Πάνε σχεδόν πέντε χρόνια από τότε που ο Μαντς Ντέιβιντσεν έφτασε στην Κίνα και αποφάσισε να προπονεί μικρά παιδιά στο ποδόσφαιρο. Σήμερα ο 34χρονος Δανός «τρέχει» μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της κινεζικής Σούπερ Λιγκ.
Η εκπληκτική ταχύτητα με την οποία συμβαίνουν οι αλλαγές στην Κίνα άγγιξε και το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο, μετατρέποντας τύπους σαν τον Ντέιβιντσεν σε πρωτοπόρους της αθλητικής βιομηχανίας που αναμένεται να φέρνει έσοδα 740 δισ. δολαρίων έως το 2025.
Η Shanghai SIPG, η ομάδα του Ντέιβιντσεν δεν είχε αυτή τη μορφή πριν από τρία χρόνια. Αλλά σχεδόν μέσα σε μια νύχτα οι ομάδες στην Κίνα «αναγεννήθηκαν» με πόρους που έφταναν ώστε να ανταγωνίζονται ακόμα και τις αγγλικές ομάδες της Premier League, οι οποίες διοικούνται από Άραβες σεΐχηδες και Ρώσους ολιγάρχες. Η ανάπτυξη στο κινεζικό ποδόσφαιρο είναι τέτοια ώστε παίκτες όπως ο Βραζιλιάνος μέσος Oscar, να αποφασίζει τη μεταγραφή του εκεί για 60 εκατ. ευρώ (67 εκατ. δολάρια), που είναι η πιο ακριβή μεταγραφή μέχρι στιγμής.
«Δεν υπερβάλλω, καθόμασταν με τους ανθρώπους που ίδρυσαν τον σύλλογο, κυριολεκτικά με ένα στυλό στο χέρι και λέγαμε «πόσες μπάλες χρειάζεστε, πόσους κώνους». Δεν είχαν κυριολεκτικά τίποτα, αλλά ήταν πρόθυμοι να μάθουν και να επενδύσουν», λέει ο Ντέιβιντσεν.
Πριν η κυβέρνηση του Κινέζου προέδρου Σι Τζίνπινγκ περάσει το νομοσχέδιο που έκανε τα αθλήματα μέρους του οικονομικού πλάνου ανάπτυξης της Κίνας, το εγχώριο ποδόσφαιρο ήταν εγκαταλελειμμένο. Έχοντας την υποστήριξη των μεγαλύτερων επιχειρηματιών της χώρας και των κρατικών εταιρειών, ο στόχος είναι να οικοδομηθεί ένα πρωτάθλημα ικανό να ανταγωνίζεται τα μεγαλύτερα ξένα πρωταθλήματα και μια εθνική ομάδα που θα μπορεί να διεκδικεί θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Για τον πρόεδρο Σι το ποδόσφαιρο είναι αναπόσπαστο κομμάτι στη διαδικασία του μετασχηματισμού της Κίνας σε παγκόσμια δύναμη.
Η ομάδα του Ντέιβιντσεν μετασχηματίστηκε στα τέλη του 2014, όταν ο -υπό κρατικό έλεγχο- όμιλος Shanghai International Port Group αγόρασε 40 παίκτες από κάποιον άλλο σύλλογο της Κίνας και πήρε τη θέση του στις 16 ομάδες της κινεζικής Σούπερ Λιγκ. Άλλες ομάδες υποστηρίζονται από κτηματομεσιτικές εταιρείες, κοινοπραξίες επιχειρήσεων και μια εταιρεία υγείας.
Εκτός από τους προπονητές και τους παίκτες, στο κινεζικό ποδόσφαιρο εισάγονται διαιτολόγοι, τεχνικοί εμπειρογνώμονες και αναλυτές δεδομένων. Μεταξύ αυτών και ο Ντάνιελ Στεντζ, Γερμανός που πρόσφατα αποφάσισε να αλλάξει τη ζωή του και μετακόμισε στην Κίνα, σαν τεχνικός διευθυντής της Shandong Luneng.
Εξηγώντας γιατί επέλεξε να μετακομίσει στην Κίνα ο Στεντζ ανέφερε ότι η ακαδημία της ομάδας διαθέτει 30 γήπεδα, ενώ οι εγκαταστάσεις της πρώτης ομάδας, που βρίσκονται 125 μίλια μακριά, περιλαμβάνουν διάδρομο για κάθε παίκτη και σάουνα.
Ακόμη και με φαινομενικά ατελείωτους πόρους, η ταχεία ανάπτυξη και οι επενδύσεις έχουν σπάνια μια ομαλή πορεία. Υπάρχει γραφειοκρατία που δημιουργεί προβλήματα, καθώς οι κινεζικές αρχές τσακίζουν με κανονισμούς που διέπουν τον αριθμό των ξένων παικτών που μπορεί να έχει η κάθε ομάδα, που σήμερα φτάνουν τους τρεις. Επίσης επέβαλλαν φόρο σε κάθε ομάδα με ζημία που αγόραζε έναν μη Κινέζο παίκτη για χάρη ενός σταρ του αθλήματος.
Τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν ταλέντο από το εξωτερικό, αλλά δεν μπορούν να φτιάξουν μια εθνική ομάδα. Ο επαγγελματικός αθλητισμός σπάνια επιλέγεται σαν καριέρα στην Κίνα. Η φιλοδοξία επίσης δεν αρκεί για να δημιουργηθεί μέσα σε μια νύχτα ένα σύνολο ανθρώπων που θα προτιμά να παρακολουθεί κινεζικό ποδόσφαιρο στη θέση ευρωπαϊκών «κολοσσών» όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Μίλαν.
Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι με ταλέντο στο ποδόσφαιρο ανάμεσα σε 1,3 δισ. Κινέζους, αλλά η εθνική ομάδα βρίσκεται σήμερα στην 77η θέση στην παγκόσμια κατάταξη της FIFA, ακριβώς πίσω από την Τζαμάικα.
Επιστρέφοντας στον Ντέιβιντσεν και την Shanghai SIPG, ο Δανός το 2014 συμβούλευσε τον σύλλογο να προσλάβουν, μετά την αποχώρηση του προπονητή Έρικσον, τον πρώην τεχνικό της Τότεναμ και της Τσέλσι, Αντρέ Βίλας Μπόας. Φτάνοντας στο Guangzhou φέτος, ο Ντέιβιντσεν άρχισε να παρατηρεί όλες τις αλλαγές. Όταν πρωτοήρθε τα γήπεδα ήταν σε κακή κατάσταση, οι εγκαταστάσεις ήταν επίσης ελλιπείς δεν υπήρχε η φιλοσοφία του «οπαδού» στο γήπεδο και δύσκολα θα έβρισκες κάποιον τοπικό αγώνα στην τηλεόραση. Σήμερα όλα πια έχουν αλλάξει.
Αφού λοιπόν ο Ντέιβιντσεν και η διοίκηση της ομάδας ενημέρωσαν πόσες μπάλες και κώνους χρειάζονταν, συνέταξαν έναν κατάλογο παικτών για να ενισχύσουν τις αποδόσεις και το προφίλ της ομάδας. Ο πρώτος παίκτης που έφτασε ήταν ο Χουλκ, Βραζιλιάνος επιθετικός, που υπέγραψε συμβόλαιο για περισσότερα από 40 εκατ. ευρώ (46 εκατ. δολάρια).
Παίκτες όπως ο Χουλκ αναμένεται να εμπνεύσουν τα παιδιά στην Κίνα να παίζουν ποδόσφαιρο και να φέρουν περισσότερους φιλάθλους στα γήπεδα.
Το πρωτάθλημα θα κριθεί τελικά από την ικανότητά του να καλλιεργεί το ταλέντο των παιδιών στην Κίνα. Ο Ντέιβιντσεν θεωρεί ότι θα χρειαστεί μια γενιά προτού η Κίνα αποκομίσει τα οφέλη αυτού του τεράστιου ποδοσφαιρικού πειράματος.