Κάθε άλλο παρά ευοίωνες βλέπει τις εξελίξεις στην Ελλάδα ο αρθρογράφος του Reuters
Τα περισσότερα σενάρια για την Ελλάδα είναι δυσοίωνα, αναφέρει ο Χιούγκο Ντίξον σε νέο του άρθρο στο Reuters. Η χώρα θα μπορούσε να χρεοκοπήσει, να επιβάλει ελέγχους στη διακίνηση κεφαλαίων, να μετατρέψει δια της βίας τις καταθέσεις των αποταμιευτών σε τραπεζικά κεφάλαια, να εγκαταλείψει το ευρώ και ούτω καθεξής.
Αλλά υπάρχει ακόμη μια πιθανότητα τα πράγματα να μην έχουν τόσο άσχημη κατάληξη, γράφει ο Dixon. Όλοι όσοι ενδιαφέρονται για την Ελλάδα, ξεκινώντας με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, πρέπει να εργαστούν σκληρά για να πάρουν το λιγότερο «κακοτράχαλο» μονοπάτι.
Αυτό -εκτιμά ο Ντίξον- σημαίνει πως ο Τσίπρας δεν θα πρέπει απλώς να μασήσει τα λόγια του, αλλά να προκηρύξει και νέες εκλογές. Η συγκυρία είναι σκληρή, αν ληφθούν υπόψιν οι πληρωμές που πρέπει να κάνει η Αθήνα προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ τους επόμενους τρεις μήνες, αλλά είναι κάτι εφικτό.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, το πρώτο ουσιαστικό βήμα για την Ελλάδα είναι να συμφωνήσει σε μια βραχυπρόθεσμη συμφωνία με τους πιστωτές της: για να «ξεκλειδώσει» τη δόση των 7,2 δισ. ευρώ και να αποφύγει τη χρεοκοπία. Δεδομένων των αποκλίσεων μεταξύ των δύο πλευρών, αυτό δεν θα είναι εύκολο. Από την άλλη ο Τσίπρας δηλώνει αισιόδοξος για μια συμφωνία –οπότε ίσως αυτό δείχνει πως είναι επιτέλους έτοιμος να κάνει παραχωρήσεις.
Το πιο σημαντικό που πρέπει να κάνει η Αθήνα αφορά τις συντάξεις. Το ελληνικό σύστημα δεν είναι βιώσιμο, κυρίως λόγω του μεγάλου αριθμού των εξαιρέσεων που επιτρέπουν στους πολίτες να βγαίνουν στη σύνταξη πολύ πριν από την επίσημη ηλικία συνταξιοδότησης. Οι πιστωτές δεν πρέπει να αφήσουν περιθώρια ως προς αυτό, λέει ο Dixon.
Από την άλλη, η Ευρωζώνη και το ΔΝΤ πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για συμβιβασμό στο θέμα της μεταρρύθμισης της αγοράς εργασίας. Ενώ έχουν δίκιο να επιμένουν ώστε η Ελλάδα να μην οπισθοχωρήσει στις αλλαγές που βελτίωσαν την ανταγωνιστικότητά της, δεν είναι ανάγκη να επιδεινώσουν ακόμη περισσότερο την προστασία των εργαζομένων.
Αν υποθέσουμε ότι μια τέτοια βραχυπρόθεσμη συμφωνία μπορεί να επιτευχθεί, θα μένουν αναπάντητα ακόμη τρία ερωτήματα. Θα μπορέσει ο Τσίπρας να πείσει την αριστερή πλατφόρμα του κόμματός του να στηρίξει τη συμφωνία; Πώς θα χρηματοδοτείται η Αθήνα, όσο θα εργάζεται μες στο καλοκαίρι για μια πιο μακροπρόθεσμη συμφωνία με τους πιστωτές της; Και είναι έτοιμοι Ελλάδα και πιστωτές να συμφωνήσουν σε μια πολυετή διαπραγμάτευση που θα απαιτεί ακόμη περισσότερες μεταρρυθμίσεις ή πιθανώς και πάνω από 50 δισ. ευρώ σε νέα δάνεια;
Η προκήρυξη νέων εκλογών είναι ο καλύτερος τρόπος να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα, λέει ο Ντίξον. Θα ήταν ένας τρόπος για τον Τσίπρα να «εκδιώξει» τους σκληροπυρηνικούς του κόμματος του. Επίσης, με την εντολή του λαού να διαπραγματευτεί ένα νέο μακροχρόνιο πρόγραμμα διάσωσης, θα προσφέρει στους πιστωτές περισσότερη σιγουριά ότι η Αθήνα θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Αυτό, με τη σειρά του, θα ανοίξει την κάνουλα της ρευστότητας τόσο σήμερα, όσο και στο μέλλον.