«Έχουμε λίγο καιρό πριν εξαφανισθεί η δυνατότητα να παραμείνουμε κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου»
Μεγάλη μείωση των παγκόσμιων εκπομπών των αερίων που προκαλεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου «δεν θα επηρεάσει σημαντικά την ανάπτυξη«, υποστηρίζουν οι εμπειρογνώμονες για το κλίμα σε έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα στην Κοπεγχάγη.
«Φιλόδοξες» προσπάθειες μείωσης των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου θα μείωναν κατά 0,06 μονάδα τον παγκόσμιο ρυθμό ανάπτυξης, που υπολογίζεται ότι θα είναι ανάμεσα σε 1,6% και 3% ετησίως στη διάρκεια του 21ου αιώνα, αλλά «όσο περισσότερο περιμένουμε για να δράσουμε, τόσο πιο δαπανηρές θα είναι«, τονίζουν οι εμπειρογνώμονες της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC).
«Έχουμε λίγο καιρό πριν εξαφανισθεί η δυνατότητα να παραμείνουμε κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου«, αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Ρατζέντρα Πατσάουρι, πρόεδρος της IPCC, στην πληρέστερη εκτίμηση για την κλιματική αλλαγή που δίνεται στη δημοσιότητα μετά το 2007. Η 40σέλιδη σύνθεση συνοψίζει 5.000 σελίδες εργασιών 800 επιστημόνων που είχαν ήδη δημοσιευθεί από το Σεπτέμβριο του 2013.
Η διεθνής κοινότητα έχει θέσει ως στόχο να διατηρήσει την παγκόσμια άνοδο της θερμοκρασίας κάτω από το όριο των 2 βαθμών Κελσίου προκειμένου να περιορίσει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής που συμβαίνει ήδη με πρωτοφανή ταχύτητα.
Για να τηρηθεί το όριο των 2 βαθμών Κελσίου, οι παγκόσμιες εκπομπές των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου πρέπει να μειωθούν κατά 40% ως 70% από το 2010 ως το 2050 και να εξαλειφθούν πλήρως μέχρι το 2100. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι θα εγκαταλείψουν μαζικά τα ορυκτά καύσιμα, θα βελτιώσουν πολύ την ενεργειακή απόδοση, θα περιορίσουν την καταστροφή των δασών, κλπ.
Αν δεν τεθεί «υπό έλεγχο«, η κλιματική αλλαγή θα έχει «σοβαρές, εκτεταμένες και αμετάκλητες» συνέπειες, αναφέρεται στην ανακοίνωση της IPCC.
Οι συγκεντρώσεις στην ατμόσφαιρα αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου έχουν φθάσει στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 800.000 ετών, σύμφωνα με την έκθεση, με αποτέλεσμα η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της ξηράς και των ωκεανών να έχει αυξηθεί από το 1880 ως το 2012 κατά 0,85 βαθμό Κελσίου, μια άνοδος θερμοκρασίας που είναι πρωτοφανής.