«Μετά τον Πούτιν, που σκοπεύει να βασιστεί ο Α.Τσίπρας;» αναφέρει η εφημερίδα
«Μετά την Μόσχα, τι υπάρχει στη συνέχεια για τον Αλ. Τσίπρα;», είναι ο τίτλος άρθρου της Judy Dempsey στους Moscow Times, στο οποίο υποστηρίζεται ότι η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Μόσχα απέδειξε δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι δεν θα μπορούσε να βασιστεί στον Putin για να τον βοηθήσει παρά τους παραδοσιακά στενούς δεσμούς μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας.
Το δεύτερο, ότι ο Αλ. Τσίπρας και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχουν άλλη επιλογή από το να εργαστούν από κοινού και να δώσουν τέλος στην χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση της χώρας. Εάν αποτύχει αυτό, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι η Ελλάδα θα υποχρεωθεί να βγει από την ευρωζώνη.
Όπως επισημαίνει η Dempsey, αρκετές χώρες είναι κάπως αισιόδοξες για μια τέτοια πιθανότητα, υποστηρίζοντας ακόμη ότι το ευρώ θα μπορούσε να επιβιώσει μιας εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. «Κάνουν λάθος». Σύμφωνα με το άρθρο της Judy Dempsey στους Moscow Times, μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα προξενούσε ανείπωτη καταστροφή στην αξιοπιστία του ευρώ και της ίδιας της ΕΕ. Επιπλέον, θα είχε σοβαρές γεωστρατηγικές επιπτώσεις. Μια κατακερματισμένη και αποδυναμωμένη Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης.
«Η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel αντιλαμβάνεται πολύ καλά τις επιπτώσεις μιας εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, παρά το ότι η γερμανική κοινή γνώμη είναι ολοένα και πιο επικριτική της στρατηγικής του Αλ. Τσίπρα».
Προσθέτει ακόμη ότι με την πρώτη ματιά, η στρατηγική του Αλ. Τσίπρα έχει στόχο να αποδυναμώσει τους «θεσμούς» που διαπραγματεύονται την σωτηρία της ελληνικής οικονομίας και ολόκληρου του τραπεζικού συστήματος. Θέλει λιγότερο αυστηρούς όρους για τα δάνεια, ενώ η ΕΕ θέλει να καταλάβει τι είδους μεγάλες μεταρρυθμίσεις ο Αλ. Τσίπρας σκοπεύει να εισάγει για να καταστήσει την ελληνική οικονομία ανταγωνιστική.
Επίσης, ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθαν στην εξουσία με την υπόσχεση ότι θα δώσουν τέλος στα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν από την Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. «Έκτοτε, ο Αλ. Τσίπρας και ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης δεν έχουν ακόμη αποζημιώσει τους ψηφοφόρους τους κυρίως διότι δεν έχουν έλθει σε συμφωνία με την ΕΕ και τους άλλους θεσμούς», αναφέρεται στο δημοσίευμα.
Συνεχίζει δε τονίζοντας ότι ήταν η προηγούμενη κυβέρνηση του Αν. Σαμαρά η οποία είχε καταρτίσει το πρόγραμμα λιτότητας με την υποστήριξη αυτών των θεσμών. «Ωστόσο, αυτές οι μεταρρυθμίσεις ήταν ατελείς από την αρχή».
Το φορολογικό σύστημα δεν μεταρρυθμίστηκε ώστε να υπάρξει διαφάνεια, για να βελτιώσει το φθαρμένο σύστημα συγκέντρωσης εσόδων και να δώσει τέλος στη διαφθορά. Επιπλέον, «ένα δίκτυο ολιγαρχών που είχαν κυβερνήσει την Ελλάδα από το 1974, δεν έχει επηρεαστεί από τα μέτρα λιτότητας».
Αυτοί οι ολιγάρχες, συνεχίζει το άρθρο της Judy Dempsey, «προήλθαν από τις δύο ελληνικές οικογένειες (Καραμανλή και Παπανδρέου), οι οποίες κυβέρνησαν την Ελλάδα, συχνά σχεδόν ως δικό τους φέουδο. Πραγματικά, από το τέλος της στρατιωτικής χούντας, η ελληνική πολιτική έχει βασιστεί στην κηδεμονία και στις πελατειακές σχέσεις, όχι στην διαφάνεια ή στην λογοδοσία».
Αυτό μετά βίας άλλαξε τα τελευταία πέντε χρόνια όταν η Ελλάδα υποτίθεται ότι θα εισήγαγε θεμελιώδεις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις προκειμένου να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Στο τέλος, η μεσαία τάξη και οι λιγότερο εύποροι πλήρωσαν ένα πολύ υψηλό τίμημα για τα μέτρα λιτότητας, ενώ οι παλαιές δομές παρέμειναν στη θέση τους.
«Για αυτό ο Αλ. Τσίπρας κέρδισε τις εκλογές τον Ιανουάριο. Υποσχέθηκε να διαλύσει τις παλιές δομές και να εφαρμόσει μέτρα κοινωνικής πρόνοιας, για εκείνους που έχουν πληγεί περισσότερο από την κρίση».
Ωστόσο, γυρνώντας πίσω, η αρθρογράφος διερωτάται γιατί η ΕΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ δεν αμφισβήτησαν τις μεταρρυθμίσεις της προηγούμενης κυβέρνησης; «Σίγουρα θα πρέπει να έχουν δει ότι οι δομές δεν αναδιαρθρώθηκαν και ότι ακόμη και η βασική διαφάνεια που απαιτούνταν για την ιδιωτικοποίηση κρατικών assets, δεν υπήρχε».
Είναι, εξηγεί η Dempsey, λες και η Κομισιόν και τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης να έκαναν τα στραβά μάτια για τις μεταρρυθμίσεις, ως το τίμημα για να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Αυτή η απροθυμία για την αμφισβήτηση των μεταρρυθμίσεων, είναι απλώς ένα από τα λάθη που έκανε η ΕΕ στο θέμα της Ελλάδας.