Λίγες μέρες πριν το πρώτο σπουδαίο και κρίσιμο ματς της σεζόν στο πρωτάθλημα για τον Ολυμπιακό, το εντός έδρας ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, αλλά και την επίσης δύσκολη «έξοδο» του Λεβαδειακού στο Αγρίνιο, Πειραιώτες και Βοιωτοί κοντραρίστηκαν για δεύτερη φορά μέσα στη σεζόν μετά την πρεμιέρα της Super League, το ματς που είχε κρίνει το γκολ-φάουλ του Λάζαρου.
Αυτή τη φορά, ήταν η πρεμιέρα του 5ου ομίλου για την 4η φάση του Κυπέλλου Ελλάδας. Ένα ματς που φυσικά δεν είχε την ίδια βαρύτητα για καμία από τις δύο ομάδες, ωστόσο αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους δύο προπονητές να τεστάρουν πρόσωπα και καταστάσεις.
Στο εκτεταμένο ροτέισον του Μαρτίνς, ξεχώρισε φυσικά η μεγάλη επιστροφή του Γιάγια Τουρέ στην αρχική ενδεκάδα του Ολυμπιακού μετά από 12 χρόνια και 5 μήνες και μάλιστα ως αρχηγός! Αλλαγμένη κατά 11/11 ήταν γενικά η σύνθεση των ερυθρόλευκων που από το πρώτο λεπτό του αγώνα πήραν τον έλεγχο του αγώνα και την κατοχή της μπάλας και με γρήγορη κυκλοφορία έψαξαν το γκολ απέναντι σε έναν μαζικά κλεισμένο στην άμυνά του αντίπαλο. Παρότι το ποσοστό κατοχής έφτασε το 74% για τους «ερυθρόλευκους», ζορίστηκαν αρκετά να φτιάξουν φάσεις στο πρώτο ημίχρονο αφού φάνηκε και η έλλειψη χημείας της ενδεκάδας. Με τον Τουρέ να κάνει… συντήρηση και τους Γκιγιέρμε-Ναουέλ να μην έχουν ρυθμό, η ομάδα του Μαρτίνς έφτασε κοντά στο γκολ σε 2-3 περιπτώσεις ενώ και ο Λεβαδειακός που βρήκε χώρο στην κόντρα, είχε δύο μεγάλες χαμένες ευκαιρίες!
Ίδια η εικόνα του αγώνα και στο δεύτερο ημίχρονο, ενώ μετά τις αλλαγές του Μαρτίνς σε πρόσωπα αλλά και διάταξη (σ.σ. σε 4-4-2), οι γηπεδούχοι κέρδισαν ακόμη περισσότερα μέτρα στο γήπεδο. Πίεσαν ορθολογικά και με υπομονή τον στιβαρό και σοβαρό Λεβαδειακό και τελικά έφτασαν στο γκολ που καθάρισε το ματς, στο 68ο λεπτό με τον Δημήτρη Μάνο. Ως το φινάλε, η ομάδα του Μαρτίνς διαχειρίστηκε άνετα το ματς, έχασε κι άλλες ευκαιρίες και το τελικό σφύριγμα τη βρήκε να ξεκινά της υποχρεώσεις της στον όμιλο με τρεις βαθμούς.