Το κίνητρο της κυβέρνησης δεν είναι η εθνική συνεννόηση, αλλά η ψήφοι της αντιπολίτευσης. Είναι τα κουκιά για να προλάβει τις προθεσμίες για τα προαπαιτούμενα
Μία κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή, που έχει ισχυρή πλειοψηφία, όπως λέει ο πρωθυπουργός, δε μπορεί να απαιτεί την εθνική συνεννόηση.
Του Παναγιώτη Φωτεινού
Δε δύναται να απαιτεί, όχι γιατί την υπονόμευσε εδώ και πέντε χρόνια. Όχι γιατί έβρισε, σπεκουλάρισε, συκοφάντησε, πρόσωπα, θεσμούς και συνειδήσεις, στο βωμό του επίπλαστου αντιμνημονιακού αγώνα. Αλλά, γιατί δε μπορεί να χαρακτηρίζει ως πανεθνικό θέμα το ασφαλιστικό και χωρίς να έχει δει κανείς ακόμα επίσημα τις προτάσεις της, να εκβιάζει από τους πολιτικούς της αντιπάλους, το αποτέλεσμα εκείνο που θα της εξασφαλίσει λίγους μήνες παραπάνω στην εξουσία.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης ορθά πράττουν και περιμένουν να δουν, να συζητήσουν και να αποφασίσουν. Καλά κάνουν και αντιδρούν στις διαρροές της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση κάνει το λάθος που βιάζεται να προαναγγείλει την επιτυχία ενός νομοσχεδίου, που όσο οι δείκτες της ανεργίας είναι σε αυτά τα επίπεδα με το ¼ του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας να μένει χωρίς μισθό, άρα και χωρίς ασφαλιστικές εισφορές, η όποια μεταρρύθμιση κρίνεται μάλλον αποτυχημένη. Κρίνεται αποτυχημένη γιατί απλά και η αντιμετώπιση του θέματος θυμίζει περισσότερο μία λογιστική καταγραφή, παρά ένα θέμα που η λύση του προκύπτει μέσα από δημόσιο διάλογο με φορείς, συνδικάτα και αξιολόγηση προτάσεων.
Το ασφαλιστικό δεν είναι θέμα που λύνεται με τη προχειρότητα μίας επιτροπής που συνεδριάζει όποτε πει ο Κατρούγκαλος και συνυπολογίζει σε αυτές τις συνεδρίες, κάποιες αμφιβόλου κύρους αναλογιστικές μελέτες. Θέλει χρόνια έρευνα, στόχο και τομές που θα πλήξουν εκλογική πελατεία, κάτι που η συγκεκριμένη κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να κάνει από άποψη εδώ και μήνες.
Το κίνητρο λοιπόν της κυβέρνησης δεν είναι η εθνική συνεννόηση, που ξεθάβει όποτε είναι στριμωγμένη, αλλά η ψήφοι της αντιπολίτευσης. Είναι τα κουκιά για να προλάβει τις προθεσμίες για τα προαπαιτούμενα. Τα κουκιά που και πέρυσι, που το ίδιο νομοσχέδιο ήταν εξίσου σημαντικό εκείνη, δεν τα έδωσε.