Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Ο ΜακΚίσικ έκανε την υπέρβασή του και ο Ολυμπιακός θριάμβευσε στο ΟΑΚΑ

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε, που πολλοί «κατηγορούσαν» τον Ολυμπιακό για το γεγονός ότι δεν είχε κερδίσει στην Ευρωλίγκα μακριά από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Μάλλον κανείς δεν είχε καθίσει να σκεφτεί ότι τα εκτός έδρας παιχνίδια ήταν με Μπαρτσελόνα, Ζενίτ, ΤΣΣΚΑ και Εφές. Δηλαδή, με την πρωταθλήτρια Ευρώπης, με δύο ακόμη ομάδες του περυσινού φάιναλ φορ και με την Ζενίτ, που ήταν πέρυσι στην οκτάδα και δεν ήθελε και πολύ να πάει στην τετράδα, βγάζοντας το λάδι της Μπαρτσελόνα στα πλέι οφ.

Αυτοί, λοιπόν, που έλεγαν για τον Ολυμπιακό τα περί αδυναμίας εκτός έδρας, πλέον μάλλον δεν λένε τα ίδια. Γιατί η πειραϊκή ομάδα τα κατάφερε περίφημα στο Μιλάνο με την Αρμάνι, κέρδισε στο Καζάν την Ούνιξ και χθες έδωσε εντυπωσιακή συνέχεια με το 84-65 σε βάρος του Παναθηναϊκού.

Μεσολάβησε η ήττα στο Βελιγράδι από τον Ερυθρό Αστέρα, αλλά κανείς δεν μπορεί να τους κερδίσει όλους. Μία τέτοια απαίτηση άλλωστε (το να τους κερδίσουμε όλους) είναι αποκλειστικά ελληνική. Ως γνωστόν ο Έλληνας αγαπάει τη νίκη περισσότερο και από την ομάδα του.

Η τρίτη εκτός έδρας νίκη, λοιπόν, μακριά από το ΣΕΦ για την τρέχουσα χρονιά ήρθε για τον Ολυμπιακό χθες σε ένα γήπεδο, που τις περισσότερες φορές είναι «κόλαση» για αυτόν. Χθες μάλιστα δεν ήθελε και πολύ να προστεθεί ένα ακόμη σχετικό επεισόδιο, αλλά οι Πειραιώτες το απέφυγαν.

Και το απέφυγαν γιατί έβαλε για τα καλά το χεράκι του ο Σακίελ ΜακΚίσικ. Ο Ολυμπιακός ήταν χθες το αφεντικό του παιχνιδιού, αλλά δύο φορές τού κόπηκε η χολή. Αυτό έγινε όταν ο Παναθηναϊκός πλησίασε στους 3 πόντους, ενώ κάποια στιγμή βρέθηκε να χάνει ακόμη και με 16 πόντους.

Και τη μία, όμως, και την άλλη φορά στους 3 πόντους, ήταν εκεί ο ΜακΚίσικ για να κάνει την υπέρβασή του και να απομακρύνει την ομάδα του από τον κίνδυνο. Τα κατάφερε όχι με τον συνήθη τρόπο του (εξ ου και η υπέρβαση, για την οποία κάναμε λόγο), αλλά ευστοχώντας σε δύο μεγάλα τρίποντα. Συν τοις άλλοις σημείωσε ένα ακόμη καλάθι, δίνοντας στον Ολυμπιακό προβάδισμα 8 πόντων και παράλληλα την χαριστική βολή στον Παναθηναϊκό.

Ως γνωστόν ο ΜακΚίσικ δεν είναι ιδιαίτερα καλός σουτέρ. Μιλάμε για έναν τύπο, που στην επαγγελματική του καριέρα από το τρίποντο έχει κάτι λίγο παραπάνω από 30%. Χθες, όμως, θα λέγαμε ότι ήταν η πολύ καλή του βραδιά με τα 3/6 τρίποντα, που είχε, και με τους 18 πόντους, που συνολικά σημείωσε, αποτέλεσε τον βασικό λόγο, που ο Ολυμπιακός ξέφυγε από την πολύ δύσκολη θέση, που πήγε να τον φέρει ο Παναθηναϊκός.

Και εν τέλει κατακτήθηκε η πολύ μεγάλη νίκη. Και είναι τεράστια η νίκη καθώς Α) Πάντα μία νίκη επί του Παναθηναϊκού έχει ξεχωριστή αξία Β) Δεύτερη ήττα από τους «πράσινους» σε ισάριθμα παιχνίδια και μέσα σε ένα μήνα δεν θα ήταν κι ό,τι καλύτερο για τον Ολυμπιακό. Όχι ότι θα καταστρεφόταν, αλλά σίγουρα θα υπήρχε μεγάλη γκρίνια από τον κόσμο του και όχι μόνο. Γ) Το «διπλό» στο ΟΑΚΑ αποτέλεσε ένα ακόμη βαθμολογικό βήμα στον δρόμο για την οκτάδα.

Κανείς από την ομάδα του Ολυμπιακού δεν το λέει ανοιχτά, αλλά σίγουρα από μέσα τους ή στις μεταξύ τους συζητήσεις ορισμένοι θα κάνουν λόγο και για τετράδα.

Τι είπατε; Ότι είναι ακόμη νωρίς για πανηγυρισμούς και τα συναφή; Εννοείται. Ακόμη δεν έχει κριθεί τίποτα, δεν έχει κριθεί κάποιος τίτλος. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι ο Ολυμπιακός συνεχίζει να κινείται στον σωστό δρόμο.

Είναι μια ομάδα με αρχή, μέση και τέλος, που ξέρει τι ζητάει μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Δεν έχει τα εκατομμύρια της ΤΣΣΚΑ, της Μπαρτσελόνα ή της Ρεάλ, έχει, όμως, μέχρι στιγμής συνέπεια, σταθερότητα, σοβαρότητα.

Αυτό, που εύχονται πάνω από όλα οι «ερυθρόλευκοι» είναι να συνεχίσουν υγιείς. Να μην έχουν προβλήματα με τραυματισμούς ή με τον ιό. Αν, λοιπόν, δεν τους τύχει κάτι ιδιαίτερα άσχημο, τότε κατ’ αρχάς δύσκολα θα τους ξεφύγει η οκτάδα.

Κάποιοι μετά το χθεσινό διπλό ανέφεραν ότι ο Ολυμπιακός είναι έτοιμος για όλα. Είναι κάτι, που το πιστεύουμε και εμείς αυτό. Το ότι, όμως, είναι έτοιμος για όλα, δεν σημαίνει αυτομάτως ότι θα τα κατακτήσει και όλα. Και όπως έχουμε ξαναπεί, ναι, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, αλλά το τέλος είναι πάντα εκείνο, που μετράει.

Αν κερδίσεις με 20 πόντους την ΤΣΣΚΑ, κερδίσεις τον Παναθηναϊκό με 20 πόντους, πας και κερδίσεις στη Μαδρίτη τη Ρεάλ, και στο τέλος της σεζόν έχεις μείνει με άδεια τα χέρια, ουδείς θα θυμάται τις μεγάλες σου νίκες. Αντίθετα όλοι θα σε στήσουν στον τοίχο και θα σε βρίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Είναι μια διαδικασία άλλωστε, που δεν ισχύει μόνο για τον Ολυμπιακό. Ισχύει για κάθε ομάδα στη χώρα μας. Αλλωστε το αναφέραμε παραπάνω: στην Ελλάδα αγαπάμε περισσότερο τη νίκη και από την ίδια μας την ομάδα.

By