Η ευθύνη του Αλέξη Τσίπρα είναι μεγάλη
Με την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου ολοκληρώθηκαν οι δυο πρώτοι μήνες της Αριστεράς στην εξουσία. Οι προσδοκίες ήταν και παραμένουν μεγάλες. Προφανώς και δεν εξαντλούνταν στα 200 εκ. ευρώ κατά της ανθρωπιστικής κρίσης, ποσό που μόνο ως συμβολικό μπορεί να θεωρηθεί.
Η κυβέρνηση πρέπει να πιάσει το μαύρο χρήμα. Το λαθρεμπόριο. Την παραοικονομία. Να σπάσει τους θύλακες διαφθοράς. Να φορολογήσει τους πλούσιους. Να αποδείξει ότι υπήρχε και άλλος δρόμος για τις δημόσιες προμήθειες. Κι άλλος δρόμος, πιο διαφανής, για τις προσλήψεις. Για τα δημόσια έργα. Και τις αποκρατικοποιήσεις ακόμη. Να μας δείξει τι εννοούσαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όταν έλεγαν «αξιοποίηση και όχι ξεπούλημα του εθνικού πλούτου». Αυτά περιμένουν οι πολίτες να δουν.
Αν απλά αυξήσει τον ΦΠΑ, τους φόρους σε τσιγάρα και ποτά και στους δυστυχείς που δηλώνουν τα εισοδήματά τους στην εφορία θα έχει κάνει μια τρύπα στο νερό. Θα βάλει να πληρώσουν και πάλι οι ίδιοι. Οι μισθωτοί που άντεξαν στην κρίση. Ότι απέμεινε στη χώρα από τη μεσαία τάξη. Θα έχει ακολουθήσει τον δρόμο των προηγούμενων και, δυστυχώς, θα έχει την τύχη τους. Παρά τη διαφορά στην επικοινωνία. Γιατί οι εικόνες και οι εντυπώσεις κρατούν λίγο. Αυτό που μένει είναι οι άδειες τσέπες που δε μπορεί να γεμίσουν με λόγια.
Η ευθύνη του Αλέξη Τσίπρα είναι μεγάλη. Γιατί με την κριτική του τα προηγούμενα χρόνια απαξίωσε (στον βαθμό που του αναλογούσε βεβαίως, γιατί την κύρια ευθύνη την είχαν οι ίδιοι οι κυβερνώντες) το προηγούμενο πολιτικό σύστημα. Οι πολίτες τον πίστεψαν, το καταδίκασαν και τώρα περιμένουν το νέο που τους υποσχέθηκε. Το οφείλει τώρα. Το χρωστά. Και πρέπει να το δείξει πριν η οφειλή του καταστεί ληξιπρόθεσμη.
Γιάννης Αντύπας