Η Μόσχα θα έχει πλήρη έλεγχο στο ρωσικό διαδίκτυο, ενώ θα είναι σαν ο Πούτιν να έχει δημιουργήσει το «δικό του» Ίντερνετ.
Σε προγραμματισμένη αποσύνδεση από το Ίντερνετ θα προχωρήσει η Μόσχα, υλοποιώντας ένα πολύπλοκο σχέδιο της ρωσικής κυβέρνησης που έχει ως στόχο να διασφαλίσει την ομαλή λειτουργία του ρωσικού κυβερνοχώρου σε περίπτωση ψηφιακού πολέμου και «επίθεσης» από δυνάμεις του εξωτερικού.
Στόχος της δοκιμής είναι να διασφαλιστεί ότι τα δεδομένα που διαβιβάζονται μεταξύ πολιτών και οργανώσεων θα παραμείνουν στη χώρα και δεν θα «διαρρεύσουν» στο εξωτερικό.
Πρόκειται για ένα περίπλοκο τεχνικά- όσο και αμφιλεγόμενο- πείραμα που προετοιμάζεται εδώ και αρκετό καιρό. Η ακριβής ημερομηνία που υλοποιηθεί η δοκιμή δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί, σύμφωνα ωστόσο με όσα μεταδίδουν τα ρωσικά ΜΜΕ θα είναι πιθανότατα η 1η Απριλίου. Και όπως επισημαίνουν διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, δεν πρόκειται για πρωταπριλιάτικο αστείο.
Οι ρωσικές αρχές, με τον τρόπο αυτό, φιλοδοξούν να αποδείξουν στην πράξη αν μπορεί να εφαρμοστεί ένας νέος προτεινόμενος νόμος, που εγκρίθηκε από τη Δούμα τον περασμένο Δεκέμβριο. Ο νόμος με την ονομασία «Εθνικό Πρόγραμμα Ψηφιακής Οικονομίας», μεταξύ άλλων, ζητά από τους εγχώριους παρόχους πρόσβασης στο Ίντερνετ, να διασφαλίσουν ότι μπορούν να λειτουργήσουν αποκομμένα, σε περίπτωση έξωθεν κυβερνο-επίθεσης. Πρακτικά, θα πρέπει όλοι να είναι σε θέση να διασφαλίσουν ότι η «κίνηση» των Ρώσων χρηστών στο Διαδίκτυο θα μπορεί να ανακατευθύνεται σε σημεία που έχουν εγκριθεί ή ελέγχονται από τη ρωσική ρυθμιστική αρχή Roskomnazor.
Οι ρωσικοί πάροχοι συναινούν σε γενικές γραμμές, αν και έχουν διαφωνίες για το πώς θα πρέπει να υλοποιηθεί το σχέδιο, φοβούμενοι ότι το τεστ μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αναστάτωση στην κίνηση δεδομένων στο ρωσικό διαδίκτυο. Πάντως η ρωσική κυβέρνηση θα τους βοηθήσει οικονομικά προκειμένου να επιφέρουν τις αλλαγές στις δικτυακές και άλλες τεχνικές υποδομές τους.
Με τον τρόπο αυτό, η Roskomnazor θα ελέγχει τη διαδικτυακή κίνηση ώστε να απαγορεύεται η πρόσβαση χρηστών σε απαγορευμένο περιεχόμενο, ενώ θα διασφαλίζει πως η διαδικτυακή κίνηση θα πραγματοποιείται από το εσωτερικό της χώρας και όχι μέσω σέρβερ που βρίσκονται στο εξωτερικό.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στη φάση της υλοποίησης του πειράματος αναμένονται σημαντικές διαταραχές στη ρωσική διαδικτυακή κίνηση. Όσο για το κόστος αυτού του πειράματος- ιδιαίτερα στην περίπτωση που κάτι πάει στραβά- θα είναι πολλά δισεκατομμύρια δολάρια.
Αν όλα πάνε καλά και το πείραμα ολοκληρωθεί με επιτυχία, η Μόσχα θα μπορεί να έχει απόλυτο έλεγχο πάνω στο «ρωσικό Ίντερνετ». Όπως βέβαια υπογραμμίζουν επικριτές του Ρώσου προέδρου, θα είναι σαν ο Πούτιν να έχει δημιουργήσει το «δικό του» Ίντερνετ.
Η Ρωσία θα πρέπει, επίσης, να δημιουργήσει το δικό της σύστημα ονοματοδοσίας για τα δίκτυα υπολογιστών που χρησιμοποιούν το πρωτόκολλο IP (Domain Name System ή DNS). Το ΝΑΤΟ και ορισμένες χώρες έχουν κατά καιρούς απειλήσει ότι θα προωθήσουν κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας σε αντίποινα για τις κυβερνο-επιθέσεις και τις άλλες online παρεμβάσεις που η χώρα κατηγορείται ότι κάνει (η ίδια το αρνείται).
Η ανύψωση εθνικών φραγμών στο παγκόσμιο Ίντερνετ μπορεί να έχει διπλή λειτουργία: αφενός να εμποδίσει την κακόβουλη και ανεπιθύμητη μαζική διείσδυση στο εσωτερικό της χώρας σε περίπτωση κρίσης, αφετέρου να ελέγξει σε ποιές online πληροφορίες από άλλες χώρες μπορούν να έχουν πρόσβαση οι πολίτες της ίδιας της χώρας. Ορισμένοι αναλυτές θεωρούν πιθανό ότι η ρωσική κυβέρνηση, πέρα από την κυβερνο-άμυνα, έχει ως απώτερο στόχο να δημιουργήσει ένα σύστημα ευρείας online λογοκρισίας, αντίστοιχο με αυτό που έχει ήδη στήσει η Κίνα. Οι Κινέζοι χρήστες δεν μπορούν να συνδεθούν με ιστοσελίδες, τις οποίες η κινεζική κυβέρνηση θεωρεί επικίνδυνες, ανατρεπτικές ή αντικοινωνικές.
Πέρα από τη σκόπιμη αποκοπή, κάποια χώρα είναι δυνατό να αποκοπεί από το παγκόσμιο διαδίκτυο και χωρίς τη βούλησή της. Αυτό συνέβη π.χ. στη Μαυριτανία για δύο μέρες το 2018, όταν κόπηκε- πιθανώς από αλιευτική τράτα- το υποθαλάσσιο καλώδιο που τη συνέδεε με το διεθνές Ίντερνετ.