Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Καθένας και το “όχι” του…

dimopsifisma_deltio1Το δημοψήφισμα έγινε. Το “όχι” συγκέντρωσε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό. Περίπου τριάμισι εκατομμύρια πολίτες ψήφισαν “όχι”, καθένας για τους δικούς του λόγους.

Γράφει η Νεφέλη Ουρανού

Έτσι, έχουμε το “όχι” των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν ένα “ναι” στην Κυβέρνηση και στον Πρωθυπουργό, που έχει ακόμη νωπή τη λαϊκή εντολή της 25ης Ιανουαρίου. Έχουμε το “όχι” των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ που υποστηρίζουν τη δραχμή, που είναι όχι στο ευρώ. Το “όχι” του χρυσαυγίτη. Το “όχι” των ΑΝΕΛ, που είναι ναι στον αρχηγό τους και στην συνέχιση της συγκυβέρνησης. Το “όχι” του λόμπι της δραχμής, που περιμένει να θησαυρίσει σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ. Το “όχι” του Έλληνα φορολογούμενου, στην ερώτηση αν αντέχει/θέλει κι άλλους φόρους. Το “όχι” του Έλληνα πολίτη στις ανόητες παρεμβάσεις/υποδείξεις Ευρωπαίων αξιωματούχων (με κορυφαίους τους κ.Σουλτς, Ντάιζελμπλουμ, Σόιμπλε) για το τι πρέπει να ψηφίσει ή για το αν πρέπει να παραιτηθεί ο Πρωθυπουργός ή η Κυβέρνηση. Το “όχι” του κουρασμένου ψηφοφόρου της ΝΔ (κυρίως) και του ΠΑΣΟΚ (λιγότερο) στο φθαρμένο και όχι πλέον αξιόπιστο πολιτικό κατεστημένο του παρελθόντος, που ζήτησε “ναι”, ελπίζοντας πως έτσι θα συνεχίσει να έχει ρόλο.

Αλλά και η πλευρά του “ναι”, είπε κι αυτή τα “όχι” της:  “όχι” στην Κυβέρνηση, “όχι” σε μία – πιθανώς μεθοδευόμενη – έξοδο από το ευρώ, “όχι” στα τανκς του Καμμένου, “όχι” στη διάλυση της εκπαίδευσης, “όχι” στην αποφυλάκιση των τρομοκρατών, “όχι” στον Βαρουφάκη και στην τρικυμία εν κρανίω του, “όχι” στην Ζωή Κωνσταντοπούλου και στον Κασιδιάρη, “όχι” στον λαϊκισμό και στη μισαλλοδοξία, “όχι” στον φασιστοειδή εκφοβισμό κάθε φορέα διαφορετικής άποψης.

Πολλά τα “όχι”, σε ένα ερώτημα που ήταν εξαρχής σκόπιμα απροσδιόριστο και ακατανόητο. Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε μία τεράστια πολιτική μανούβρα, υψηλότατου ρίσκου, που – στο εσωτερικό, τουλάχιστον – του βγήκε. Κανείς δεν αμφισβητεί την πολιτική του ηγεμονία αυτή τη στιγμή: ούτε η αντιπολίτευση, ούτε ο Καμμένος, ούτε η Ζωή, ούτε τα ΜΜΕ, ούτε τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, ούτε οι εταίροι. Αντί για ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή, ζήτησε και πήρε φρέσκια λαϊκή εντολή εν μέσω θέρους.

Μετά το “όχι” της Κυριακής, Δευτέρα πρωί-πρωί, ζήτησε το μεγάλο “ναι” από τους πολιτικούς αρχηγούς – και τον κ.Λαφαζάνη. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, φαίνεται πως το λαμβάνει. “Ευκολάκι”, όπως λέγαμε και στο σχολείο…

Ίσως και η αυριανή Σύνοδος Κορυφής να μην είναι τόσο δύσκολη για τον κ.Τσίπρα. Ας είμαστε ειλικρινείς: κανείς εχέφρων Ευρωπαίος ηγέτης δεν θα ζητήσει αύριο να βγει η Ελλάδα από το ευρώ εξ αφορμής ή εξαιτίας του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος. Αύριο, ο κ.Τσίπρας πιθανόν να θελήσει να παρουσιάσει μία ακόμη νίκη, επιστρέφοντας στην Ελλάδα με ευρώ στην τσέπη, και, ίσως, σε λίγες εβδομάδες, με ΑΤΜ να δίνουν 80 ή 100 ευρώ αντί για 50. Θα είναι μία πρόοδος.

Τα μέτρα που πρέπει να πάρει, η Ελληνική Βουλή θα τα ψηφίσει τον Αύγουστο. Από το Σεπτέμβριο, θ’αρχίσουμε πάλι να πληρώνουμε λογαριασμούς. Και η Πρώτη Φορά Αριστερά, θα φέρει Πρώτη Φορά Φόρους. Θα κυβερνήσει πρώτη φορά. Θα επιμερίσει το τεράστιο οικονομικό κόστος των χαμένων πρώτων οκτώ μηνών διακυβέρνησής της. Θα το υπολογίσει, θα το καταλογίσει, θα στείλει τα ραβασάκια και θ’αρχίσει να εισπράττει. Να επιβάλλει πρόστιμα. Να προχωρεί σε αναγκαστικές πράξεις. Να στηρίξει τις τράπεζες. Να επιτρέψει ξανά την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων. Να ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα. Να φέρει επενδύσεις. Να δημιουργήσει θέσεις εργασίας.

Αυτό είναι το θετικό σενάριο. Το αρνητικό θα ήταν εφιάλτης. Ο κ.Τσίπρας έλαβε όσα “όχι” και “ναι” ήθελε, για να κυβερνήσει επιτέλους. Με νωπή εντολή. Ας ελπίσουμε πως δεν θα την αφήσει να μπαγιατέψει κι αυτή, όπως έκανε με την πρώτη, του Ιανουαρίου.

(Visited 1 times, 1 visits today)