Το περίφημο La Bergerie (στα Γαλλικά η «στάνη») με την υπογραφή των Mykonos Architects είναι επάξια ένας εκ των νικητών των βραβείων GRAIL 2024 – και στοχεύει στη διατήρηση της μυκονιάτικης αρχιτεκτονικής, δημιουργώντας μια αφήγηση με αυθεντική αισθητηριακή εμπειρία.
Το έργο είχε στόχο του την επιστροφή στην αυθεντικότητα. Άλλωστε, το κύριο αίτημα του πελάτη ήταν να μπορέσει να ξεχάσει την τρέλα της πόλης, της ζωής και της κοινωνίας, όταν έρχεται στο Μυκονιάτικο σπίτι του, να αφήσει τα παπούτσια του στην γκαρνταρόμπα και να νιώθει πως γίνεται ένα με τη φύση και τον περιβάλλοντα χώρο.
«Εμπνεόμενοι από τη βαθιά εκτίμηση του πελάτη για την κυκλαδίτικη αισθητική, οραματιστήκαμε τον μετασχηματισμό της ιδιοκτησίας σε έναν εξελιγμένο παράδεισο, προσαρτίζοντας στην υπάρχουσα θερινή κατοικία χειμερινούς χώρους διημέρευσης, καθώς και την ένταξη μιας φάρμας και ενός περιβολιού. Το έργο στοχεύει να αναβιώσει το χαμένο πνεύμα της Μυκόνου, αποτελώντας μια σημαντική πρόκληση για το γραφείο μας», εξηγούν οι αρχιτέκτονες χαρακτηριστικά.
Μόλις είχε αποκτήσει δύο γειτονικά ακίνητα και το σχέδιο ήταν να επεκτείνει την ήδη υπάρχουσα θερινή του κατοικία, δημιουργώντας σε ένα από τα δυο κτίρια μια αίθουσα γιόγκα και ένα τεράστιο σαλόνι, τραπεζαρία και κουζίνα, συν επιπλέον τέσσερα δωμάτια – και ένα διαμέρισμα προσωπικού, στη μέση της δικής του ιδιωτικής φάρμας.
Ο στόχος ήταν να συνδεθούν όλα χωρίς καμία αναστάτωση ώστε να ο ιδιοκτήτης να νιώθει πως ο χρόνος σταματά στην πύλη του. Και, όλα αυτά, ενσωματώνοντας τις προφανείς σύγχρονες ανάγκες και την πολυτέλεια.
«La Bergerie» στα γαλλικά σημαίνει «η στάνη». Για την ομάδα των αρχιτεκτόνων αυτό αποτέλεσε και την αρχική έμπνευση – κάπως σαν ένα παιχνίδι, σύμφωνα με το οποίο θα ζωγράφιζαν πάνω στα σχέδια έναν λαχανόκηπο, ένα περιβόλι, ένα κοτέτσι και ένα πρόβατο. Για την υλοποίηση του, επισκέφθηκαν παλιές τοπικές φάρμες, μελέτησαν τις λεπτομέρειες και τον τρόπο εργασίας τους ώστε να καταφέρουν να το αναδημιουργήσουν εν προκειμένω, χωρίς όμως να πέσουν σε έναν παράλογο μιμητισμό του παρελθόντος.
«Επί δύο έτη, διαμορφώναμε με προσοχή τον περιβάλλοντα χώρο, επιτρέποντας στο ατελές ξύλο να γερνάει με χάρη, το σίδερο να σκουριάζει φυσικά και τη βλάστηση να ενσωματώνεται ομαλά στο περιβάλλον. Η μελέτη του φωτισμού είχε ως στόχο να αναδείξει τα γλυπτά και οργανικά στοιχεία, συμβάλλοντας στη συνολική ατμόσφαιρα του έργου», προσθέτουν οι αρχιτέκτονες.
Αντίστοιχα, κάθε λεπτομέρεια έχει σχεδιαστεί και επιλεγεί με ευσυνειδησία: τα πέτρινα σκαλοπάτια, τοποθετημένα χωρίς κανένα μέτρο, ακολουθώντας όμορφα το έδαφος, το παλιό μαγγανοπήγαδο, οι πέτρινοι τοίχοι (μερικώς πεσμένοι), οι σκουριασμένοι μεταλλικοί μεντεσέδες των παλαιωμένων ξύλινων πορτών, το μαρμάρινο τετράγωνο που άφησε πίσω του ο καλλιτέχνης, ο χωματόδρομος που εισέβαλε η βλάστηση, η σπασμένη παλαιωμένη πέτρινη βεράντα, λευκότερη του λευκού πια από τον ήλιο. Ακόμη και η κυρίως πέργκολα σχεδιάστηκε και δημιουργήθηκε γύρω από τα υπάρχοντα δέντρα.
//
Aρχιτεκτονική & Interior design: Mykonos Architects
Design Team: Aude Mazelin, Xara Karatzali
Φωτογραφίες: Spyros Hound