Η άγρια ληστεία σε σούπερ μάρκετ στην Κρήτη, καταγράφηκε από τις κάμερες ασφαλείας και το σχετικό βίντεο αποκαλύπτει όλα όσα έγιναν…
Ακόμα προσπαθεί να συνέλθει από το σοκ που υπέστη, όταν το βράδυ της περασμένης Τετάρτης (18-11-2020) ένας ληστής την απείλησε με όπλο για να αρπάξει τις εισπράξεις του σουπερμάρκετ στο οποίο εργάζεται ως ταμίας. Είναι η πρώτη φορά στα 17 χρόνια που εργάζεται στην ίδια επιχείρηση, που η Μαρία Παπαδάκη βρίσκεται αντιμέτωπη με ένοπλο ληστή.
Ευτυχώς, τόσο η ίδια, που είναι μητέρα τριών παιδιών και γιαγιά τριών εγγονιών, όσο και η συνάδελφός της Δήμητρα, μητέρα δύο ανήλικων παιδιών, τις οποίες απείλησε ο 30 χρόνος αλλοδαπός, έδειξαν αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία και αποφεύχθηκαν τα χειρότερα. Τέσσερις ημέρες μετά την περιπέτεια που έζησε, η Μαρία Παπαδάκη μίλησε στο zarpanews.gr για τον τρόμο που έζησε τα κρίσιμα εκείνα λεπτά όταν ο ληστής της πίεσε το όπλο με δύναμη στα πλευρά:
“Μου είπε «Άνοιξε το συρτάρι να πάρω τα λεφτά». Εγώ δεν σηκωνόμουν, του είπα «Τι πλάκες είναι αυτές;» νόμιζα ότι ήταν ο ανιψιός μου, γιατί τα ανίψια μου, που και που μου κάνουν τέτοια αστεία. Τότε μου βάζει το όπλο στα πλευρά με δύναμη και μου λέει, «Δεν καταλαβαίνεις; Θα σε σκοτώσω. Τα λεφτά».
Εκεί συνειδητοποίησα τι γίνεται, μου φώναξε και η συνάδελφος από το δίπλα ταμείο, «Δώσε τα λεφτά, είναι ληστεία», είπε η κα Παπαδάκη. Η ιστορία δεν τελείωσε εκεί, φυσικά. Ο ληστής ήθελε κι άλλα χρήματα, ενώ δεν παρέλειψε και να απειλήσει τις ταμίες:
“Είχε ήδη πάρει από το δίπλα ταμείο τα λεφτά, αλλά ήμασταν σε διαδικασία κλεισίματος και είχε ένα πενηντάρικο μόνο. Στο ταμείο μου ήταν περίπου 1.100 ευρώ. Μετά είπε στη συνάδελφο, «Πήγαινέ με στο γραφείο να πάρω και τα υπόλοιπα λεφτά».
Αυτή απάντησε ότι δεν υπάρχουν άλλα λεφτά, ότι έχει πάρει τα πάντα. Και αυτός φεύγοντας μας είπε: «Αν τολμήσετε να ανοίξετε την πόρτα ή να φωνάξετε, θα σας σκοτώσω και τις δυο». Κλείνοντας την πόρτα, την έσυρε, που μου φάνηκε παράξενο ότι ήξερε πώς κλείνει. Την έκλεισε και έφυγε σαν κύριος.”
Η κα Παπαδάκη, την επόμενη μέρα, πήγε κανονικά στη δουλειά της, όπως και η συνάδελφός της στο ταμείο. Και υπάρχει λόγος γι’ αυτό: “Παρακάλεσα τον διευθυντή προσωπικού την επόμενη μέρα να μην πάω στη δουλειά, είχα έντονο φόβο. Και μου είπε, και πολύ σωστά εντέλει, όπως λένε και ψυχολόγοι, ότι έπρεπε να πάω στη δουλειά και να αντιμετωπίσω τον φόβο μου.
Δεν υπήρχε πρόβλημα να μας αντικαταστήσουν αλλά εμείς πήγαμε στη δουλειά, τρέμοντας βέβαια και οι δυο. Το πρωί μας είπε ο διευθυντής μας ότι τον έπιασαν όμως και ηρεμήσαμε. Βέβαια, όταν έρχεται κάποιος στο ίδιο ύψος και με παρόμοιο μπουφάν με κουκούλα, μας πιάνει ένα μπούκωμα.”