Τετάρτη, 24 Απριλίου, 2024

Ο «από μηχανής θεός», ή η θρυαλλίδα των τελικών εξελίξεων για τη χώρα μας;

Ένα θέμα πολύπλοκο, πολυπαραγοντικό, που υπερβαίνει κομματικές τακτικές, εθνικές πολιτικές  και όπως φαίνεται,  ακόμα και υπερεθνικούς θεσμούς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση

dimitris-ioannidis

Ζούμε πια την τέλεια «καταιγίδα», ως χώρα.

Μετά την περσινή ανεκδιήγητη 6μηνιαία διαπραγμάτευση της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που μας έφερε 2,5-3 χρόνια πίσω, τα capital controls, το χάσιμο περίπου 30 δις ευρώ και τη νέα τραπεζική κεφαλαιοποίηση που σχεδόν έχει εξανεμιστεί μέσα σε 4 μήνες, βυθίζοντας την Ελληνική οικονομία και κοινωνία ακόμα περισσότερο, το Προσφυγικό «ήρθε» για να μείνει…

Ένα θέμα πολύπλοκο, πολυπαραγοντικό, που υπερβαίνει κομματικές τακτικές, εθνικές πολιτικές  και όπως φαίνεται,  ακόμα και υπερεθνικούς θεσμούς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως τέτοιου είδους θέμα ή φαινόμενο καλύτερα, έχει πολλαπλές επιρροές και επιπτώσεις : γεωστρατηγικές, κοινωνικές, ανθρωπιστικές, οικονομικές, ακόμα και πολιτικές στις περιοχές – κράτη που συμβαίνει.

Αναμφισβήτητα η Κυβέρνηση με την ιδεοληπτική «αριστερή» πολιτική της, υποβοήθησε κρίσιμα την εξέλιξη του φαινομένου στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα με τις δηλώσεις άσχετων και ανεύθυνων στελεχών της , γιγάντωσε την αθρόα είσοδο (και προώθηση) χωρίς ουσιαστικούς ελέγχους,  εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών.

Το χειρότερο είναι ότι συνεχίζει χωρίς πολιτική και σχέδιο, χωρίς οργανωμένη κινητοποίηση της κρατικής & αυτοδιοικητικής μηχανής να μετατρέπει τη χώρα σε ένα απέραντο καταφύγιο προσφύγων, να τη θέτει στην ανυποληψία και την αναξιοπιστία αλλά και  σε ενδεχόμενους κινδύνους, ανυπολόγιστων ακόμα διαστάσεων.

Υπάρχει όμως και η ανθρωπιστική πλευρά του Προσφυγικού. Αυτή που συνδέεται με το ιστορικό παρελθόν μας, την – αναμφισβήτητη – συναισθηματική πλευρά του λαού μας, το πολιτισμό και τη κουλτούρα μας.

Με άξονα αυτή τη πλευρά, την ανθρωπιστική,  το Προσφυγικό τους τελευταίους μήνες –  και είμαι σχεδόν σίγουρος και για αρκετούς επόμενους-  έχει αρχίσει να μετατρέπεται  σε ένα κάλυμμα, ένα «σεντόνι» που παραμερίζει την υπόλοιπη «πραγματικότητα» στην Ελλάδα : οικονομικά προβλήματα, αξιολόγηση, κοινωνικά θέματα, άστοχες και  επικίνδυνες  πολιτικές  της Κυβέρνησης σε διάφορους τομείς.

Τι θέλω να πω : το Προσφυγικό αδρανοποιεί καίρια, κάθε προσπάθεια ενεργής αντιπολίτευσης, κάθε πολιτική πρωτοβουλία, κάθε κριτική στην Κυβέρνηση (ιδίως σε αυτήν που «παίζει» προνομιακά με τον αριστερό ανθρωπισμό). Και αυτό συμβαίνει,  γιατί κάθε παραπάνω ενέργεια περνάει μέσα από το πρίσμα της ανθρωπιστικής αντιμετώπισης του Προσφυγικού. Και φαίνεται ότι οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχουν αρχίσει να εκμεταλλεύονται αυτή τη «κοινωνική μηχανική», που στηρίζεται δομικά στην επικοινωνία (εικόνα/ες, μηνύματα, γεγονότα ανθρωπισμού-εθελοντισμού, κ.α.). Άλλωστε για όλα τα Μ.Μ.Ε  το Προσφυγικό προσφέρει πλούσια εικόνα, σκηνές, εξομολογήσεις και άλλα.

Ναι, θεωρώ ότι η Κυβέρνηση έχει αρχίσει και «εργαλειοποιεί» το Προσφυγικό προς όφελός της. Δεν θέλει πια και πολλή προσπάθεια, η πραγματικότητα ξεπερνάει κάθε φαντασία. Προτάσσει λοιπόν την «θυματοποίηση» της χώρας,  από τους – πάλι – ανάλγητους Ευρωπαίους, ακολουθεί τις αποφάσεις της Ευρ.Ένωσης για να δείξει υπακοή, μιας και έχει πολλά ανοιχτά θέματα και «ανεβάζει» το θέμα όσο μπορεί…

Τι καταφέρνει; Βασικά «αγοράζει» χρόνο σε σχέση με τη πορεία της δύσκολης αξιολόγησης και της διογκούμενης κοινωνικής δυσφορίας σε όλα τα επίπεδα, στρέφοντας αλλού τα φώτα της δημοσιότητας. Κυρίως όμως δημιουργεί μία ατμόσφαιρα «θετικής λαΪκής συναισθηματικής έξαρσης», που αποτελεί αναγκαία βάση αλλά και προνομιακό πεδίο για τη καλλιέργεια ενδεχόμενων νέων υποσχέσεων-μύθων της …

Είναι λοιπόν το Προσφυγικό ο «από μηχανής θεός» ή ο καταλύτης  των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων στη χώρα μας;

Δεν γνωρίζω.  Ο «από μηχανής θεός»  πάντα έδινε την τελική λύση στην αρχαία τραγωδία. Ο καταλύτης πάλι στη Χημεία, πυροδοτούσε χημικές διεργασίες , ενίοτε μη ελεγχόμενες, παράγοντας όμως νέα χημικά στοιχεία…

Εγώ απλά εύχομαι η «τέλεια καταιγίδα» που περνάμε, να μην γυρίσει σε τυφώνα. Γιατί αυτή η Κυβέρνηση έχει βαλθεί να αφήσει στη χώρα το πιο αρνητικό ιστορικό αποτύπωμα μετά την Μεταπολίτευση…ίσως και μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.

Δημήτρης Ιωαννίδης

Σύμβουλος Επικοινωνίας

(Visited 1 times, 1 visits today)