική του φαγητού είναι ευαίσθητη υπόθεση. Τους τελευταίους μήνες το αμετανόητα ακροδεξιό κόμμα της Χρυσής Αυγής διοργανώνει συσσίτια μόνο για Έλληνες, προκειμένου να κερδίσει υποστήριξη» γράφει η ανταποκρίτρια του Guardian.