Τους ρόλους του καλού, του κακού και του άσχετου, μοιράστηκαν οι κορυφαίοι του ΣΥΡΙΖΑ.
Με ανακοίνωση που εξέδωσε σήμερα το μεσημέρι το γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, με αφορμή τις τοποθετήσεις των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για το Ελληνικό, κάνει λόγο για ρόλους που παίζουν οι κορυφαίοι βουλευτές του.
Πιο συγκεκριμένα στον ρόλο του καλού είναι ο Χρήστος Σπίρτζης, «που, παρά τις παλιές αντιθέσεις του, αλλά και τις πρόσφατες επικρίσεις του για το τίμημα, σηκώνει το βάρος για να προχωρήσει η επένδυση. Σέρνεται στη λογική του τραβάτε με και ας κλαίω!…».
Στον υπουργό Πολιτισμού, Αριστείδη Μπαλτά, η ΝΔ αποδίδει το ρόλου κακού και σημειώνει: «Δηλώνει: «Αναγνωρίζουμε το γεγονός μιας ήττας. Κάνουμε το συμβιβασμό που απαιτεί η ήττα και συνεχίζουμε τον αγώνα». Θυμάται πως κάποτε μιλούσαν για το δρόμο του «δημοκρατικού σοσιαλισμού» και αφήνει να φανεί πως κάποτε μπορεί να τον βρουν».
Το ρόλο του άσχετου αποδίδει η ΝΔ στο βουλευτή Δ. Δημητριάδη και προσθέτει: «Υποστηρίζει: «Δεν επιδιώξαμε αριθμητική αύξηση του τιμήματος, διότι αυτό πολύ απλά πηγαίνει μόνο στο χρέος». Αφήνοντας να φανεί πως μπορούσαν, αλλά δεν ήθελαν μεγαλύτερο τίμημα».
Η ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας
Τους ρόλους του καλού, του κακού και του άσχετου, μοιράστηκαν οι κορυφαίοι του ΣΥΡΙΖΑ στην υπόθεση του “Ελληνικού”.
Ο Υπουργός κ. Χρ. Σπίρτζης εμφανίζεται στο ρόλο του καλού που, παρά τις παλιές αντιθέσεις του, αλλά και τις πρόσφατες επικρίσεις του για το τίμημα, σηκώνει το βάρος για να προχωρήσει η επένδυση. Σέρνεται στη λογική του τραβάτε με και ας κλαίω!…
Ο Υπουργός κ. Αρ. Μπαλτάς, στο ρόλο του κακού, δηλώνει: “Αναγνωρίζουμε το γεγονός μιας ήττας. Κάνουμε το συμβιβασμό που απαιτεί η ήττα και συνεχίζουμε τον αγώνα”. Θυμάται πως κάποτε μιλούσαν για το δρόμο του “δημοκρατικού σοσιαλισμού” και αφήνει να φανεί πως κάποτε μπορεί να τον βρουν.
Στο ρόλο του άσχετου ο βουλευτής κ. Δ. Δημητριάδης υποστηρίζει: “Δεν επιδιώξαμε αριθμητική αύξηση του τιμήματος, διότι αυτό πολύ απλά πηγαίνει μόνο στο χρέος”. Αφήνοντας να φανεί πως μπορούσαν, αλλά δεν ήθελαν μεγαλύτερο τίμημα.
Το ερώτημα είναι ένα: Στο θέατρο αυτό, του παραλόγου, ποιος είναι ο ρόλος του κ. Τσίπρα;